2-3 senedir hiçbir kız tarafından konuşulmadım konuşulmadım derken dedikodu değil biri de yanıma gelip nasılsın demedi yani bende gitmedim öle asosyal olarak geziniyorum bir kıza tutuldum oda yakışıklısın falan deyip özgüven pompalıyordu (en yakın arkadaşım bu arada aşık olduğum kız) tabii bende inanmıyordum en son işte engelledi bende müziğe falan vurdum kendimi. Yakışıklı olduğumda yok kime göre tabii ama bana göre değil kimseden de öyle bir şey duymuyorum arkadaşlarım dışında onlarda işte moralim bozulmasın diye diyorlar zengin ve yakısıklı berkecanlar hep 1-0 önde.
Dostum o konuya bende çok kafamı takardım yakışıklılık vs. inan bak kendimizi üzmeye değmiyor şu hayatta bir tane sağlam dostun olsun karı kız gelip geçici.
Kardeşim en başından beri tüm mesajları tek tek okuyorum çoğunluk değmez demiş bende aynı fikirdeyim kız düşünceli iyi biri olsa ilk teklifi yaptığın zaman öyle cins cins konuşmaz sana daha farklı bir açıklama yapardı ama gitmiş berkecanıyla çıkmış çocuk bunu güzel bir yemiş peçete gibi atmış kenarıya sonra iki üç triplere girmiş acısını bastırmak için sana yazıyor çünkü seni elinde görüyor 21 yaşındayım şu zamana kadar hiç sevgilim olmadı bir kıza açıldım oda duygularımızla oynadı o günden sonra hiçbir kıza açılmadım sosyal hayatım olduğu söylenemez inanır mısın dostum kızlardan nefret ettim artık hiçbir kızla konuşmam diyaloğa girmem evden işe işten eve günlük rutinim budur her gece açarım duygusal TR rap yakarım sigaramı başlarım düşünmeye inan değmiyor ciğeri beş para etmeyecek insanlar için canını sıkmana değmez sen bu kızla çık seni süründürüp bırakıcak olan sana olacak her gün üzüntü keder insana zor geliyor herkes istiyor hayatına düzgün bir kız girsin sevelim arkasında duralım oda olmuyor biraz şans lazım o bizde de yok benim gibi aptallık yapıp da olmayan bir ilişki için bir insana bağlanma ilk açıldığım kız tarafından reddedildim ondan sonra güvensizlik başladı öncesinde de kendime çok güvendiğim söylenemez özellikte şimdi ki kızlara merhaba dediğin zaman triplere giriyor bir ego bir şey daha dünün bok torbaları iki üç makyaj yapıp ortama girince hepsi kendilerini bir bok sandılar bir kız geçiyor bakıyorsun birden bir hava giriyorlar öf püf yüzlerini ekşitiyorlar kendilerini peygamber sanıyorlar töbe estafurullah olur da kızla bir ilişkin olursa sakın ha değer verme kullanıyorsun sonra bırakıyorsun.
Benim, ellerimden aldılar en güzel zamanı.
Şimdi utanmadan diyorlar ki: "Kimsesiz, zavallı."
Diyorum ki: "En azından kendime zararım."
Bahar ne bilsin, yaprak eylül de derdinden sarardı.
Gözlerinden düşecek kadar sakardım.
Yaşattıklarından roman yazsam yok satardım.
Keşke bana da sorsalardı. Seçme şansım yoktu.
Yeryüzünde sana kanacak son salaktım.
Her birine ayrı kızgınım; dökülen hiçbir saçını sevmem.
Anlamıyorum, bir şey nasıl kopabiliyor senden?
Ben bir parçan olmak için paramparça oldum.
Onlar baş üstünde yeri varken nasıl intihar ederler?
Ben gördüğüm tüm rüyaları sana yordum.
Kalbin, her aşk için heyecanlıyken bana yorgun.
Anladım ki, dönüp dolaşıp aynı yere varıyordum.
Çok mu arabesk oldu? Sanki diğerlerini dinliyordun!