Hayat çok sıkıcı geliyor

Çok doğru ama tam tersi etki de olabilir. 🤣
Garantisi yok hocam hayat bu.😁
Çok sevdiğim bir sevgilim var ama bu sıralar çok soğuk hissediyorum sevgilime karşı. Sevgim azalmadı ben azaldım.
Yanlış insanla birliktesindir o zaman. Ben ve kız arkadaşım 5 yıldır birlikteyiz ve hala ilk günkü gibi seviyorum hocam.🤔
Bir süreliğine :D
Hayat bu hocam inişler ve çıkışlar olur. Ayak uyduramazsan maalesef mutsuz kalırsın hep.
 
Garantisi yok hocam hayat bu.😁

Yanlış insanla birliktesindir o zaman. Ben ve kız arkadaşım 5 yıldır birlikteyiz ve hala ilk günkü gibi seviyorum hocam.🤔

Hayat bu hocam inişler ve çıkışlar olur. Ayak uyduramazsan maalesef mutsuz kalırsın hep.
Özeti bu aslında 'hayat bu hocam' :D Çok takmamak lazım yoksa valla sonuç hep kötü
 
Kral bu mevzuda belirli bir kaç etken var mümkünse hepsinden ayrı ayrı kısaca söz etmek istiyorum:

Öncelikle 19 yaşındasın ve çoğu insan garip şekilde "19 yaşına geldim 20 yaşına geldim hala benden bir şey olmadı" gibi bir düşünce haline girebiliyor. Ancak hayat açısından çoğu insan bu yaşlarda ilk defa özgürlüğünü, sınırlarını, hayallerini ve hedeflerini keşfediyor. 18 yaş için ya da daha doğrusu liseden mezun olduğun an için insanın asıl doğduğu an diyebiliriz. Eğer böyle bir düşünce yapısından ötürü canın sıkkınsa "daha 1 yaşındayım zamanla ne olduğumu anlayacağız artık" tarzı bir kafa yapısına geçmen işine gelebilir.

İkinci olarak, uğraşsızlık insanda en büyük bunalımı yaratır. İnsanın bir uğraşa ihtiyacı var ve bu uğraşın ille de sana para kazandıracak veya kas kütlesi katacak bir şey olmasına gerek yok. He tabii başka bir uğraş yerine borsada teknik analiz öğrenmek olsun başka bir meslek öğrenmek olsun veya vücudunu geliştirmek gibi bir dövüş sporu öğrenmek gibi şeyler olsun bunlara vakit ayırmak çok işine yarar. Ama bazen gidip kendine izlenecek filmlerden bir liste koyup bunları bitirmeye kafayı takmak, bilgisayara kaliteli hikayeli oyunları indirip onları deneyimlemeye kafayı takmak, hatta lolde belli bir dereceye ulaşmaya kafayı takmak bile senin için bir hedef olabilir ve bu hissiyattan kısa süreli de olsa uzaklaştırabilir. Yine de sen olabildiğince hayatın içinden uğraşlar bulmaya çalış. Müzik de olur, spor da olur, edebiyat da olur, meslek de olur. Yeter ki ilgini çeken bir uğraşta ulaşılabilir bir hedefin olsun.

Son olarak, benim üniversitem 1 sene daha uzadı ve şimdi 5. senesine giriyorum ancak şimdiye kadar okuduğum 4 senenin 2 senesi uzaktan eğitime gitti, 1 sene de ben tamamen saldım hiç gitmedim. Şu an sınıfımdaki hiç kimseyi tanımadan mezun oluyorum, bazı arkadaş gruplarına da giremedim ilk senemde biraz fazla çekingendim ama bu çekingenliğimi üzerimden attığım zaman da üniversiteye gitmek nasip olmadı. Yine de üniversitenin dışından çok farklı yerlerden başka arkadaşlar edindim, o yüzden üniversiteyi çok gözünde büyütmemek ve bir şeylerin düzelmesini buraya bağlamamak da önemli.

Bu sıkkınlık eninde sonunda geçecek, ancak başka bir şey veya başka biri sayesinde değil sana bağlı olarak gidecek. Geçmesini beklemek bir işe yaramıyor, sadece daha uzun süre bununla yaşarsın. Hayatta şu an hiç beklemediğim bir yerdeyim, bulunduğum konumu değiştirmem mümkün değil ama buna uyum sağlayıp daha mutlu olacağım diğer kısımlara ufaktan da olsa geçebilmek yine benim elimde. Umarım sen de daha keyif aldığın bir yaşam tarzına geçersin. Kendine iyi bak.
 
Garantisi yok hocam hayat bu.😁

Yanlış insanla birliktesindir o zaman. Ben ve kız arkadaşım 5 yıldır birlikteyiz ve hala ilk günkü gibi seviyorum hocam.🤔

Hayat bu hocam inişler ve çıkışlar olur. Ayak uyduramazsan maalesef mutsuz kalırsın hep.
Bende 2 yıldır sevgilimle beraberim ne olursa olsun birbirimizden vazgeçmedik. Bahsettiğim konu bu değil. Yanlış insan diye yorum yapmak doğru değil !!
 
Kaç yaşındasın bilmiyorum.
Ya ergenlik yaşıyorsun kardeşim ya da ergenlik dönemini atlatamamışsın hepsi bu.
Maddi zorluk görmemişsin o yüzden girdiğin hiçbir işte tutunamazsın.
Okuduğum kadarı ile ailen tarafından sana bir sorumluluk yüklenmemiş olarak görüyorum.
Ailenin yapmadığını, sen kendine yap ve kendine bir hedef belirleyerek sorumluluk edin.
Tabi ilk önce maddi zorluk çekmen gerekiyor.
Ailenden gelen bir gelirin var ise, onu terket ve 0'dan başla, ben ne yapabiliyorum diye.
Hayatın manevi değil maddi zorluğunu görünce inan bana sıkılmayı, daralmayı ikinci plana atıp, girdiğin her işte yövmiyeni veya maaşını düşüneceksin.

