Hiçbir şeyden zevk almayan biri ne yapmalı?

@Godlixy hmm, anlıyorum.
Şimdi bir şeyler oturdu. Sizin yaşadığınız şeye kesin şu diyemem ama kimlik önemli bir yer tutuyor. Öğrenci kimliği daima en üstte kalacak dediniz.
Öğrenci nedir peki: bilgi alan, öğrenen, yatırım alan (öğretmenden) ve yatırım yapan (kendine).
Ve spor yapmanın, kas geliştirmenin, yani vücuda yatırım yapmaktan keyif aldığınızı da söylediniz. Spor yapmak kendinize, bedeninize yatırım yapmaktır.
Acaba öğrenci iken aldığınız, yaptığınız yatırımı mı özlüyorsunuz?
Yani şu anki amele konumunu yerinde sayan, yapısı olmayan, ilerleme kaydedilmeyen bir konum olarak gördüğünüz için mi mutsuzsunuz?

En başında başka bir mesajınızda da disiplinli olmayı, duygusal düzenleme yapmayı isterdim dediniz. Yani yapı, form, hat arıyorsunuz diyebilir miyiz? Bu yapıyı da yaşamınızda sadece okulda gördüğünüz için, yatırımı şimdiye kadar okulda gördüğünüz için okul ile ilişkili hedefleriniz (öğretmen olmak) olabilir mi?

"Ben gezeceğim ve bitecek, sürekli bir hobi arıyorum" dediniz. Yani "süreklilik" arıyorsunuz.
Fakat bu süreklilik size bir anlam çerçevesi sağlamalı. Öğretmenlik, öğrencilik size bir anlam, kimlik sağlıyordu. Fakat amelelik bunu sağlamıyor. Öğrencilik kayıp nesne iken amelelik bir tür psişik sürgün mü sizin için?

Somut adım önerileri:
  • Uzun vadeli:
    • Öğretmen olmak için önünüzde nasıl engeller var?
    • Öğretmenlik için ilerleme kaydetmeye başlayabilir misiniz?
  • Kısa vadeli:
    • Spor size kendinize yatırım yapma fırsatı sunuyor.
    • Spor gibi bir şey bulabilir misiniz? Kendinize yatırım yaptığınız, yapı, form kazandığınız bir şey bulabilir misiniz?
    • Konsoli, oyun vb. şeyler size tatmin sağlamıyor çünkü size bir yapı, anlam çerçevesi sağlamıyor.
    • En başında dediğim gibi anlam bulmalısınız. Tahminim şu yöndedir: sizin anlam çerçeveniz yapı, form, hatla ilişik.
    • Misal çizim öğrenmek, kodlama öğrenmek... Sizi MEB düzeyinde olmasa da bir öğrenci konumuna sokar. Bu sadece bir örnek.
Ne düşünüyorsunuz?
 
@Godlixy hmm, anlıyorum.
Şimdi bir şeyler oturdu. Sizin yaşadığınız şeye kesin şu diyemem ama kimlik önemli bir yer tutuyor. Öğrenci kimliği daima en üstte kalacak dediniz.
Öğrenci nedir peki: Bilgi alan, öğrenen, yatırım alan (öğretmenden) ve yatırım yapan (kendine).
Ve spor yapmanın, kas geliştirmenin, yani vücuda yatırım yapmaktan keyif aldığınızı da söylediniz. Spor yapmak kendinize, bedeninize yatırım yapmaktır.
Acaba öğrenci iken aldığınız, yaptığınız yatırımı mı özlüyorsunuz?
Yani şu anki amele konumunu yerinde sayan, yapısı olmayan, ilerleme kaydedilmeyen bir konum olarak gördüğünüz için mi mutsuzsunuz?

En başında başka bir mesajınızda da disiplinli olmayı, duygusal düzenleme yapmayı isterdim dediniz. Yani yapı, form, hat arıyorsunuz diyebilir miyiz? Bu yapıyı da yaşamınızda sadece okulda gördüğünüz için, yatırımı şimdiye kadar okulda gördüğünüz için okul ile ilişkili hedefleriniz (öğretmen olmak) olabilir mi?

