Depremde vefat sayısı arttıkça bunalıma giriyorum

Depremde vefat sayısı arttıkça bunalıma giriyorum artık. Yakınlarımdan kaybım olmadı ve deprem bölgesinde yaşamıyorum ama mental sağlık bitti bitecek. Yakında kendi yaşadığım şehirde ve akrabalarımın olduğu şehirlerde de olur diye çok korkuyorum. Olursa da yüksek ihtimal mektup yazıp veda edeceğim bu dünyaya. Hayatımda hiç kolay kolay ağlamam dedem amcam öldüğünde bile ağlamadım ama durduk yere ağlama nöbeti geçiriyorum kendimi kaybediyorum. Geceleri uyuyamıyorum kabus görüyorum o günden beri. Nişanlısını, anasını, babasını, kardeşini, çocuğunu enkazda kaybedenler kendi eliyle çıkaranlar gözümün önünden gitmiyor. Ben sebep olmuşum gibi vicdan azabı çekiyorum. Sınavlara kariyere falan odaklanamaz oldum o günden beri ya haberleri takip ediyorum ya boş oturup halıya bakıyorum. Yardım kuruluşlarına elden geldiğince çok şey verdim ama içim soğumuyor. Kafayı iyice yedim bunalıma girdim bunu yazarken bile ağlıyorum. O güne kadar İstanbul kabadayısı gibiydim ama şimdi komple çöktüm bittim. Bu psikolojiden bir süre kurtulamayacağımı düşünüyorum ama aşağı yukarı ne zaman kendime gelebilirim? Psikolojik destek şart mı?

Coderman128 dedi:

Depremde vefat sayısı arttıkça bunalıma giriyorum artık. Yakınlarımdan kaybım olmadı ve deprem bölgesinde yaşamıyorum ama mental sağlık bitti bitecek. Yakında kendi yaşadığım şehirde ve akrabalarımın olduğu şehirlerde de olur diye çok korkuyorum. Hayatımda hiç kolay kolay ağlamam dedem amcam öldüğünde bile ağlamadım ama durduk yere ağlama nöbeti geçiriyorum kendimi kaybediyorum. Nişanlısını, anasını, babasını, kardeşini, çocuğunu enkazda kaybedenler kendi eliyle çıkaranlar gözümün önünden gitmiyor. Ben sebep olmuşum gibi vicdan azabı çekiyorum. Sınavlara kariyere falan odaklanamaz oldum o günden beri ya haberleri takip ediyorum ya boş oturup halıya bakıyorum. Yardım kuruluşlarına elden geldiğince çok şey verdim ama içim soğumuyor. Kafayı iyice yedim bunalıma girdim bunu yazarken bile ağlıyorum. Bu psikolojiden bir süre kurtulamayacağımı düşünüyorum ama aşağı yukarı ne zaman kendime gelebilirim? Psikolojik destek şart mı?

Genişletmek için tıkla...

Hocam bende sizin durumları izmir depreminde yaşamıştım kuzenim vefat etmişti ben zorda olsa bisiklete biner dağlara giderdim doğayla iç içe olunca insan unutuyor kendinizi doğaya bırakın o size yol gösterir emin olun.Çok takmayın hasta olursunuz.Tecrübeyle sabit

Bende depremi Adana'da yaşadım, İnstagram-Youtube gibi yerlere hep baktığımda deprem görüyorum. İzlemeyip geçiyorum, çünkü elimden bişey gelmediği için üzülüyorum. İnsanlar ortadan ikiye ayrılmış çok kötü.

12 taklalı Bmw E60 dedi:

Bende depremi Adana'da yaşadım, İnstagram-Youtube gibi yerlere hep baktığımda deprem görüyorum. İzlemeyip geçiyorum, çünkü elimden bişey gelmediği için üzülüyorum. İnsanlar ortadan ikiye ayrılmış çok kötü.

Genişletmek için tıkla...

Hocam insanların isimle değil de sayı yazan mezar taşı ile gömüldüğünü görünce daha kötü oldum üç gündür ölmek istiyorum. Nasıl dayanacağım bilmiyorum artık.

Coderman128 dedi:

Hocam insanların isimle değil de sayı yazan mezar taşı ile gömüldüğünü görünce daha kötü oldum üç gündür ölmek istiyorum. Nasıl dayanacağım bilmiyorum artık.

Genişletmek için tıkla...

Yapacak birşey yok artık hocam olacak şeyin önüne geçilmezmiş.

barancavindar dedi:

Hocam bende sizin durumları izmir depreminde yaşamıştım kuzenim vefat etmişti ben zorda olsa bisiklete biner dağlara giderdim doğayla iç içe olunca insan unutuyor kendinizi doğaya bırakın o size yol gösterir emin olun.Çok takmayın hasta olursunuz.Tecrübeyle sabit

Genişletmek için tıkla...

Başınız sağolsun hocam... Ne diyeceğimi bilemedim.

Hatay çok kötü hocalarım AFAD mafad hikaye 3 gün geçti daha yavaş yavaş gelmeye başladılar, hastaneler hastane değil morg mübarek. Çok can kaybımız var hiçbir şeyimiz kalmadı, ev, araba, sağlık, hijyen. Bizim apartman presslendi. 4 kat olan apartman, görsen 1 kat dersin. Eğer akrabalarım aynı mahallede olmasa bizde gidiyorduk. Enkazın altında kaldık. Şu an daha iyiyiz. Herkese geçmiş olsun.

Normal karşılamak zaten imkansız, ben deprem bölgesine gitmek istedim. Sonra gidebilseymişim, orada yapamazdım sanırım feryad yüzünden. Duygusal bir yapıya sahibiz aile olarak. Beni özellikle hatay-Antakya etkiledi. Onlar bu Suriye ucundalar. Dosttan çok düşman var içimizde.

İstanbul'da kendi ölüm günümüzü sayıyoruz..