The Tribal Chief
Kilopat
- Katılım
- 26 Nisan 2020
- Mesajlar
- 6.925
- Makaleler
- 44
- Çözümler
- 9
Merhabalar,
Büyüklerimiz nedense değişik değişik bir şeyler söylüyor. Mesela; eniştem abim için aileme berbere verilmesini söyledi. Bana da sanayici (kaporta). İstemiyorum diyorum anlatamıyorum.
Matematik yapan zeki, yapamayan salak. Ben sayısal seçtim (Onlar istedi diye seçmedim. Bilgisayar mühendisliği için seçmiştim). Ondan sonra psikolojim bozuldu car curt derken 4 yıldır sap saman gibi yaşıyorum. Para, sanayide varmış büyüklerime göre. PC mühendisliği istiyordum. Şimdi ondan vazgeçtim ancak yine bilişimden kopamadım. Şu anda hedefim yönetim bilişim sistemleri bölümünde yüksek lisans yaparak ya araştırma görevlisi veya özel şirkette bir çalışan olmak istiyorum (Eşit ağırlık bölümü istiyor).
Ben nedense özel şirketlere bayılıyorum. Ama etrafımdaki kişiler kamuya girmeyi kafaya takmışlar. Sırtını devlete yaslamak istiyorlar. "Ya gittiğin yer batarsa ne yapacaksın?" şeklinde dönütler alıyorum. Ben de "Risk olmadan hayat olmaz." diyorum ve aşağılayıcı gözlerle karşı karşıya kalıyorum.
Büyüklerimin hepsi değil ancak çoğu basmakalıp cümleler ile geliyorlar. En iyisi sanayiymiş. Ne kadar doğru bir sizden duymak istiyorum.
Biri bana bugün "PC mühendisliğinde güzel para var" git onu oku dedi. Bilgisayar mühendisliği hakkında soru soruyorum ve cevap alamıyorum.
Herkes benim psikolojik sorunumu açıp duruyorlar. İstemediğim meslekler üzerine yorum yapıyorlar. Ben yüksek yerleri kazanamam diyorum ancak her şey akılda bitiyormuş. Özgüvenim yokmuş. "Kendi kendime kafaya takmayarak" iyileşecekmişim. 4 yıldır tedavi görüyorum ve "kafaya takma" sözcüğü bir gıdım işe yaramadı. "Böyle bir şey yok." diyorum ama ne fayda.
Seneler sonra YKS sınavına girecek bir kişi tıp nasıl kazanacak? Matematikten Apotemi çözmesi lazım bunun için. Bunu nasıl yapacak? Bana göre de okumanın yaşı var. Yok diyenlere karşıyım.
Büyüklerimiz nedense değişik değişik bir şeyler söylüyor. Mesela; eniştem abim için aileme berbere verilmesini söyledi. Bana da sanayici (kaporta). İstemiyorum diyorum anlatamıyorum.
Matematik yapan zeki, yapamayan salak. Ben sayısal seçtim (Onlar istedi diye seçmedim. Bilgisayar mühendisliği için seçmiştim). Ondan sonra psikolojim bozuldu car curt derken 4 yıldır sap saman gibi yaşıyorum. Para, sanayide varmış büyüklerime göre. PC mühendisliği istiyordum. Şimdi ondan vazgeçtim ancak yine bilişimden kopamadım. Şu anda hedefim yönetim bilişim sistemleri bölümünde yüksek lisans yaparak ya araştırma görevlisi veya özel şirkette bir çalışan olmak istiyorum (Eşit ağırlık bölümü istiyor).
Ben nedense özel şirketlere bayılıyorum. Ama etrafımdaki kişiler kamuya girmeyi kafaya takmışlar. Sırtını devlete yaslamak istiyorlar. "Ya gittiğin yer batarsa ne yapacaksın?" şeklinde dönütler alıyorum. Ben de "Risk olmadan hayat olmaz." diyorum ve aşağılayıcı gözlerle karşı karşıya kalıyorum.
Büyüklerimin hepsi değil ancak çoğu basmakalıp cümleler ile geliyorlar. En iyisi sanayiymiş. Ne kadar doğru bir sizden duymak istiyorum.
Biri bana bugün "PC mühendisliğinde güzel para var" git onu oku dedi. Bilgisayar mühendisliği hakkında soru soruyorum ve cevap alamıyorum.
Herkes benim psikolojik sorunumu açıp duruyorlar. İstemediğim meslekler üzerine yorum yapıyorlar. Ben yüksek yerleri kazanamam diyorum ancak her şey akılda bitiyormuş. Özgüvenim yokmuş. "Kendi kendime kafaya takmayarak" iyileşecekmişim. 4 yıldır tedavi görüyorum ve "kafaya takma" sözcüğü bir gıdım işe yaramadı. "Böyle bir şey yok." diyorum ama ne fayda.
Seneler sonra YKS sınavına girecek bir kişi tıp nasıl kazanacak? Matematikten Apotemi çözmesi lazım bunun için. Bunu nasıl yapacak? Bana göre de okumanın yaşı var. Yok diyenlere karşıyım.
Son düzenleme: