Hiç ölümden döndüğünüz bir an oldu mu?

@Kastor @Nerepla7 normalde yazmayacaktım da yazasım geldi. Arkadaş pankreas kanseri falan değil hatta direk kanser değil hatta ek olarak isim ve soy isimde gerçek değil. kendisi sosyal deney yaptı geçenlerde ve açtığı konunun sonunda da itiraf etmişti.
 
Köydeydik. Daha küçüktüm. Arabada 5 erkektik. Ben ve akrabalar. Bir tane 96 model 520i’miz var. Köyümün yoluna dayanamadı garibim. Köy de Erciyes dağının eteği. 200 metre rakımda imcecik yılda kaldı araba. Yol da topraktı yağmur yeni durduydu. 2000 metre rakımda toprak kayması sebebiyle araba da gidiyordu biz de. Hemen indik arabayı kayalığa ittik. Toprak kaydı kaymasına. Araba 1 saat daha çalışmadı. 1 saat arabayla uğraştık o daracık yolda bekledik ve sonunda çalıştırdık. Öbür yoldan köy dibimizdeyken Kayseri’ye inmek zorunda kaldık. 12 senedir sülalede BMW’ye binen tek bir kişi yok.
 
Son düzenleme:
12 yaşımda tekirdağ kumbağda denizdeydim
Saat 15 16 gibi deniz dalgalanır bende çok seviyorum dalgalı deniz daha heyecanlı oluyor 😀 akılsızlık işte dalga beni tam gotürüyordu 40 50 yaşında bir dayı kıyıdan yüzüp beni çıkarmıştı siz siz olun çok açılmayın. Dalgalı denize de girmeyin
 
Köyde tek başıma bilmediğim bir yolda bisiklet sürüyorum. Bir de ne duyayım, "hav hav" ağızlarından şu akan köpekler. O zamanlarda köpeklerden hiç korkmayan ben. Yardım diye bağırıyorum. 7. vitresdeyim, arkadan pençeledi bir tanesi. 15 saniye sonra yere düştüm. Artık işim bitti diye düşünerek gözlerimi kapattım. Sonra korkarak açtığımda köpekler yürüyerek gittiler. 10 kişi harikalarını topluyordu. Bana baktılar hiçbir şey demeden gittiler. Arkamda şahin bir araç geri geri geldi. Sordular yardım istiyor musun diye. Yardım istediğimi söyledim. Adam gitti bisikletimi üzümlerini çıkarıp arkaya koydu, üzümlerini arka koltuğa. Beni köy evine götürdüler. Hastaneye gittim, kuduz falan derken jandarma aradı bizi. Gittiler sordular "köpeklerden şikayetçi misiniz?"

Bu da benim anım.
 
Küçükken denize girmiştim. Yüzme de bilmiyordum, hala daha bilmiyorum, neyse. Yürüye yürüye gidiyordum işte. Boyuma göre derinlerdeydim, ayağım suyun altındaki bir taşa takıldı dengemi kaybettim. Az daha boğuluyordum babam geldi tuttu kumsala götürdü.

Ayrıca 10 yaşımdayken falan da karşıya geçecekken az daha araba çarpacaktı bana. Bir tek bu ikisi geldi aklıma.
 
Küçük yaşlarda başıma gelmişti böyle bir şey. Ailecek denize gitmiştik. Simitin içerisinden sadece kafamı geçirmiştim ve suyun içerisindeki balıklara bakıyordum. Kendimi dalgaya bıraktığım için kıyıya yakın olsam da ailemden biraz uzaklaşmıştım. Şu balığada bir bakayım geri dönerim dedim. Sırtımı dalgalara vermiştim, büyük bir dalga ile başım aşağı ayaklarım yukarı geldi, kollarımda simitin içinde sıkıştı hiçbir şekilde hareket edemiyordum. Nefesimi tutabildiğim kadar tutmaya çalıştım. En son kelime-i şehadet getirdim kendimi bıraktım, kuzenim yetişip beni tutup çıkarmıştı. O yaşlara dair hatırladığım tek tük anılarımdan birisi.
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı