theFaceless
Kilopat
Her şeyden önce bu durumdan üzüntü duyduğumu belirteyim.
Son 6 yıldır arkadaş ortamından, arkadaşlarla gezmekten, aileyle gezmekten nefret ettiğim için hiçbir yere beraber gitmiyorum. En başta böyle başladı diyebilirim. Okula girince merhaba merhaba dışarı çıkınca kimsenin ne halini hatırını sorardım ne de onların halimi hatırımı sormasını isterdim.
Şu an okul değil iş hayatında da öyleyim. İşteyken problem yok, işten çıktıktan sonra örnek veriyorum iş arkadaşları işte şuraya gideceğiz dese, şunu yapacağız dese hep işim var, yorgunum diyorum. Okul zamanlarımdaki gibi işten çıkınca aynı şeyler geçerli oluyor.
Son 4 yıldır bulunduğum yerde benden başkasının yemek yemesinden nefret eder oldum, akşam eve gelince yemeğimi alıp farklı bir odaya gidiyorum ailemle bile yemek yemekten rahatsız oluyorum.
Şimdi evde çocuk vs. olmadığı halde evdekilerin yürüme sesinden hapşırma, öksürme sesinden, konuşma sesinden her şeyden rahatsız oluyorum yani evde benden baka canlının olması bile beni sıkıyor evde bir koala olsa dahi. "konfor alanı" gibi bir durum söz konusu ama daha da fazlası olduğu aşikar. Aile olduğu halde rahatsız oluyorum ve bu beni çok üzüyor.
Her şeyi tek yapmak istiyorum, tek başına oturmak, tek başına yemek yemek, tek başına gezmek, tek başına gidip alışveriş yapmak. Bu gibi durumları yaşayan çözen varsa, fikri olan varsa belirtsin lütfen.
Kira vermiyorum etmiyorum, sırf bu yüzden ayrı bir eve çıkmak pek mantıklı olmayacak kaldı ki aileye bu durumu anlatmak çok çok üzücü olur.
Son 6 yıldır arkadaş ortamından, arkadaşlarla gezmekten, aileyle gezmekten nefret ettiğim için hiçbir yere beraber gitmiyorum. En başta böyle başladı diyebilirim. Okula girince merhaba merhaba dışarı çıkınca kimsenin ne halini hatırını sorardım ne de onların halimi hatırımı sormasını isterdim.
Şu an okul değil iş hayatında da öyleyim. İşteyken problem yok, işten çıktıktan sonra örnek veriyorum iş arkadaşları işte şuraya gideceğiz dese, şunu yapacağız dese hep işim var, yorgunum diyorum. Okul zamanlarımdaki gibi işten çıkınca aynı şeyler geçerli oluyor.
Son 4 yıldır bulunduğum yerde benden başkasının yemek yemesinden nefret eder oldum, akşam eve gelince yemeğimi alıp farklı bir odaya gidiyorum ailemle bile yemek yemekten rahatsız oluyorum.
Şimdi evde çocuk vs. olmadığı halde evdekilerin yürüme sesinden hapşırma, öksürme sesinden, konuşma sesinden her şeyden rahatsız oluyorum yani evde benden baka canlının olması bile beni sıkıyor evde bir koala olsa dahi. "konfor alanı" gibi bir durum söz konusu ama daha da fazlası olduğu aşikar. Aile olduğu halde rahatsız oluyorum ve bu beni çok üzüyor.
Her şeyi tek yapmak istiyorum, tek başına oturmak, tek başına yemek yemek, tek başına gezmek, tek başına gidip alışveriş yapmak. Bu gibi durumları yaşayan çözen varsa, fikri olan varsa belirtsin lütfen.
Kira vermiyorum etmiyorum, sırf bu yüzden ayrı bir eve çıkmak pek mantıklı olmayacak kaldı ki aileye bu durumu anlatmak çok çok üzücü olur.
Son düzenleyen: Moderatör:
