Çok yalnızım

kiryu12

Centipat
Katılım
9 Mart 2023
Mesajlar
29
Merhaba herkese öncelikle, ben bu konuyu dertleşmek için açtım ama umutsuzca tavsiye de aramıyor değilim. 18 yaşıma girdim kasım da ama hayatımda hiç kimse yok, ne oturup doğru düzgün konuşabilecek kadar samimi bir arkadaşım var, ne de hayatımı güzelleştirecek biri. Her gün dışarı çıkıyorum birileriyle arkadaş edinebilirim diye ama öz güvenimi toplayamayıp her defasında eve dönüyorum bu durumda serebral palsi hastası olmamdan kaynaklanıyor. Muhtemelen ciddi bir evrede değilim. Yürüyüp spor yapabiliyorum, fakat bir tane elimi kullanamıyorum bu da haliyle etki ediyor. Neredeyse bütün arkadaşlarım kendine bir ortam yaptı sevgilileri var, sadık dostları var ve bu durum bana koyuyor. Sevgili konusunda da arkadaşlarım "kusurun belli olmuyor yakışıklı çocuksun git konuş beğendiğin kim varsa " diyorlar fakat yapamıyorum, yapmak istiyorum ama elimden bir şey gelmiyor tuhaf bir duygu.
 
Son düzenleme:
Merhaba kardes. Bende yalnizim 2 senedir ailem disinda kimseyle muhabbetim olmadi. Okuluda aciktan okuyunca, araya da korona girince herkesten uzaklastik halice. Arada disari cikiyorum insan gorunce icim bir pirpir oluyor. Bu da bana yetiyor. Anlayacagin cok takma yani.
 
Son düzenleme:
Ben de aynı durumdayım. Takma diyerek geçiştirilmemesi gerektiğini düşünüyorum. Okul yıllarım hiç umduğum gibi geçmedi. Ben tam olarak ne istediğimi de biliyor değilim. Bu konuda tek bildiğim insanlara fazla anlam yüklememek gerektiği. Kafa dengi insanla buluşmak benim için zor. Sanırım önce evden çıkmam gerekiyor :) Ben doğru, güzel insanlarla buluşma konusunda azcık kaderciyim. Zamanı gelince olacaktır diye umarak optimist bir şekilde odamda oturuyorum. Bu da ne kadar mantıklı size kalmış.

Merhaba kardes. Bende yalnizim 2 senedir ailem disinda kimseyle muhabbetim olmadi. Okuluda aciktan okuyunca, araya da korona girince herkesten uzaklastik halice. Arada disari cikiyorum insan gorunce icim bir pirpir oluyor. Bu da bana yetiyor. Anlayacagin cok takma yani.
İnsanları görmekten daha fazlasına ihtiyacımız var ve bunu hak ediyoruz.
 
Son düzenleme:
Merhaba kardes. Bende yalnizim 2 senedir ailem disinda kimseyle muhabbetim olmadi. Okuluda aciktan okuyunca, araya da korona girince herkesten uzaklastik halice. Arada disari cikiyorum insan gorunce icim bir pirpir oluyor. Bu da bana yetiyor. Anlayacagin cok takma yani.
takmamakla olmuyor be kanka çok zor yalnız olmak. Sen karakterin nedeniyle sevebilirsin ama ızdıraptan başka bir şey değil bu.

Ben de aynı durumdayım. Takma diyerek geçiştirilmemesi gerektiğini düşünüyorum. Okul yıllarım hiç umduğum gibi geçmedi. Ben tam olarak ne istediğimi de biliyor değilim. Bu konuda tek bildiğim insanlara fazla anlam yüklememek gerektiği. Kafa dengi insanla buluşmak benim için zor. Sanırım önce evden çıkmam gerekiyor :) Ben doğru, güzel insanlarla buluşma konusunda azcık kaderciyim. Zamanı gelince olacaktır diye umarak optimist bir şekilde odamda oturuyorum. Bu da ne kadar mantıklı size kalmış.


İnsanları görmekten daha fazlasına ihtiyacımız var ve bunu hak ediyoruz.
Kader olayı biraz saçma da bence, ben çalışıyorum da olmuyor ama.
 
Ben de aynı durumdayım. Takma diyerek geçiştirilmemesi gerektiğini düşünüyorum. Okul yıllarım hiç umduğum gibi geçmedi. Ben tam olarak ne istediğimi de biliyor değilim. Bu konuda tek bildiğim insanlara fazla anlam yüklememek gerektiği. Kafa dengi insanla buluşmak benim için zor. Sanırım önce evden çıkmam gerekiyor :) Ben doğru, güzel insanlarla buluşma konusunda azcık kaderciyim. Zamanı gelince olacaktır diye umarak optimist bir şekilde odamda oturuyorum. Bu da ne kadar mantıklı size kalmış.


