Hayattan soğudum

Arkadaşlar son 2 aydır "dünya bana karşü kurulmuş bir simülasyon, tüm sevdiklerim, annem, babam, kardeşim ve diğer insanlar tamamen robot ve bu simülasyonun bir parçası." diye bir olay var kafamda. Kendi kendime açıklıyorum simülasyon olsaydı böyle düşünmemize izin verilmezdi falan ama beynim hâlâ aynı olaya inanmaya devam ediyor. Gerçekten çok sıkıldım bu düşünceden. Kendime insanların gerçek olduğunu, bir simülasyonda yaşamadığımızı bir sürü kanıtla anlatmaya çalışıyorum ama anlatamıyorum. Hâlâ aynı olaya inanmaya devam ediyorum. Artık saçımı yolmaya başladım. Kendime nasıl anlatırım?

Benim içinde durum aynı şekilde dostum.Fakat çok kafaya takmamak gerekiyor bir süre sonra unutuyor insan.
 
Kendi kendime uzanırken geldi aklıma. Alınmayın ama benimle alakalı değil sanki beynim inatla bu teoriye inanıyor. Alınmayın ama içimde bir yerde hem de hiç istemediğim, nefret ettiğim o yerde robotsunuz.
O zaman neden robotlardan tavsiye istiyorsunuz? Büyük ihtimal sadece beyniniz sıkıldığınız için sizi kandırıyor.
 
Arkadaşlar son 2 aydır "Dünya bana karşü kurulmuş bir simülasyon, tüm sevdiklerim, annem, babam, kardeşim ve diğer insanlar tamamen robot ve bu simülasyonun bir parçası." diye bir olay var kafamda. Kendi kendime açıklıyorum simülasyon olsaydı böyle düşünmemize izin verilmezdi falan ama beynim hâlâ aynı olaya inanmaya devam ediyor. Gerçekten çok sıkıldım bu düşünceden. Kendime insanların gerçek olduğunu, bir simülasyonda yaşamadığımızı bir sürü kanıtla anlatmaya çalışıyorum ama anlatamıyorum. Hâlâ aynı olaya inanmaya devam ediyorum. Artık saçımı yolmaya başladım. Kendime nasıl anlatırım?
Öyle de olsa, yapabileceğin bir şey yok. Bu yüzden aynen devam :)
 
Arkadaşlar son 2 aydır "Dünya bana karşü kurulmuş bir simülasyon, tüm sevdiklerim, annem, babam, kardeşim ve diğer insanlar tamamen robot ve bu simülasyonun bir parçası." diye bir olay var kafamda. Kendi kendime açıklıyorum simülasyon olsaydı böyle düşünmemize izin verilmezdi falan ama beynim hâlâ aynı olaya inanmaya devam ediyor. Gerçekten çok sıkıldım bu düşünceden. Kendime insanların gerçek olduğunu, bir simülasyonda yaşamadığımızı bir sürü kanıtla anlatmaya çalışıyorum ama anlatamıyorum. Hâlâ aynı olaya inanmaya devam ediyorum. Artık saçımı yolmaya başladım. Kendime nasıl anlatırım?
Walla robot değilim.
 
Arkadaşlar son 2 aydır "dünya bana karşü kurulmuş bir simülasyon, tüm sevdiklerim, annem, babam, kardeşim ve diğer insanlar tamamen robot ve bu simülasyonun bir parçası." diye bir olay var kafamda. Kendi kendime açıklıyorum simülasyon olsaydı böyle düşünmemize izin verilmezdi falan ama beynim hâlâ aynı olaya inanmaya devam ediyor. Gerçekten çok sıkıldım bu düşünceden. Kendime insanların gerçek olduğunu, bir simülasyonda yaşamadığımızı bir sürü kanıtla anlatmaya çalışıyorum ama anlatamıyorum. Hâlâ aynı olaya inanmaya devam ediyorum. Artık saçımı yolmaya başladım. Kendime nasıl anlatırım?

Beynin bir şeyle ilgilenmediği için artık tuhaf şeyler düşünmesi sağlıyor. Arkadaşların falan yoksa bu durum daha baskın gelebilir, insan tekken böyle şeyleri daha fazla düşünmeye başlar. Kafandaki o soruları yanıtlamak istiyorsan büyük düşünürlerin kitaplarına veya yapılan araştırmalara bak. Dinlere kafanı yor, dinler kâğıt üzerinde senin böyle hissetmemen için yok mu? Kendini soyut şeylere verme, somut şeylere yani kanıtlara yönel. Neden böyle hissediyorum bir şekilden dolayı oldu deyip daha fazla araştır. Elbet cevap bulursun.
 
Arkadaşlar son 2 aydır "Dünya bana karşü kurulmuş bir simülasyon, tüm sevdiklerim, annem, babam, kardeşim ve diğer insanlar tamamen robot ve bu simülasyonun bir parçası." diye bir olay var kafamda. Kendi kendime açıklıyorum simülasyon olsaydı böyle düşünmemize izin verilmezdi falan ama beynim hâlâ aynı olaya inanmaya devam ediyor. Gerçekten çok sıkıldım bu düşünceden. Kendime insanların gerçek olduğunu, bir simülasyonda yaşamadığımızı bir sürü kanıtla anlatmaya çalışıyorum ama anlatamıyorum. Hâlâ aynı olaya inanmaya devam ediyorum. Artık saçımı yolmaya başladım. Kendime nasıl anlatırım?
Merhaba. Sacini yolmaya basladiysan durum cok ciddi. Simdi cesaretini topla ve ailene dusundugun seyleri anlat. Sacini da yoldugunu soyle. Bir de cok PC'de takilma disarida hayat var.
 
Arkadaşlar son 2 aydır "Dünya bana karşü kurulmuş bir simülasyon, tüm sevdiklerim, annem, babam, kardeşim ve diğer insanlar tamamen robot ve bu simülasyonun bir parçası." diye bir olay var kafamda. Kendi kendime açıklıyorum simülasyon olsaydı böyle düşünmemize izin verilmezdi falan ama beynim hâlâ aynı olaya inanmaya devam ediyor. Gerçekten çok sıkıldım bu düşünceden. Kendime insanların gerçek olduğunu, bir simülasyonda yaşamadığımızı bir sürü kanıtla anlatmaya çalışıyorum ama anlatamıyorum. Hâlâ aynı olaya inanmaya devam ediyorum. Artık saçımı yolmaya başladım. Kendime nasıl anlatırım?

Dostum, "Simülasyonda isek nasıl bir şeyleri hissedebiliyoruz?" belki bu fikrini değiştirir, bunun haricinde psikolog-psikiyatri önerebilirim.
 
Uyarı! Bu konu 5 yıl önce açıldı.
Muhtemelen daha fazla tartışma gerekli değildir ki bu durumda yeni bir konu başlatmayı öneririz. Eğer yine de cevabınızın gerekli olduğunu düşünüyorsanız buna rağmen cevap verebilirsiniz.

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı