Gülmemek için kendimi zor tutuyorum

Ben güle güle gülmeyi unuttum. Bazen gülersem gülerim ama anırmama rağmen pek içten olmuyor. Bu ülkede gülünecek enerji kalmadı.
 
İnsanların içinde, minibüste, yolda yürürken aklıma komik bir şey geliyor ve kahkaha atmamak için kendimi zor tutuyorum. Zaten düşüncelerime çoğu zaman hakim olamıyorum ve onu aklımdan çıkarmakta zorlanıyorum. Bir gün kendimi rezil edeceğim. Nasıl başa çıkarım bununla? Bir kere makat kaslarımı bile sıkmıştım gülmemek için ve yüz ifademin bana bakan ve ne olduğunu anlamaya çalışan bir kızcağızın dehşet bakışlarından ne kadar acayip bir hal aldığını anlamıştım. Arka koltukta dudakları büzük yanakları şişik ve çaresizce kendine hakim olmaya çalışan biri var. Deli mi bu nedir? Ne yapıyor? Kusacak mı yoksa? Arkadaşlar yardım edin...
Ben de çok gülen bir insanım. Özellikle ciddi olmam gereken ortamlarda bir anda gülesim geliyor. O sırada aklıma kötü anılarımı ve beni üzecek şeyler getiriyorum. Bu şekilde tutuyorum gülmemi.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı