Büyüdükce hayattan soğumak

Var mı benim gibi hisseden? Balkona çıktığımda çocukların mahallede koşuşturup kovalamaca oynadığını gördüm, eski anılarım aklıma geldi. 20 yaşındayım, her geçen gün büyüdüğüm için pişmanlık yaşıyorum.

İş hayatına girmeye çalışmak, aileye kendini kanıtlamaya çalışmak, bir şekilde para kazanıp hayatını düzene sokmaya çalışmak, askerlik stresi gibi şeyler insanı yoruyor.

Hayatımı uzaklarda bir yerde paraya ihtiyaç duymadan tarım gibi şeyler yaparak sakin, huzurlu bir şekilde geçirmek için çok şey verirdim, nasıl böyle hayat kurabileceğimi de bilmediğim için bir adım da atamıyorum.

Bu düşünceler, bu yorgunluk insanı olumsuz, stresli, sıkıcı bir insan yapıyor ve diğer insanların sizden uzaklaşmasını; kısaca yalnız kalmanıza sebep oluyor.

Aynı şu an benim yalnız olduğum gibi.

Düşüncelerinizi, fikirlerinizi, derdi olanı/olmayanı yoruma davet ediyorum.

Ben daha 15 yaşında bu hayattan soğuduysam sizi düşünemiyorum.

14 yaşındayım, geleceğimi düşünüyorum. Geçen günlerde az kala depresyona girecektim, kendimi zor çekip aldım. Sınav beni bitiriyor. LGS'den iyi bir sonuç alamayacağım diye içim içimi yiyor. Mantığım, okuduğunu anlamam iyidir, hiç soru çözmem. İşlemler ile alakam azdır.
Eğer LGS'de sadece mantık ve okuduğunu anlama varsa iyi geçebilir kafasındayım. Umarım öyledir.

Öncelikle imla kurallarına hakim olduğunuz, yazdığınız mesajdan belli oluyor; açık konuşmak gerekirse her şey bir yana bu noktaya değinmeden edemedim.

Konu hakkında konuşacak olursak, klişe olacak ama size nazaran şahsen çok da ciddiye almıyorum sorunsal olarak değindiğiniz noktalara. Bunun nedeni ise iyisiyle/kötüsüyle yaşasak da bu bağlamda çeşitli değişikliklere ve yeri geldiğinde hayatın ucu açık radikal sansasyonlarına maruz kalıp, akabinde isyan etsek de; en nihayetinde her geçici serüven bilinen olay şeridinin, mutlak bir olguya iyi/kötü eğiliminin olduğunun bilincine sahip olmaktan kaynaklanıyor.

Karamsarlığı bir yana bırakıp, ömrünüzü israf etmemenizin gerektiğinin bilincinde olmanızı öneririm.

Yaş ilerledikçe hayatın ne kadar da anlamsız olduğunu anlıyorsunuz.

15 yaşındayım siz böyleyseniz ben nasıl olurum bilemiyorum.

Bsd Kaymak dedi:

14 yaşındayım, geleceğimi düşünüyorum. Geçen günlerde az kala depresyona girecektim, kendimi zor çekip aldım. Sınav beni bitiriyor. LGS'den iyi bir sonuç alamayacağım diye içim içimi yiyor. Mantığım, okuduğunu anlamam iyidir, hiç soru çözmem. İşlemler ile alakam azdır.
Eğer LGS'de sadece mantık ve okuduğunu anlama varsa iyi geçebilir kafasındayım. Umarım öyledir.

Genişletmek için tıkla...

Kafaya takılacak bir sınav değil. Şu an sınava girmeyenlerle aynı lisede okuyorum. Önemli olan hayat sınavı.

Belirli bir noktaya kadar görüşünüze katılıyorum.

30 yaşımdan önce istediğim kazancı elde edebilirsem tarım ve hayvancılık ile uğraşmak istiyorum, risk almadan ekmek yok.

Bsd Kaymak dedi:

14 yaşındayım, geleceğimi düşünüyorum. Geçen günlerde az kala depresyona girecektim, kendimi zor çekip aldım. Sınav beni bitiriyor. LGS'den iyi bir sonuç alamayacağım diye içim içimi yiyor. Mantığım, okuduğunu anlamam iyidir, hiç soru çözmem. İşlemler ile alakam azdır.
Eğer LGS'de sadece mantık ve okuduğunu anlama varsa iyi geçebilir kafasındayım. Umarım öyledir.

Genişletmek için tıkla...

Hocam LGS'nin matematik sorularının çoğunluğu 3+3'ün 2+2+2 yapılarak sorulmuş hali. Lafı çok dolandırıp soruyorlar yani. En azından benim girdiğim sene öyleydi. Çok fazla çalışmanıza gerek yok ruhunuz sıkılmasın. Günde 2 saat düzenli çalışarak %5e girmiştim ben.

Ben daha büyümeden hayattan soğudum