Hiçbir Sebep Olmamasına Rağmen Depresyonda Gibi Hissetmek

Bugün size son günlerde yaşadığım bir sorundan bahsetmek istiyorum. Yardımcı olursanız çok sevinirim.

Genellikle sevecen bir insanımdır. Kolay kolay üzülmem, sinirlenmem.
Ancak son günlerde sebebini bilmediğim bir şekilde kendimi depresyonda gibi hissediyorum. Sabahları hiçbir sıkıntım yok. Ancak hava kararmaya başladığında kendimi gerçekten kötü hissetmeye başlıyorum. Hiçbir şey yapasım gelmiyor ve kendimi değersiz hissediyorum. Bu oldukça rahatsız edici bir durum. Bazen uyuyamadığım bile oluyor... Bu durumdan gerçekten sıkıldım. Bir psikologla görüşmek istiyorum ama işe yarar mı gerçekten emin değilim. Belki de ergen olduğum için böyle hissediyorumdur... Bilemiyorum.

Bunun önüne nasıl geçebilirim? Durup dururken ağladığım bile oluyor...

Seninki biraz yalnızlık sendromu gibi aslında biraz arkadaşlarında faydalı kültürel şeyler yapıp eğlenebilirsiniz. Psikoloğa gitmelisin aksi takdirde iyi gelecektir seni sorunun kaynağı ile tanıştırır.

Gününü boş boş geçirdiğin için olabilir mi? Gerçi gün içinde ne yaptığını bilmiyorum ama senin yaşlarında, özellikle tatillerde falan gençler çok sıkılır. Arkadaşı olmayan, sohbet edecek bi' yakını olmayan insanlar tüm gün bir köşede kös kös oturur ve gerçekten de aşırı derecede sıkılır.

Kendini değersiz hissetme konusuna gelecek olursak, eğer dediğim gibi gününü boş ve yalnız geçiriyorsan muhtemelen ailenle de konuşmuyorsundur. Annenle, babanla her fırsatını bulduğunda sohbet et. Bu seni rahatlatacaktır.

Mesela ben de Çetin Tekindor'un filmlerini izlediğimde ağlarım. Ağlamak güzeldir, ağlamak ihtiyaçtır, hep ağla.

Biraz sosyalleşmeniz gerekiyor bana göre. İnsan yalnızlıktan kafayı yiyebilir.

Çevrenizde kimse yoksa sizin kafa denginiz olarak, psikolojik destek alın öncelikle, biraz gezip tozun vakit yettiği kadar, eğlenin, gülün, hoş vakit geçirin. Bunları birkaç insanla beraber yapmanız daha iyi olur. Tek de yapabilirsiniz tabi.

Bir hobi edinin mutlaka (resim çizmek vb.) , spor yapın (moraliniz yükselir ve sağlıklı olursunuz) , kendinize zaman ayırın.

Kapalı havalar kimi insanlar üzerinde psikolojik olarak kötü etki yaratabiliyor. Hatta ismini hatırlayamadım ama bir şairimiz hava karardığında üzülüp bunun üzerine şiir yazıyordu.

Benzer durumları yaşadım ve yaşamaya devam ediyorum. Bu yüzden verebileceğim tek tavsiye, bir amaca bağlanmalısın. Ne demiş Albert Einstein:
"Mutlu olmak için insan veya eşyalara değil, bir amaca bağlanın" demiş.

KitKat dedi:

Bugün size son günlerde yaşadığım bir sorundan bahsetmek istiyorum. Yardımcı olursanız çok sevinirim.

Genellikle sevecen bir insanımdır. Kolay kolay üzülmem, sinirlenmem.
Ancak son günlerde sebebini bilmediğim bir şekilde kendimi depresyonda gibi hissediyorum. Sabahları hiçbir sıkıntım yok. Ancak hava kararmaya başladığında kendimi gerçekten kötü hissetmeye başlıyorum. Hiçbir şey yapasım gelmiyor ve kendimi değersiz hissediyorum. Bu oldukça rahatsız edici bir durum. Bazen uyuyamadığım bile oluyor... Bu durumdan gerçekten sıkıldım. Bir psikologla görüşmek istiyorum ama işe yarar mı gerçekten emin değilim. Belki de ergen olduğum için böyle hissediyorumdur... Bilemiyorum.

Bunun önüne nasıl geçebilirim? Durup dururken ağladığım bile oluyor...

Genişletmek için tıkla...

Bu durumu sadece sen yaşamıyorsun, bende bazen böyle hissediyorum, tek farkı ben gündüzleri bu durumdayım sen gece, hatta bu durumdan dolayı intihar edesim geliyor.

AsjasFıdas1000 dedi:

Gününü boş boş geçirdiğin için olabilir mi? Gerçi gün içinde ne yaptığını bilmiyorum ama senin yaşlarında, özellikle tatillerde falan gençler çok sıkılır. Arkadaşı olmayan, sohbet edecek bi' yakını olmayan insanlar tüm gün bir köşede kös kös oturur ve gerçekten de aşırı derecede sıkılır.

Kendini değersiz hissetme konusuna gelecek olursak, eğer dediğim gibi gününü boş ve yalnız geçiriyorsan muhtemelen ailenle de konuşmuyorsundur. Annenle, babanla her fırsatını bulduğunda sohbet et. Bu seni rahatlatacaktır.
.

