"Cahillik mutluluktur" sözüne katılıyor musunuz?

George orwell doğru söylemiş. E tabii ki cehalet mutluluktur. Diyelim sen sınav öğrencisisin. Dersine çalışmazsan bir streste olmayacak sonuçta cehalet mutluluktur.

Katılıyorum bu söze. Cahil kimse mutlu oluyor çünkü kimlerin arkasından iş çevirdiğini, arka planda nelerin yapıldığını bilmiyor. Örneğin çok düşünen bir insan neyin ne pislik olduğunu fark eder. Bu olay hem onu mutsuzluğa sürükler hem de cahillikten bir nevi çıkarır.

Çok doğru.
 
Son düzenleme:
Etrafımda ne kadar cahil insan varsa neredeyse tamamı mutlu. Ne kadar zeki kafası çalışan okumuş adam varsa da hayattan bezmiş ve ruhsuz oluyorlar. Ben bunun sebebinin cahil insanların çoğu şeyden habersiz yaşamaları, çoğu konuyu ve olayı araştırıp sorgulamadıkları ve hayatı yaşadıkları sürece düşünce yapısı olarak hiç gelişemediklerine bağlıyorum. Bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz?
Çocukken olan dertler ile biraz büyüdükten sonraki dertlerden anlayabiliyoruz. Yani evet, mutluluktur. Bir de şöyle bir şey var ki: kendini eğitmek isteyip cahil kalan insan huzursuz olur. Bu da var. İsteyip yapmamak.
 
Yer yer doğru yer yer yanlış. Nepotizm, ayrımcılık, nefret, rüşvet, kötü eğitim/sağlık hizmeti olan Türkiye'de evet ancak bunların daha iyi olduğu ülkede hayır.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı