Birkaç sene evvel anestezi olmadan basur operasyonu geçirmiştim. Acısını hatırlayınca bile tüylerim diken diken oldu. Doktor basit bir krem yazar diye gitmiştim hastahaneye. Ancak acilde beklememi iletmiş. Bekledim ben de. Daha sonra hemşire ile birlikte koşar adımlarla geldi, ben daha ne olduğunu anlamadan kapıyı kapattı ve sonrasında tek hatırladığım 26 yaşındaki adam bas bas bağırıyordum acıdan. Hayatımda daha önce bu kadar yoğun bir acı hissetmedim. Neden anestezi yapmadan bu operasyonu yaptı onu da bilmiyorum ama tek bildiğim oluşan ödemi neşterle uyuşturmadan kesip almıştı. Sinir uçlarının bu denli yoğun olduğu bir bölge olunca ve acı eşiğim de düşük olunca o an acıdan bayılacağımı düşünmüştüm. Operasyon sonrasında yataktan dahi kalkamadım birkaç dakika, donakaldım. Şimdi dönüp bakınca sinirleniyorum, nasıl olur da sormadan etmeden anestezi olmadan böyle bir operasyon yapar diye ama o operasyon sonrası tüm sorunlarım da çözülmüştü. Şimdi sorsalar tekrar olur muydun diye, asla derdim. Anestezi olmadan asla olmazdım.