Genişletmek için tıkla...

Gerçektende doğru söylüyorsun, arkadaş edinmek hobi edinmek iyi hissettirir, mesela benim arkadaşım yok, doğru düzgün bir hobimde yok, ama en kötüsüde aile, bu olmayınca durum daha vahim oluyor, en önemli olan şey ailedir, ailenle yakınlaşmalısın bu seni daha iyi hissettirecektir, ve yukarıdaki tavsiyelerede uymalısın.

AsjasFıdas1000 dedi:

Gününü boş boş geçirdiğin için olabilir mi? Gerçi gün içinde ne yaptığını bilmiyorum

Genişletmek için tıkla...

Gün içinde oyun oynar, ders çalışır, resim çizer ve bazen sinemaya falan giderim.
Sinemaya gitmezsem uyurum

Şimdi farkettim de günlerimi ne kadar da boş geçirmişim, hep aynı şeyleri yapmışım

AsjasFıdas1000 dedi:

Arkadaşı olmayan, sohbet edecek bi' yakını olmayan insanlar tüm gün bir köşede kös kös oturur ve gerçekten de aşırı derecede sıkılır.

Genişletmek için tıkla...

Aslında sohbet edecek akrabalarım falan var ancak aramızda bir soğukluk var nedense...
Amcamla sadece ziyaretlerde birbirimize ''merhaba'' diyoruz Onun dışında bir muhabbetimiz yok.

AsjasFıdas1000 dedi:

Kendini değersiz hissetme konusuna gelecek olursak, eğer dediğim gibi gününü boş ve yalnız geçiriyorsan muhtemelen ailenle de konuşmuyorsundur. Annenle, babanla her fırsatını bulduğunda sohbet et. Bu seni rahatlatacaktır.

Genişletmek için tıkla...

Genellikle kendimi odama kapatıyorum.
Gün içinde ailemle elbette konuşuyorum ama sanırım yeterli değilmiş

dgknyl dedi:

Seninki biraz yalnızlık sendromu gibi aslında biraz arkadaşlarında faydalı kültürel şeyler yapıp eğlenebilirsiniz. Psikoloğa gitmelisin aksi takdirde iyi gelecektir seni sorunun kaynağı ile tanıştırır.

Genişletmek için tıkla...

Çevremde arkadaşlık etmek istediğim biri yok. Hepsi ergenlikte lvl atlamış bireyler...

Ancak bu benim için güzel bir şey...
Sadece aileme güvenmem gerektiğini erkenden öğreniyorum işte, ne güzel ^-^
''Kimle gezdiğinize, kimle arkadaşlık ettiğinize dikkat edin. Çünkü, bülbül güle, karga çöplüğe götürür.''

Ama ailemle vakit geçirmek eğlenceli olabilir... Dediklerinizi uygulamaya çalışacağım.

EbuHasan dedi:

Bu durumu sadece sen yaşamıyorsun, bende bazen böyle hissediyorum, tek farkı ben gündüzleri bu durumdayım sen gece, hatta bu durumdan dolayı intihar edesim geliyor.

Genişletmek için tıkla...

Bazen ben de intihar etmek istiyorum. Ancak arkamda bırakacağım insanları da düşününce hemen vazgeçiyorum... Benim yüzümden üzülmelerini istemem.

Sen de bunu düşünürsen belki de daha iyi hissedersin...
Mutlu anılarını hatırlamaya çalış, bir hedefin varsa onu gerçekleştirmiş gibi yaşa ama aynı zamanda gerçekten de gerçekleşmesi için çalış...

KitKat dedi:

Gün içinde oyun oynar, ders çalışır, resim çizer ve bazen sinemaya falan giderim.
Sinemaya gitmezsem uyurum

Genişletmek için tıkla...

Bunlar sizi fazla tek başınıza vakit geçirmeye yöneltir. Asosyallik yaratıyorsunuz kendinize. Bu da istemsiz bir karamsarlığa veya gerginliğe iter. Son zamanlarda işim gereği ben de çok yalnız vakit geçirdiğim oluyor. Bu bana sanki hayatımda kötü bir şeyler yaşanıyormuş hissi veriyor Ama arkadaşlarımla çıkıp sohbet ettiğim zaman kafam dağılıyor biraz daha rahatlamış hissediyorum kendimi. Mümkün olduğunca kendi içinize kapanmayın. Sosyal etkinliklere katılmayı, spora yazılmayı deneyin. Hatta belki yeni arkadaşlar edinmeyi deneyin.

Yazın sosyal etkinliklere fazlasıyla katılacağım. Okul, sınav falan varken bu tür şeylere vakit ayıramıyorum

Yeni arkadaşlar edinmeyi ben de çok isterim ancak dediğim gibi, arkadaşlık etmek istediğim biri yok. Aslında bu, karşıma iyi birinin çıkmayacağı anlamına gelmiyor ama şimdilik böylesi daha iyi...

Birkaç yıl sonra yurt dışına gideceğim eğitimim için. Belki orada şansımı denerim

hobilerini sevdiğin şeyleri hatırla ve onları yapmaya devam et veya farklı şeyler yap
Değişiklik iyidir