Büyüklerimiz neden basmakalıp sözler söylüyor?

Merhabalar,

Büyüklerimiz nedense değişik değişik bir şeyler söylüyor. Mesela; eniştem abim için aileme berbere verilmesini söyledi. Bana da sanayici (kaporta). İstemiyorum diyorum anlatamıyorum.

Matematik yapan zeki, yapamayan salak. Ben sayısal seçtim (Onlar istedi diye seçmedim. Bilgisayar mühendisliği için seçmiştim). Ondan sonra psikolojim bozuldu car curt derken 4 yıldır sap saman gibi yaşıyorum. Para, sanayide varmış büyüklerime göre. PC mühendisliği istiyordum. Şimdi ondan vazgeçtim ancak yine bilişimden kopamadım. Şu anda hedefim yönetim bilişim sistemleri bölümünde yüksek lisans yaparak ya araştırma görevlisi veya özel şirkette bir çalışan olmak istiyorum (Eşit ağırlık bölümü istiyor).

Ben nedense özel şirketlere bayılıyorum. Ama etrafımdaki kişiler kamuya girmeyi kafaya takmışlar. Sırtını devlete yaslamak istiyorlar. "Ya gittiğin yer batarsa ne yapacaksın?" şeklinde dönütler alıyorum. Ben de "Risk olmadan hayat olmaz." diyorum ve aşağılayıcı gözlerle karşı karşıya kalıyorum.

Büyüklerimin hepsi değil ancak çoğu basmakalıp cümleler ile geliyorlar. En iyisi sanayiymiş. Ne kadar doğru bir sizden duymak istiyorum.

Biri bana bugün "PC mühendisliğinde güzel para var" git onu oku dedi. Bilgisayar mühendisliği hakkında soru soruyorum ve cevap alamıyorum.

Herkes benim psikolojik sorunumu açıp duruyorlar. İstemediğim meslekler üzerine yorum yapıyorlar. Ben yüksek yerleri kazanamam diyorum ancak her şey akılda bitiyormuş. Özgüvenim yokmuş. "Kendi kendime kafaya takmayarak" iyileşecekmişim. 4 yıldır tedavi görüyorum ve "kafaya takma" sözcüğü bir gıdım işe yaramadı. "Böyle bir şey yok." diyorum ama ne fayda.

Seneler sonra YKS sınavına girecek bir kişi tıp nasıl kazanacak? Matematikten Apotemi çözmesi lazım bunun için. Bunu nasıl yapacak? Bana göre de okumanın yaşı var. Yok diyenlere karşıyım.

The Tribal Chief dedi:

Merhabalar,

Büyüklerimiz nedense değişik değişik bir şeyler söylüyor. Mesela; eniştem abim için aileme berbere verilmesini söyledi. Bana da sanayici (kaporta). İstemiyorum diyorum anlatamıyorum.

Matematik yapan zeki, yapamayan salak. Ben sayısal seçtim (onlar istedi diye seçmedim. Bilgisayar mühendisliği için seçmiştim). Ondan sonra psikolojim bozuldu car curt derken 4 yıldır sap saman gibi yaşıyorum. Para, sanayide varmış büyüklerime göre. PC mühendisliği istiyordum. Şimdi ondan vazgeçtim ancak yine bilişimden kopamadım. Şu anda hedefim yönetim bilişim sistemleri bölümünde yüksek lisans yaparak ya araştırma görevlisi veya özel şirkette bir çalışan olmak istiyorum (eşit ağırlık bölümü istiyor).

Ben nedense özel şirketlere bayılıyorum. Ama etrafımdaki kişiler kamuya girmeyi kafaya takmışlar. Sırtını devlete yaslamak istiyorlar. "ya gittiğin yer batarsa ne yapacaksın?" şeklinde dönütler alıyorum. Ben de "risk olmadan hayat olmaz." diyorum ve aşağılayıcı gözlerle karşı karşıya kalıyorum.

Büyüklerimin hepsi değil ancak çoğu basmakalıp cümleler ile geliyorlar. En iyisi sanayiymiş. Ne kadar doğru bir sizden duymak istiyorum.

Biri bana bugün "PC mühendisliğinde güzel para var" git onu oku dedi. Bilgisayar mühendisliği hakkında soru soruyorum ve cevap alamıyorum.

Herkes benim psikolojik sorunumu açıp duruyorlar. İstemediğim meslekler üzerine yorum yapıyorlar. Ben yüksek yerleri kazanamam diyorum ancak her şey akılda bitiyormuş. Özgüvenim yokmuş. "kendi kendime kafaya takmayarak" iyileşecekmişim. 4 yıldır tedavi görüyorum ve "kafaya takma" sözcüğü bir gıdım işe yaramadı. "böyle bir şey yok." diyorum ama ne fayda.

Seneler sonra YKS sınavına girecek bir kişi tıp nasıl kazanacak? Matematikten apotemi çözmesi lazım bunun için. Bunu nasıl yapacak? Bana göre de okumanın yaşı var. Yok diyenlere karşıyım.

Büyüklerimi kıramıyorum. Geçenlerde biri bana akıl vermeye başladı dayanamadım ve "yeter!" diye sesimi yükselterek odama gittim. Ben bir şey söyledikçe üstüme geliyorlardı ve mecburen bunu demek zorunda kaldım.

