Çalışmaya başlayamamak

Size basit gelebilir ama bir türlü çalışmaya başlayamıyorum. Ocaktan beri bilgisayar alma hayali ile yaklaşık 2 aydır iş arıyorum buluyorum da ama iş başvurusu yapamıyorum. Bir türlü elim o telefona gitmiyor nedenini bilmiyorum. Motivasyon eksikliğinden kaynaklı olabilir veya yaşım daha küçük. Bulduğum yerler fabrika gibi yerler ve 30-40 yaşlarında insanların olacağını biliyorum. Yaşım küçük olduğu için bütün işi bana yaptıracaklarını zannediyorum.
(Sadece 2 yere iş görüşmesine gittim arıyacağız dediler aramadılar). Depresyona girecek kadar büyüttüm konuyu. Ne yapabilirim yardımcı olur musunuz? Bu histen nasıl kurtulabilirim?

Önçelikle merhaba yaşın 18 yaşından küçük ise devlet buna izin vermez eğer büyük ise çok sosyal biri değilsin glb çekinmene gerek yok işi 1,2 gün yaptıktan sonra ortamı sarar çok rahat bir hayatın var sanırım bu hayatını iyileştirmeni tavsiye ederim.

Ben de küçükken çekiniyordum fakat yazları tavukçu da çalışmayla başladım biraz şirket tarzında olduğu için dışarıda garson vs. gibi işlerden daha iyi para veriyorlardı. 3-4 yaz orada çalıştım güzel özgüven kazandım. Devlet memuru olmadan önce de garsonluk yaptım. Çok büyütecek bir durum yok bence.

İşe girdikten sonra korkularının boşa olduğunu anlayacaksın ustam deneyim sonrası zaten sana kimse öyle işi sırtına yükleyemez. 30-40 yaşlarındaki insanlarda seni yemez ustam herkes kendi hayatına odaklanıyor.

ROXYZ dedi:

Önçelikle merhaba yaşın 18 yaşından küçük ise devlet buna izin vermez eğer büyük ise çok sosyal biri değilsin glb çekinmene gerek yok işi 1,2 gün yaptıktan sonra ortamı sarar çok rahat bir hayatın var sanırım bu hayatını iyileştirmeni tavsiye ederim.

Genişletmek için tıkla...

Merhaba. 18 yaşındayım ve daha önce bir yerde çalışmadım doğal olarak. Bir ortama girerken de genelde çekinmem ama sessiz kalırım ve işim neyse onu yapmaya çalışırım fakat gireceğim iş yerlerinde büyük insanlar olacağı içim muhabbet vs. nasıl olur bilemiyorum. Bir de bende mükemmelliyetçilik gibi bir şey var yani salaş bir hayatım var bir şey yaparım tam düzgün olmaz, tam düzenli olmaz diye hiç başlayamıyorum bazen.

Crispen dedi:

Ben de küçükken çekiniyordum fakat yazları tavukçu da çalışmayla başladım biraz şirket tarzında olduğu için dışarıda garson vs. gibi işlerden daha iyi para veriyorlardı. 3-4 yaz orada çalıştım güzel öz güven kazandım. Devlet memuru olmadan önce de garsonluk yaptım. Çok büyütecek bir durum yok bence.

Genişletmek için tıkla...

Ben nerelerde çalışabilirim deneyimim yok normal olarak ve fabrika, tekstil gibi yerler vasıfsız eleman alıyor. Buranın ortamları nasıldır?

mrhouse dedi:

İşe girdikten sonra korkularının boşa olduğunu anlayacaksın ustam deneyim sonrası zaten sana kimse öyle işi sırtına yükleyemez. 30-40 yaşlarındaki insanlarda seni yemez ustam herkes kendi hayatına odaklanıyor.

Genişletmek için tıkla...

Hak arayan en azından kendi hakkımı arayan biri olduğumu düşünüyorum her ne kadar öz güvenli olamasam da. Fakat daha önce bir yerde çalışmadığım için her ne iş yapıyorsam o işin tam detaylarını bilemediğim için bana farklı işleri de yükleyebilirler diye düşünüyorum. Boş bir düşünce mi sizce?

Dostum öncelikle aradığın iş profili yanlış. Fabrika, market senin ilk deneyimin veya ihtiyacın olan profil değil. Mesela ben ilk işimi bir tatlıcıda buldum. Facebook'ta yaşadığın il için mutlaka iş ilan sayfaları olur. Sana uygun olan yerler; tatlıcı, nargile/kafe gibi yerler. Düz kahvehane demiyorum zira çay servisi vs. başta zorlayabilir.

Ben ikinci ve şu anki işimi bulmak için biraz bekledim. Nasipte vardı ve oldu. Biraz sabır da gerek.

kurtcobain1 dedi:

Size basit gelebilir ama bir türlü çalışmaya başlayamıyorum. Ocaktan beri bilgisayar alma hayali ile yaklaşık 2 aydır iş arıyorum buluyorum da ama iş başvurusu yapamıyorum. Bir türlü elim o telefona gitmiyor nedenini bilmiyorum. Motivasyon eksikliğinden kaynaklı olabilir veya yaşım daha küçük. Bulduğum yerler fabrika gibi yerler ve 30-40 yaşlarında insanların olacağını biliyorum. Yaşım küçük olduğu için bütün işi bana yaptıracaklarını zannediyorum.
(Sadece 2 yere iş görüşmesine gittim arıyacağız dediler aramadılar). Depresyona girecek kadar büyüttüm konuyu. Ne yapabilirim yardımcı olur musunuz? Bu histen nasıl kurtulabilirim?

Genişletmek için tıkla...

Beynin en son istediği şey sıkılmaktır. Telefonu bırakın. boş boş duvara bakın, çok sıkılıp bir şeyler yapmak isteyeceksiniz. belki ders çalışmanıza teşvik olur, bir arkadaşım denemişti faydasını gördü. garip bir yöntem ama en kötü ihtimalle 10 dakika kaybedersiniz.

Wqxte dedi:

Beynin en son istediği şey sıkılmaktır. Telefonu bırakın. Boş boş duvara bakın, çok sıkılıp bir şeyler yapmak isteyeceksiniz. Belki ders çalışmanıza teşvik olur, bir arkadaşım denemişti faydasını gördü. Garip bir yöntem ama en kötü ihtimalle 10 dakika kaybedersiniz.

Genişletmek için tıkla...

İlk dediğiniz dekesinlikle haklısın hocam. Beyin sıkılmaya gelmiyor bir aksiyon istiyor. Ben dopamin vesaire çok anlamam ama dopamin ihtiyacımı Reels kaydırarak veya video izleyerek gideren biri gibi olmak istemiyorum bir yerden başlamak gerek.

Salih METİN dedi:

Dostum öncelikle aradığın iş profili yanlış. Fabrika, market senin ilk deneyimin veya ihtiyacın olan profil değil. Mesela ben ilk işimi bir tatlıcıda buldum. Facebook'ta yaşadığın il için mutlaka iş ilan sayfaları olur. Sana uygun olan yerler; tatlıcı, nargile/kafe gibi yerler. Düz kahvehane demiyorum zira çay servisi vs. başta zorlayabilir.

Ben ikinci ve şu anki işimi bulmak için biraz bekledim. Nasipte vardı ve oldu. Biraz sabır da gerek.

Genişletmek için tıkla...

Tavsiyelerin için teşekkür ederim şu an bir yer ile görüşüyorum, paketleme işi. Umarım alırlar.