Selam öncelikle. Buraya bunları yazıyorum ki başka arkadaşlar benim "eski" halim gibiyse kendilerine gelsinler. Hayat gerçekten çok kısa ve bizi beklemiyor. En başından söyleyeyim şu an da 21 yaşındayım.
Olayın başına geçecek olursak, el bebek büyüdüm. Ne istersem oldu. Onun rahatlığı vardı hep hayatımda. Okul hayatım epilepsi hastalığımdan dolayı iyi değildi. 6.sınıfa kadar okula gittiğimi dahi hatırlamam. Bundan dolayı birçok şeyi bilmiyordum, bu durumda ise birçok dersten kötü not alıyordum. 4-5 yaşından beri bilgisayarım var ve hep bilgisayar ile uğraşmak hoşuma gitmiştir. İleride de bilgisayar üzerine işe girerim diye düşünüyordum. Bakın dediğim gibi düşünüyordum. Hiçbir girişimim olmadı. Tamamen benim aptallığım.
Böyle büyüdüğüm için lise hayatımda pek iyi geçmedi. Aslında Teog'dan fena puan almamıştım. Anadolu lisesine puanım yetiyordu ama ben Anadolu meslek (endüstri meslek) lisesine gidip bilgisayar bölümü okumak istiyordum. Lise hayatım ise hep devamsızlık yaparak geçti. 1 derse dahi çalışmadım 4 sene boyunca (teog sınavına da çalışmamıştım) 4 sene de ise hiçbir şey yapamadım. Ne derslerimde bir düzelme var dı ki olamazdı da, hocalarımız ders anlatmıyordu sınıftan dolayı. Hep arıza çıkıyordu. Anlatsalar bile ben o dönem dinlemezdim. Şu an olsa çok iyi çalışırdım derslerime. Yazılımdan ise o lise de soğudum. Daha önce yazılımla alakam yoktu, lise de gördüm ve gerçekten iğrenmiştim. Çünkü 3 alanı birden aynı anda öğreniyorduk (ben veri tabanı bölümündeydim) frontend, backend ve veri tabanı dersleri alıyorduk. 3'ünü birden alınca herkesin kafası karışıyordu öğrenemedik sonuç olarak. Çok kötü müfredat vardı.
Liseden mezun oldum ve elim boştu. Üniversite sınavına da girmedim. Hep boş görüyordum. 2019 yılında mezun oldum ve o zamandan beri hayatım bir çöplük oldu. Son 1 senedir aklım başıma geldi. Her zaman birilerinin elimden tutmasını bekliyordum. Son 1 senedir kendi başıma frontend alanıyla uğraşıyorum ve bir yerlere geldim diyebilirim. En azından hayatım değişti. Boş boş oyun oynamaktansa en azından geleceğim adına kendimi geliştiriyorum. Sizlerden bir öneri vs beklemiyorum onun için yazmadım (tabii ki tavsiye vermek isteyen olursa dinlerim) benim gibi olan veya olmaya yakın arkadaşlar var ise bir an önce hayatınızı değiştirin çünkü kimse elinizden tutmayacak. Bunları yaşayan birisi olarak söylüyorum.
Gerçekten düşününce o kadar zamanın boşa gitmesinden dolayı çok üzülüyorum. Kendime çok kızıyorum o zamanlar çok aptal olduğum için.
Ne yazikki insana kurban olmak kolay geliyor ,
kurban kalmaktan vazgeçtiğiniz an zaten gelişmeye başlamışınız iyi kötü , birde şunu düşünelim yazılımdan anlamayan ve hep oyun oynamayan ortalama altı bir birey olarak 2 yıllık programcılık okudum , müfredat bana göre ağırdı çünkü aynı bölümü okuyan arkadaşım ikinci yılının sonlarından OOP java alırken ve isyan ederken , birinci sınıfın ilk döneminde OOP javaya ufaktan girmiş, birde kotline yanında da bazi teorik dersler vardı veritabani dersj vardı, ikinci dönem oop javada daha ilerisine polymorphism , encapsulation , inheritence , abstractio kullanımı ve şu hasmap tarzı konulara falan baktık, sonra oop c# ve ufaktan form app lere girdik , yanında web dersinde hoca abandı html css js girdi , cok verimliliği değildi orası ayrı , ikinci sınıfta springboot asp.net core android geliştirme falan derken aldı başını gitti , çoğu meslek lisesinde veya anadoluda okuyup yazılım bilgisi olan insan gördüm , şov yapıyorlardı ediyorlardı , çoğu patates oluyor engel karşısında , Veya 5 6 yıldır sözde yazılım bilenler ufak bir araştırmanız sonucu normalleşiyor siz konuları biraz kavrayınca kimin ne olduğunu kendinozin ne kadar yetersiz olduğunuzu anlıyorsunuz. Durmamak lazım. Birinci sınıfı zor atlatmışken bir ayda ufak bir uğraşla çoğu şeyi kavramıştım.
Şuanki ben geçmişe gitse daha farklı olurdu muhtemelen . Çoğu insan geçmişinden pişmanlık duyuyordur , mesala bana çok oku dendi okumadım iki yıllıkta süründük ne oldumuz belli değil. Bende geçmişe gidebilsem hatalarımı telafi ederdim.
Ama herkes geçmişte hatalar yapmıştır , önümüze bakmak lazım umarım ilerlediğin yolda devam edersin ve hayırlısı neyse o olur.
Niye bunları yazdım bende bilmiyorum belki okur biri.