Hayat, sandığından daha zor ve bir an önce kendine bir hedef belirle.
 
Kaç yaşındasın bilmiyorum.
Ya ergenlik yaşıyorsun kardeşim ya da ergenlik dönemini atlatamamışsın hepsi bu.
Maddi zorluk görmemişsin o yüzden girdiğin hiçbir işte tutunamazsın.
Okuduğum kadarı ile ailen tarafından sana bir sorumluluk yüklenmemiş olarak görüyorum.
Ailenin yapmadığını, sen kendine yap ve kendine bir hedef belirleyerek sorumluluk edin.
Tabii ilk önce maddi zorluk çekmen gerekiyor.
Ailenden gelen bir gelirin var ise, onu terket ve 0'dan başla, ben ne yapabiliyorum diye.
Hayatın manevi değil maddi zorluğunu görünce inan bana sıkılmayı, daralmayı ikinci plana atıp, girdiğin her işte yövmiyeni veya maaşını düşüneceksin.

Hayat, sandığından daha zor ve bir an önce kendine bir hedef belirle.

Bu işlerin maddi zorlukla hiçbie alakası olmadiğını düşünüyorum konuyu açan arkadaş tükenmiş ve hayattan bıkmış ama sen diyorsun ki biraz maddi sıkıntı çek bunun çözümünün bu olmadığını düşünüyorum ergenliklede alakası olduğunu sanmıyoeum hixbir zaman maddi sıkıntı çekmedim ne ergenlikte ne daha sonra yine de hayattan her zaman keyif aldım ayrıca girdiği her işte maaşını düşünmesi mutluluk kaynagı mı?
 
Bu işlerin maddi zorlukla hiçbie alakası olmadiğını düşünüyorum konuyu açan arkadaş tükenmiş ve hayattan bıkmış ama sen diyorsun ki biraz maddi sıkıntı çek bunun çözümünün bu olmadığını düşünüyorum ergenliklede alakası olduğunu sanmıyoeum hixbir zaman maddi sıkıntı çekmedim ne ergenlikte ne daha sonra yine de hayattan her zaman keyif aldım ayrıca girdiği her işte maaşını düşünmesi mutluluk kaynagı mı?
Benim anlatmak istediğim durum farklı, senin anladığın durum farklı.
Sorumluluk sahibi olması gerektiğini ve hayatta hedefi olmadan yaşayamayacağını dile getirip anlatmaya çalıştım. Bir konuyu anlamadan başkasına cevap vermemen gerekir. Hele konu sahibi değilsen seni ilgilendiren bir durum değildir. Herkes özgürce fikrini ve deneyimlerini beyan edebilir. Herkesin kafası uyuşacak diye bir kaide yok. Bu arada noktalama ve yazım hatalarını göz ardı ediyorum. İyi haftalar dilerim.
 
Öncelikle iyi sosyaller.
Ben birkaç ay önce işe girdim 2-3 hafta çalıştım çıktım. Çalışamadım sanki ruhum daralıyormuş gibi hissettim. Spora yazıldım 3-5 gün gittim geri kalanını gidemedim. Aylardır evde oturup LoL oynuyorum birkaç haftaya üniversiteye gideceğim ama ne heyecan ne heves var. Sigarayı her gün bırakacağım diyorum kendime ama hiçbir zaman bırakamıyorum. Hayat sanki ellerimden gidiyor ve tutamıyormuş gibi hissediyorum. Sizin hayatlarınız nasıl gidiyor memnun musunuz yaşadığınız hayattan? Ben değilim :).
Eğer sıkılıyorsan her gün ahır gibi sınıflara giden okuldan hiç bir şey öğrenmeyip YouTube dan konuları öğrenip zorunlu olarak okula gidenleri düşün
 
Kaç yaşındasın bilmiyorum.
Ya ergenlik yaşıyorsun kardeşim ya da ergenlik dönemini atlatamamışsın hepsi bu.
Maddi zorluk görmemişsin o yüzden girdiğin hiçbir işte tutunamazsın.
Okuduğum kadarı ile ailen tarafından sana bir sorumluluk yüklenmemiş olarak görüyorum.
Ailenin yapmadığını, sen kendine yap ve kendine bir hedef belirleyerek sorumluluk edin.
Tabi ilk önce maddi zorluk çekmen gerekiyor.
Ailenden gelen bir gelirin var ise, onu terket ve 0'dan başla, ben ne yapabiliyorum diye.
Hayatın manevi değil maddi zorluğunu görünce inan bana sıkılmayı, daralmayı ikinci plana atıp, girdiğin her işte yövmiyeni veya maaşını düşüneceksin.

Hayat, sandığından daha zor ve bir an önce kendine bir hedef belirle.
Ben 15 yaşımdan beri her yaz çalışıp kendi kendime yetmeye çalışan biriyim. Ailem zengin değil ve bana verilen en küçük paranın bile lafı yapılır.
 
Ben 15 yaşımdan beri her yaz çalışıp kendi kendime yetmeye çalışan biriyim. Ailem zengin değil ve bana verilen en küçük paranın bile lafı yapılır.
Benim de senden farkım yok. Ben de aynı durumdayım. Ama bir farkla, ben ailemden 5 kuruş bile para almadım.
Bende senin gibi kendi yağımla kavruluyorum. Başarılar ve kolaylıklar dilerim.
 

Geri
Yukarı