"Ben gezeceğim ve bitecek, sürekli bir hobi arıyorum" dediniz. Yani "süreklilik" arıyorsunuz.
Fakat bu süreklilik size bir anlam çerçevesi sağlamalı. Öğretmenlik, öğrencilik size bir anlam, kimlik sağlıyordu. Fakat amelelik bunu sağlamıyor. Öğrencilik kayıp nesne iken amelelik bir tür psişik sürgün mü sizin için?

Somut adım önerileri:
  • Uzun vadeli:
    • Öğretmen olmak için önünüzde nasıl engeller var?
    • Öğretmenlik için ilerleme kaydetmeye başlayabilir misiniz?
  • Kısa vadeli:
    • Spor size kendinize yatırım yapma fırsatı sunuyor.
    • Spor gibi bir şey bulabilir misiniz? Kendinize yatırım yaptığınız, yapı, form kazandığınız bir şey bulabilir misiniz?
    • Konsoli, oyun vb. şeyler size tatmin sağlamıyor çünkü size bir yapı, anlam çerçevesi sağlamıyor.
    • En başında dediğim gibi anlam bulmalısınız. Tahminim şu yöndedir: Sizin anlam çerçeveniz yapı, form, hatla ilişik.
    • Misal çizim öğrenmek, kodlama öğrenmek... Sizi MEB düzeyinde olmasa da bir öğrenci konumuna sokar. Bu sadece bir örnek.
Ne düşünüyorsunuz?

Kesinlikle amelelik benim için zaman kaybı. Artısı da var para kazanıyorum ve herhangi bir giderim olmadığı için birikim yapabiliyorum. Fakat öğrencilik benim için daha iyi olacak her zaman.
Kısmen doğru. Disiplinli olmak istiyorum. Fakat bu çalıştığım yer veya okuduğum okul ile alakalı değil. Çalıştığım iş yeri bile okuldan daha disiplinli. Okulda daha rahattım.
Evet süreklilik arıyorum. Hayatımın sonuna kadar zevk alarak yapabileceğim bir hobi gibi.
Öğretmen olmak için ders çalışıyorum şu an. İlerleme kaydettiğimi düşünüyorum. İlerleyen zamanlarda daha çok ilerleyeceğim.
Spor gibi bir şey bulamıyorum. İstediğim şey de biraz sosyalleşmek ve okul bu ortamı güzel sağlıyor. Hem öğrenip hem sosyalleşebiliyoruz.
 
@Godlixy merhaba tekrardan. Uyuduğum için unutmuşum.

Sizin durumunuzu şimdi daha iyi görebiliyorum. Fermuarı yavaş yavaş açtık ve görünüyor ki sizin istediğiniz şey anlamlı sosyal bağ. Tabii eğer yanlış anlamadıysam.
Başından beri diyorum ya, anlamsızlık = zevk kaybı. Anlam bulmalısınız.

Hissettiğiniz hiçbir şeyin zevk vermemesi hali aslında bedensel yatırımınızın çoğunun işe, çalışmaya gidiyor olması. Bir ara dönemdesiniz: artık öğrenci değilsiniz, ama henüz öğretmen de değilsiniz. Öğretmenliğe giden yolda ilerliyorsunuz. Fakat bu öğretmenliğe ilerlemenin yanında size hiçbir anlam çerçevesi sunmayan, sosyal bağ sunmayan işçiliğe de çok zaman veriyorsunuz. İşte bu zamansal yatırımın pek anlamsal bir getirisi olmadığı için zevk almıyor olabilirsiniz. Yani parayı yatırıyorsunuz ama kazanç yok. En azından benim düşüncem bu.

