Hocam ben uzun zamandır kendimi gözlemledim, asosyal veya özgüvensiz olduğumu düşünüyordum ama fark ettim ki değilmişim. Sınıftakilerle illa ki konuşuyorum ama bir kaç şey diyorlar sonra hepsi benden uzaklaşıyor. Eski okulumdan aynı sınıftaki arkadaşlarım bile görmezden geliyor. Bunlar genelde tipe bakıyor ama çirkin de değilim. Kısacası çok değişmeyi denedim ama sonu hep hüsran. Ben böyle yaşamaya mahkumum sanırım, hiç bir şey fayda etmiyor. Sınıftakiler anlamıyorum sanıyorlar ama beden dersinde oyunlara çağırmadıkları için tek başıma oturuyorum, bana bakıp dalga geçiyorlar. Sonra gelip niye hep üzgünsün diyorlar. Bıktım ben artık.
Ayrıca öneriniz için sağ olun. Zararlı alışkanlıklara ilgi veya merakım sıfır. Değişeceğini sanmıyorum, zamanla göreceğim.
