O tamamen biraz özgüven ile alakalı, küçüklüğümden beri matematiği hiç sevmemişimdir, fakat bütün öğretmenlerim dahil herkes sayısal zekamın çok iyi olduğunu söyler, sadece çalışmayı sevmediğim için ilkokuldan beri matematiği saldım. Öyle ki arkadaşlarımın hepsi çarpım tablosunu ezberlemek için canları çıkardı ilkokulda boynuna askı yapanını bile gördüm unutmamak için fakat ben 17 yaşımdayım ve 1 kere bile çarpım tablosuna bakmadım ve onlardan daha hızlı cevap verebiliyorum. 17 yaşındayım ve kağıtta bölme yapamıyorum, aklımdan hallediyorum. 1 ay önce denemeye girsem matta mantık soruları hariç formül isteyen hiçbirini yapamazdım. Fakat mühendislik için sayısal okumam gerektiğinden dolayı matematiğe en temelden başladım en en en temelden. Her gün 1 konu bitiriyorum neredeyse 1 hafta sonra TYT mat bitmiş olacak ve ben netimi şu an 25'in üzerine çok rahat çıkarabiliyorum. Hep formülleri bilmediğim için soruyu çözemez ve matematiği bu yüzden sevmezdim insan soruyu çözebildiğini görünce daha çok çalışma hırsı geliyor. Önemli olan başlamak! Kocaeli bilgisayar mühendisliği bekle beni ben geliyorum.