Size asıl sormak istediğim; ben bu kişilere karşı nasıl davranmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle dostum bir sanayici olarak sana yardımcı olmaya çalışacağım. Sanayide para var mı? Gerçekten var. Şöyle özetleyeceğim şu anda Niğde merkez de yaşıyorum iş yeri almaya kalkarsan 1,5 2 milyondan aşağı iş yeri yok. Niğde gibi bir ilde durum bu halde. Bunun sebebi sorumlusu başımızda olan iktidarın atadığı vali veyahut esnaf odası başkanı, demirciler başkanı. İlgilenmiyorlar ve ev iş yeri fiyatları bu civarlarda. Neyse konumuza dönelim yaşını belirtmemişsin belirseydin daha güzel ilgilenirdim ama. 18 yaşında olduğunu varsayarak ilerleyeceğim. Şimdi öncelikle sanayi çocukluğunu yaşayamayacağın bir derin çöplük yaklaşık 10 - 15 sene en iyi halde en az 8 - 9 sene perişan olacağın bol bol küfür yiyeceğin eve aç döneceğin dönemeyeceğin bir yer. Parası güzel ama değer mi benim düşüncem sanayici olarak değmez. Ha onu da açaklayayım yaşım 27 oldu 600.000TL'lik araçtan başka hiçbir şey biriktiremedim 12 senedir? Dile kolay gelir 12 sene. 12 sene her sabah kalkıp kaba bir tabirle it gibi titreyerek işe gittim. Ha şu an bulunduğum konum gerçeketen rabbime şükür zengin grupta. Biraz harcamasını seven bir insanım böyle şeyler pek söylenmez ama belli ki hayatına yön vereceksin. Şahsi fikrim parası için iş seçme çünkü para var ama harcayan sadece çoluğun çocuğun olur. En iyi şartlarda 12 saat çalışırsın. Eve döndüğünde dilin ağzından dışarı çıkmış olur zaten. Ortalama haftalıkmin 5000-15.000 TL bir kar girer cebime. Bunu sürekli olarak düşünme ama. Örneğin bu ay toplam sanayide 1.000.000TL kazanan bir iş yeri en az 400.000TL parçaya çıkar. 200.000TL de giderler vergi vs. cebine kalan miktar 400.000TL daha sonra işlerin bir durur. Belki 2 ay ele alınır bir miktar elde edemezsin 3 ay 5 ay bilemezsin bunu. İş yerini bile cebine giren paradan ödersin. Uzun lafın kısası sanayide para var mı var bu gün tüm devlet mesleklerinden fazla kazanırsın işini oturtturduğun zaman. Ama sorarsan hayatım var mı diye. Ben söyleyeyim yok okulda adam yerine koymadıklarım. Kolunda taş gibi insanlarla geziyor. Umarım bir şeyler katabilmişimdir.

The Tribal Chief dedi:

Merhabalar,

Büyüklerimiz nedense değişik değişik bir şeyler söylüyor. Mesela; eniştem abim için aileme berbere verilmesini söyledi. Bana da sanayici (kaporta). İstemiyorum diyorum anlatamıyorum.

Matematik yapan zeki, yapamayan salak. Ben sayısal seçtim (Onlar istedi diye seçmedim. Bilgisayar mühendisliği için seçmiştim). Ondan sonra psikolojim bozuldu car curt derken 4 yıldır sap saman gibi yaşıyorum. Para, sanayide varmış büyüklerime göre. PC mühendisliği istiyordum. Şimdi ondan vazgeçtim ancak yine bilişimden kopamadım. Şu anda hedefim yönetim bilişim sistemleri bölümünde yüksek lisans yaparak ya araştırma görevlisi veya özel şirkette bir çalışan olmak istiyorum (Eşit ağırlık bölümü istiyor).

Ben nedense özel şirketlere bayılıyorum. Ama etrafımdaki kişiler kamuya girmeyi kafaya takmışlar. Sırtını devlete yaslamak istiyorlar. "Ya gittiğin yer batarsa ne yapacaksın?" şeklinde dönütler alıyorum. Ben de "Risk olmadan hayat olmaz." diyorum ve aşağılayıcı gözlerle karşı karşıya kalıyorum.

Büyüklerimin hepsi değil ancak çoğu basmakalıp cümleler ile geliyorlar. En iyisi sanayiymiş. Ne kadar doğru bir sizden duymak istiyorum.

Biri bana bugün "PC mühendisliğinde güzel para var" git onu oku dedi. Bilgisayar mühendisliği hakkında soru soruyorum ve cevap alamıyorum.

Herkes benim psikolojik sorunumu açıp duruyorlar. İstemediğim meslekler üzerine yorum yapıyorlar. Ben yüksek yerleri kazanamam diyorum ancak her şey akılda bitiyormuş. Özgüvenim yokmuş. "Kendi kendime kafaya takmayarak" iyileşecekmişim. 4 yıldır tedavi görüyorum ve "kafaya takma" sözcüğü bir gıdım işe yaramadı. "Böyle bir şey yok." diyorum ama ne fayda.

Seneler sonra YKS sınavına girecek bir kişi tıp nasıl kazanacak? Matematikten Apotemi çözmesi lazım bunun için. Bunu nasıl yapacak? Bana göre de okumanın yaşı var. Yok diyenlere karşıyım.

Genişletmek için tıkla...

Ayrıca kimsenin ne söylediğine bakma. Çok şey bilip söyleyen insanlar hiç bir şey bilmeyen insanlardır. Bilen insan konuşmaz uygular.

Jilet dedi:

Ayrıca kimsenin ne söylediğine bakma. Çok şey bilip söyleyen insanlar hiç bir şey bilmeyen insanlardır. Bilen insan konuşmaz uygular.

Genişletmek için tıkla...

Aslında insanların dediklerini pek takmam ama ister istemez sinir oluyorum.