Çözüm nedir dersek, anlam çerçevesi inşa etmek.
  • Kızılay, Yeşilay gibi kuruluşlara gönüllü olmak
  • Kütüphanede ders çalışmak
  • Online bir çalışma arkadaşı bulmak
  • .
  • .
gibi gibi önerileri bir düşünebilirsiniz. Size sosyallik ve anlam sağlayacak bir yapı içinde olan bir hobi size zevk de verebilir.

Kızılay ve/veya Yeşilay'a gönüllü olun. Bu gönüllülük hem sosyallik sağlar hem de fedakarlıktan bir anlam sağlar.
 
@Godlixy merhaba tekrardan. Uyuduğum için unutmuşum.

Sizin durumunuzu şimdi daha iyi görebiliyorum. Fermuarı yavaş yavaş açtık ve görünüyor ki sizin istediğiniz şey anlamlı sosyal bağ. Tabii eğer yanlış anlamadıysam.
Başından beri diyorum ya, anlamsızlık = zevk kaybı. Anlam bulmalısınız.

Hissettiğiniz hiçbir şeyin zevk vermemesi hali aslında bedensel yatırımınızın çoğunun işe, çalışmaya gidiyor olması. Bir ara dönemdesiniz: Artık öğrenci değilsiniz, ama henüz öğretmen de değilsiniz. Öğretmenliğe giden yolda ilerliyorsunuz. Fakat bu öğretmenliğe ilerlemenin yanında size hiçbir anlam çerçevesi sunmayan, sosyal bağ sunmayan işçiliğe de çok zaman veriyorsunuz. İşte bu zamansal yatırımın pek anlamsal bir getirisi olmadığı için zevk almıyor olabilirsiniz. Yani parayı yatırıyorsunuz ama kazanç yok. En azından benim düşüncem bu.

Çözüm nedir dersek, anlam çerçevesi inşa etmek.
  • Kızılay, yeşilay gibi kuruluşlara gönüllü olmak.
  • Kütüphanede ders çalışmak.
  • Online bir çalışma arkadaşı bulmak.
  • .
  • .
Gibi gibi önerileri bir düşünebilirsiniz. Size sosyallik ve anlam sağlayacak bir yapı içinde olan bir hobi size zevk de verebilir.

Kızılay ve/veya yeşilay'a gönüllü olun. Bu gönüllülük hem sosyallik sağlar hem de fedakarlıktan bir anlam sağlar.

Hocam bunlar tam olarak istediğim şey değil. Galiba sosyalleşmem lazım. Onun için de üniversite güzel bir tercih.
Üniversiteye gittiğim zaman her şey daha anlamlı olacaktır diye düşünüyorum. Umarım yanılmam. Ama o döneme kadar ne yapacağım?
 
Sorunum başlıkta. Hiçbir şeyden zevk alamıyorum. Sabah kalkıp işe gidiyorum. İş yerinde sıkılıyorum. Boş vaktim oluyor, yapacak bir şey bulamıyorum. Akşam çıkıp spora gidiyorum, ondan zevk alıyorum sadece ama bazen de spora gidesim bile olmuyor. Ders çalışıyorum, bu da çok sıkıcı bir şey zaten. Hafta sonu yapacak hiçbir şey bulamıyorum zaten. Arada arkadaşımla Outlast Trials vs. oynuyorum, o da her zaman değil. Oyunlar da eskisi gibi tat vermiyor artık. Yapacak hiçbir şey bulamıyorum ve yaptığım şeylerden keyif almıyorum. Büyük heveslerle aldığım konsolumun yüzüne bile bakmıyorum. Her şey o kadar sıkıcı geliyor ki. Zamanında kıymetini bilmediğim okulu bile çok özlüyorum. Keşke geçen seneye geri dönebilsem diyorum. O zamanlar da okul bitse de kurtulsam diyordum. Gerçekten okulun kıymetini anladım ve okula gittiğim zamanları çok özlüyorum.

Alkol, sigara gibi hiçbir kötü alışkanlığım yok. Çok şükür kullanmadım.
Yönenilmesi gerekene yönel.
 

Bu konuyu görüntüleyen kullanıcılar

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı