Herkes derdini yazsın

Kendime ayıracak pek zamanım kalmıyor açıkçası. Tek derdim bu heral.

Kaptancaptain dedi:

İçinizi dökebilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Dert dinlemekle bitmez iyi diyelim iyi olalım.

Cahillerle uğraşmak ve geçim derdi.

Kaptancaptain dedi:

İçinizi dökebilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Para yok dolayısıyla mutluluk da yok usta

Sosyal çevre ve arkadaş. Kendimi bildim bileli en yakınım dostum kardeşim dediğim biri olmadı evet çok arkadaşım oldu ama hiçbiri beni kendine yakın hissetmedi hep ben fedakarlık yapan taraf olduğum için de bir süre sonra bu fedakarlıkları yapmayınca etrafımda kimse kalmadığını fark ettim. Lise hayatım çok kötü geçti çünkü istemediğim bir okulda istemediğim bir bölüm okuyordum. İlk ünim çok güzeldi çok güzel arkadaşlar edinmiştim hayatım çok güzel gidiyordu fakat pandemi patlayınca hepsi yalan oldu. Şu an ikinci ünimi okuyorum ve eski ünimden muafiyet belgesi verdiğim için sadece 2 derse gidiyorum sınıf ortamını yakalayamadım yakalasam bile kimse kafama uymadı. Sosyallik ve tabiri caizse 'takılmak' için geldiğim üniversite de her gün evde oturuyorum. Artık yalnızlığa dayanamıyorum ve geceleri bazen kendi hakkımda kötü şeyler yapma isteği doğuyor her şey düzelir deyip uyuyorum ve her gün yalnız bomboş hayat...

Kafayı yastığa koyduğum da acı çektiğim dertler;

Ekonomi.
Eğitim
İşsizlik
Taciz ve Cinayetler/İntiharlar
Yoksulluk çeken halk.

Türkiye'de doğmak.

Çok asosyalim.

Yazım kurallarına düşkün olan pek bilgili moderatörlerimiz.
Kötü örnek oluşturacak bir çok yoruma kayıtsız kalıyor ama insanlar nokta koymadımı ban.
Şimdi diyecekler ki hangisine yetişelim kardeşim noktaya yetişiyorsun?

Sınavlar. Bir de "yaptıklarım yüzünden gelecekte pişman olacak mıyım?" korkusu.