İnsanları görmekten daha fazlasına ihtiyacımız var ve bunu hak ediyoruz.
Hiç bir şeyi takmamak çok boş bir cümle bence. Bir şey varsa ve devam ediyorsa ya takacaksın yada çözüm bulacaksın veremezsin. Konuya gelirsek. Bilmiyorum liselisiniz herhalde yada açıktasınız. Sanaldan arkadaşlık kurabilirsiniz bilgisayarınız varsa sanaldan arkadaş toplayıp oynayabilirsiniz mesela. Buluşursunuz aynı şehirdeyseniz falan. Ve özgüvenli olun. Kolunuzun oynamadığı için sizle iletişim kurmuyorlar değil siz adım atmadığınız için konuşmuyorlar. Cesaretli olursan arkadaşın olur. Beklersen hiç bir şey olmaz.
 
takmamakla olmuyor be kanka çok zor yalnız olmak. Sen karakterin nedeniyle sevebilirsin ama ızdıraptan başka bir şey değil bu.


Kader olayı biraz saçma da bence, ben çalışıyorum da olmuyor ama.
Olay etrafında sadece ''birilerinin'' olması ise evet kadere çok da ihtiyacın yok. Daha önce hiç görmediğin insanlar da olsa durakta, markette onlara selam vererek bir adım atabilirsin. Selam verdiğin herkes arkandan koşmayacak tabii ki ancak gerçekten sosyalliğe bu kadar ihtiyacın varsa küçük de olsa adım at. Ha belki de senin sorunun fiziki olarak yalnız olmak değildir. Ben öyle yalan kalabalıktan değil de gerçekten samimi, karakterini, benliğini sevdiğim insanların yanımda olmasından yanayım. Bu konuda fikirlerine katıldığım bir video bırakıyorum.

Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.
Hiç bir şeyi takmamak çok boş bir cümle bence. Bir şey varsa ve devam ediyorsa ya takacaksın yada çözüm bulacaksın veremezsin. Konuya gelirsek. Bilmiyorum liselisiniz herhalde yada açıktasınız. Sanaldan arkadaşlık kurabilirsiniz bilgisayarınız varsa sanaldan arkadaş toplayıp oynayabilirsiniz mesela. Buluşursunuz aynı şehirdeyseniz falan. Ve özgüvenli olun. Kolunuzun oynamadığı için sizle iletişim kurmuyorlar değil siz adım atmadığınız için konuşmuyorlar. Cesaretli olursan arkadaşın olur. Beklersen hiç bir şey olmaz.
Konu sahibi değilim.
 
Hiç bir şeyi takmamak çok boş bir cümle bence. Bir şey varsa ve devam ediyorsa ya takacaksın yada çözüm bulacaksın veremezsin. Konuya gelirsek. Bilmiyorum liselisiniz herhalde yada açıktasınız. Sanaldan arkadaşlık kurabilirsiniz bilgisayarınız varsa sanaldan arkadaş toplayıp oynayabilirsiniz mesela. Buluşursunuz aynı şehirdeyseniz falan. Ve özgüvenli olun. Kolunuzun oynamadığı için sizle iletişim kurmuyorlar değil siz adım atmadığınız için konuşmuyorlar. Cesaretli olursan arkadaşın olur. Beklersen hiç bir şey olmaz.
Üniversite 1.sınıf, sanal arkadaş konusuna gelirsek var zaten biraz da gerçeğin yerini tutmuyor.

Olay etrafında sadece ''birilerinin'' olması ise evet kadere çok da ihtiyacın yok. Daha önce hiç görmediğin insanlar da olsa durakta, markette onlara selam vererek bir adım atabilirsin. Selam verdiğin herkes arkandan koşmayacak tabii ki ancak gerçekten sosyalliğe bu kadar ihtiyacın varsa küçük de olsa adım at. Ha belki de senin sorunun fiziki olarak yalnız olmak değildir. Ben öyle yalan kalabalıktan değil de gerçekten samimi, karakterini, benliğini sevdiğim insanların yanımda olmasından yanayım. Bu konuda fikirlerine katıldığım bir video bırakıyorum.

Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.

Konu sahibi değilim.
Adım atmaya çalışınca karşımdaki insan tanrıymış gibi oluyor. Hiçbir şekilde eyleme geçemiyorum, gömülüp kalıyorum.
 
dostum neredeyse her şehrin gençler için düzenlediği organizasyonlar var bakanlık da çok faydalı etkinlikler düzenliyor. Kulüplere bak üniversitedesin yani onların temel amacı yeni arkadaşlıklar edinmen inan bana. hobilerin üzerine yoğunlaş bu alanda topluluklara katıl arkadaşlar edinirsin. yani buradan bakınca gerçekten üzücü birkaç kişi daha yazmış da nasıl yalnız kalıyorsunuz anlamıyorum. inanın bana hergün günaydın dediğiniz sınıf arkadaşlarınızla bile bir süre sonra yakınlaşırsınız ileriye götürmek size kalmış.

bak eğer sınıfınızdaki ya da okulunuzdakileri sosyal olarak farklı görüyorsanız ona bir şey diyemem ki öyle tiplerden uzak kalmak çok daha iyi. ama yine de kendinize birkaç arkadaş edinirsiniz sizin gibi düşünen takılanlar vardır çünkü. insanlarla konuşmaktan sohbet etmekten çekinmeyin. dersleri bahane edin konuları falan sorun. anlamadığınız yerleri sorun ilerletin muhabbeti işte
 

Geri
Yukarı