Her şey çok değişti

Bu aralar psikolojim acayip derecede bozuk. Bu aralar dediğim de 1 senedir? Eskiden hayattan çok zevk alırdım, şimdi nedense hiç zevk alamıyorum. Her şey boş geliyor, bazen neden yaşıyoruz diye düşünüyorum, evreni sorgulamaya başlıyorum ama sonra kendime engel oluyorum çünkü düşündükçe insan kafayı yiyecek gibi oluyor. Eskiden çokça ortamım vardı, herkes olmasa da seven çok kişi vardı ama şimdi nedense şimdi okulda hiç kimse sevmiyor gibi, herkes bana bir tuhaf davranıyor, sürekli çok çocukça davranıyorsun diyorlar, kimse kale, ciddiye almıyor beni. Sanki ben bir tuhafmışım gibi, bu da psikolojimi bozdu ve psikiyatriye gittim ailemin bile haberi yok. Eskiden çok özgüvenliydim, bayağı bir kez tiyatroda seyircilerin karşısında sahne bile almıştım. O zamanlar hiçbir şey düşünmezken şu an her şeyi kafaya takıyorum. Bulunduğum mahallede mahalle gençlerinin toplandığı bir yer var, eskiden oraya gidecek, o ortama katılacak öz güvenim vardı, birkaç kerede gitmişliğim var, ama o zaman öyle zevk almazdım oradan, ama şu an nedense bir şeyler değişti, gitmek istiyorum ama gidemiyorum. Mahallede 17 yıldır yaşıyorum ama kimse de doğru düzgün tanımaz beni. Bayağı bir şey yazdım, biraz saçmaladım ama neler hissettiğimi anlatabilmeye çalıştım. Eskisi gibi mutlu hiçbir şeyi kafaya takmayan biri olmak istiyorum ama olamıyorum.

Gidip sosyalleşmekten başka şansınız yok.

Galaxes dedi:

Gidip sosyalleşmekten başka şansınız yok.

Genişletmek için tıkla...

Bende istiyorum gidip sosyalleşmek ama şuanda nedense kimse hoşlanmıyor gibi benden, gezip eğlene bileceğim doğru düzgün arkadaşım yok

O sana çocukça davranıyorsun diyen kötü kalpli arkadaşlarını 1. dönem sınavlarında güzel notlar alarak kola kutusu gibi ezebilirsin. Sanki onlar çocuk değil lafa bak

Onlar sizi ciddiye almıyorsa bırakın onları. Gidip yeni arkadaşlar edinin.

Benim ortaokul sonu evresi tıpatıp. Şimdi o zamanda olsam ufak egzersizler yapardım tek. Çünkü gerisi zaten zamanla gelişiyordu.
Eksiklikleri fark edip onlarla boğulmak, ardından boğuşmak ve yenmek evrelerinin her biri ayrı zevkli. Sadece bu zevkleri farklı zamanlarda tadıyorsun. Şu an ise adamsın vesselam. Durumunu kabullenip bir amaca sürüklemen lazım kendini.
He ayrıca sosyallik istiyorsan seviyeni ayarlayacaksın. Boşuna sosyallik adına düşündüğüm çok oldu. Sonunda anladım ki yeterliysen sosyalliği düşünmene gerek yok. Çünkü varlığını hissettirmen, bir uğraşın olması saçma sosyal beklentilerden çok çok daha dikkat çekici. Ve emin olun, çıkarınız yoksa hiç lüzumlu değil.
Şu son cümleyi yargılanan cinsten. Fakat zaman geçtikçe daha iyi anlaşılıyor, nelere ihtiyaç duyduğumuz. Koyun hedefi asılın kürekleri, batana kadar.

mami2341 dedi:

Bende istiyorum gidip sosyalleşmek ama şu anda nedense kimse hoşlanmıyor gibi benden, gezip eğlene bileceğim doğru düzgün arkadaşım yok.

Genişletmek için tıkla...

Hocam sevmıyorlar mı seni? O zaman konuşmayacaksın bir daha. Yardım etmeyeceksin. Yebi arkadaşlar bulacaksın. Öz güvenli olup istediğin yere gidip sosyalleşeceksin. Başka çareniz yok.