Köyde tek başıma bilmediğim bir yolda bisiklet sürüyorum. Bir de ne duyayım, "hav hav" ağızlarından şu akan köpekler. O zamanlarda köpeklerden hiç korkmayan ben. Yardım diye bağırıyorum. 7. vitresdeyim, arkadan pençeledi bir tanesi. 15 saniye sonra yere düştüm. Artık işim bitti diye düşünerek gözlerimi kapattım. Sonra korkarak açtığımda köpekler yürüyerek gittiler. 10 kişi harikalarını topluyordu. Bana baktılar hiçbir şey demeden gittiler. Arkamda şahin bir araç geri geri geldi. Sordular yardım istiyor musun diye. Yardım istediğimi söyledim. Adam gitti bisikletimi üzümlerini çıkarıp arkaya koydu, üzümlerini arka koltuğa. Beni köy evine götürdüler. Hastaneye gittim, kuduz falan derken jandarma aradı bizi. Gittiler sordular "köpeklerden şikayetçi misiniz?"
Bu da benim anım.