gvnc
Femtopat
- Katılım
- 2 Temmuz 2024
- Mesajlar
- 0
Merhaba ben 12. sınıfa geçmek üzere olan bir lise öğrencisiyim, geliri şu anki Türkiye şartlarına göre uygun bir durumdaki aileye sahibim. Babam başını telefondan kaldırmaz annem ise bana çok karışmayan biridir. Ben ise ders yapmayı hiç sevmeyen ama ders yaptığında notları cidden iyi derecelere ulaşan bir öğrenciyim. 2-3 gün ders yapsam hemen bunalır ve sıkılır o dersi bırakırım. Bu durum tek derslerde geçerli değil aslında, genelde başladığım bir işin sonunu getirmeden sıkılıp bırakırım. Bunun sebebi bu zamana kadar hayatta zorluk görmememdir diye düşünüyorum. Güzel bir üniversite tutturamazsam ne kadar pişman olacağımın farkındayım sonuçta hayat kaliteni belirliyor ama yine de ders yapamıyorum. Bu zamana kadar kaç kişi bana üniversite önemini anlatmıştır sayamam bile. Nedense onlar üniversite önemini anlatırken mantıklı geliyor ama 1-2 gün sonra umursamadığım bir konuya dönüşüyor. Elimden pek bir şey gelmez ve beceriksizim o yüzden dönemimizin asgari maaş ile çalıştırılan işleri gibi yoğun işlerde çalışamam gibi duruyor. Zaten herkeste böyle düşünüyor. Sen o işleri yapamazsın, çok pişman olacaksın, işsiz kalacaksın bu gidişle vb sözler işitiyorum. Gelecek kaygım çok yüksek derecede var ve nedeni de bir önceki cümlede bahsettiğim gibi elimden hiçbir işin gelmediği ve beceriksiz olmamdır diye düşünüyorum. Asosyal ve utangaç bir kişiliğe sahibim ve bir arkadaşım bile yok. Özgüveni ve motivasyonu olmayan biriyim. Her zaman negatif bir bakış açısına sahiptim ve ciddi bir tipe sahibim, herkes bana "az tebessüm et." der genelde. Artık bunaldım ve benim gibiler var mı ve benim gibilerin sonu ne oluyor öğrenmek istiyorum.
Biraz içimi dökmek istedim kusura bakmayın konuştuğum kimse olmadığından buraya yazdım
Sizce gerçekten her zaman bir yol bulunur mu? Veya benimle aynı yolu yaşamış(yani derslerine önem vermeyip mezun olan ve şu anda çalışmakta olan), tavsiyesi olan abim/ablam var mı?
Bunları yazdığıma gelecek yıllarda çok pişman olacağımı biliyorum(lan ne ergence şeyler yazmışım vs) ama bu yaşadığım hayatın sonunuda merak ediyorum? Neler olabilir?
Biraz içimi dökmek istedim kusura bakmayın konuştuğum kimse olmadığından buraya yazdım
Sizce gerçekten her zaman bir yol bulunur mu? Veya benimle aynı yolu yaşamış(yani derslerine önem vermeyip mezun olan ve şu anda çalışmakta olan), tavsiyesi olan abim/ablam var mı?
Bunları yazdığıma gelecek yıllarda çok pişman olacağımı biliyorum(lan ne ergence şeyler yazmışım vs) ama bu yaşadığım hayatın sonunuda merak ediyorum? Neler olabilir?
