Hayattan zevk almıyorum

Katılım
10 Temmuz 2020
Mesajlar
42
Selam. Arkadaşlar her şey sanki üzerime geliyor. Babamı sevmiyorum. İyi bir insan değil çünkü. Kendimi banyoya kilitleyip suyun altında ağlama nöbetleri geçiriyorum. Bazen vadeyi doldurmuş gibi hissediyorum. Uzaklaşmak, hiçbir beşeri unsurun olmadığı bir yere gitmek isteği geliyor. Böyle olunca evden çantamı alıp çıkar, anneannemin yanına gelirdim. Ama bulunduğu mahalle karantina ya alındığı için gidemiyorum. Sanki bir haber gelecek bütün sevdiklerimi kaybedeceğim hissi geliyor. Annemi küçük kardeşimi anneannemi... Barış Manço-Gülpembe şarkısını dinleyip hüzünlenmek... Çok ayrı bir his gibi geliyor. Sanki o his bana özel, başka kimse o hisse ulaşamayacak gibi geliyor. Sizlerden 2 çift moral almadan uyuyamam galiba. Bana yardımcı olur musunuz?
 
Herkesin farklı sorunları oluyor, herkes hayatının belli bir bölümünde yaşamaktan nefret ediyor ancak bunların tek çözümü bir plan yapıp o planı uygulamak ve mücadele etmek.
Ben de şu an yaşamaktan nefret ediyorum, her gün rüyalar görüp uyandığımda ilk düşüncem intihar mı etsem oluyor ancak bunları hemen aklımdan uzaklaştırıp mücadele etmeye devam ediyorum.
Gözü kara olmak lazım, gözümü kararttım öleceksem bile intihar ederek ölmek yerine istediklerim uğruna mücadele ederken ölmeyi tercih ederim.
Bu düşünceyle disiplinli bir şekilde ilerleyince kısa sürede ummadığın şeyler başarıyorsun.
Şahsen ben kendimi zaten yaşamayan birisi olarak görüyorum ve kaybedeceğim bir şeyin olmadığını düşünerek her zaman her şeyimi ortaya koyuyorum, işin sonunda kazandığım zaman ise sonuçtan memnun kalıyorum.
 
Neden sorunun kaynağını araştırmıyorsunuz? Babanızın iyi olmadığını belirtmişiniz sebebi ne? Sizin istediklerinizi vs almaması/alamaması falan mı yoksa farklı şeyler mi? Ayrıca arkadaşlarınız vesaire yok mu hiç. Arkadaşım, dostum diyecek bir tanıdığın yoksa sorunu kendinde aramaya başlamanı öneririm. Ailenin istediği kişi olmaya en yakın seviyeye gelmeye çalıştın mı hiç? Tamamen öyle ol demiyorum ama ister istemez bir aile ferdi çocuğunun istediği gibi olduğunu görünce sevgisi daha da artar veya herhangi bir başarı sergilersen.
 
Herkesin farklı sorunları oluyor, herkes hayatının belli bir bölümünde yaşamaktan nefret ediyor ancak bunların tek çözümü bir plan yapıp o planı uygulamak ve mücadele etmek.
Ben de şu an yaşamaktan nefret ediyorum, her gün rüyalar görüp uyandığımda ilk düşüncem intihar mı etsem oluyor ancak bunları hemen aklımdan uzaklaştırıp mücadele etmeye devam ediyorum.
Gözü kara olmak lazım, gözümü kararttım öleceksem bile intihar ederek ölmek yerine istediklerim uğruna mücadele ederken ölmeyi tercih ederim.
Bu düşünceyle disiplinli bir şekilde ilerleyince kısa sürede ummadığın şeyler başarıyorsun.
Şahsen ben kendimi zaten yaşamayan birisi olarak görüyorum ve kaybedeceğim bir şeyin olmadığını düşünerek her zaman her şeyimi ortaya koyuyorum, işin sonunda kazandığım zaman ise sonuçtan memnun kalıyorum.
Ve bunların dışında kendinizi hayata bağlayacak kutsal bir yaşam amacı belirlemeniz lazım. Bu hayal bile olabilir ancak sizin için gerçekten önemli bir hayal ve her gün gerekirse 20 saat boyunca aralıksız çalışmanızı sağlayacak bir hayal olmalı. Mesela benim yaşam amacım tüm insanların mutlu olmasını sağlamak, bunun için uğraşıyorum, planlarımı yapıyorum beni hayata bağlayan şey bu. Siz de böyle bir şey bulmalısınız.
 
Siz sorunu yazmışsınız o da yalnızlıktan kaynaklanıyor. Yalnızlığınızı giderim arkadaş bulun, edinin. Veya bir kız arkadaştır vesaire. Hiç kız arkadaşım olmadığından nasıl olur bilemiyorum fakat bazı arkadaşlarım kız arkadaşlarıyla konuşarak onların tavsiyeleriyle veya onlara olan sevgilerinden dolayı sorunlarını çözüme ulaştırıyordu.
 
Selam. Arkadaşlar her şey sanki üzerime geliyor. Babamı sevmiyorum. İyi bir insan değil çünkü. Kendimi banyoya kilitleyip suyun altında ağlama nöbetleri geçiriyorum. Bazen vadeyi doldurmuş gibi hissediyorum. Uzaklaşmak, hiçbir beşeri unsurun olmadığı bir yere gitmek isteği geliyor. Böyle olunca evden çantamı alıp çıkar, anneannemin yanına gelirdim. Ama bulunduğu mahalle karantina ya alındığı için gidemiyorum. Sanki bir haber gelecek bütün sevdiklerimi kaybedeceğim hissi geliyor. Annemi küçük kardeşimi anneannemi... Barış Manço-Gülpembe şarkısını dinleyip hüzünlenmek... Çok ayrı bir his gibi geliyor. Sanki o his bana özel, başka kimse o hisse ulaşamayacak gibi geliyor. Sizlerden 2 çift moral almadan uyuyamam galiba. Bana yardımcı olur musunuz?

Yeter artık, bıktım böyle hayattan. Olmaz olsun böyle dünya.
 

Geri
Yukarı