Hiçbir vasfım yok

Evet var öğretmenime bir şey sormaya dahi çekinirim.

Benim fikrimi soracak olursan, bence kilit nokta burası. Çünkü kahrolası çekingenlik insanı hemen hemen her konuda geriye atıyor. Hayatta adam akıllı bir şeyi cesaret edip yapamıyorsun. Büyük bir özgüven eksikliğine sebep oluyor. Bu bende de var oradan biliyorum üniversiteye kadar böyleydim. Belki senin kadar çok çekinden değildim veya öyleydim tam emin değilim ama bende çekingendim. Bu çekingenliğimi ilk olarak bir işe girerek kırmıştım. İnsanların içine karışabileceğim bir iş olan kafeye girmiştim. O zamana kadar hep tarla da çalışıyordum veya dedemler hayvancılık yapıyordu onlara yardım ediyordum. Kafeye girdiğim ilk gün, ilk siparişim olan çayı bile götürürken "ya dökersem, ya rezil olursam." diye korkuyor ve çekiniyordum, utandığım için gelen müşteriye hoş geldiniz bile diyemiyordum. Sonra rahat olmam gerektiğini biliyordum ve olmak zorunda olduğum şeyi yaptım. Zamanla zamanla, yeni yeni insanlar gördükçe ve o işi yapmaya devam ettikçe iyice rahatladım. Özgüven eksikliğim büyük oranda gitti. Kendi kendime "ben bu işi yaptıysam her işi yapabilirim." diyordum böylece daha da gaza geliyor daha da özgüvenim artıyordu. Biliyorum şu an da pandemiden dolayı bunlar zor ama kendini insanlarla yüz yüze bir şeyler yapabileceğin işlere at. Eminim ki, istediğin şeyleri birilerinden isteyebilen birisi değilsin, hakkın dahi olsa ama işe girip çalışıyor olursan zamanla bunları aşacaksın, istesen de istemesen de aşıyorsun. Mesela yıllarımı köyde geçirdiğim için köy ağzına alışkındım, her lafım argoydu ve sözcükler ağzımdan kaba çıkıyordu bunun farkındaydım. Kafede işe başladığımda düzgün bir Türkçe ile konuşmam gerektiğini biliyordum. Ama bu değişimi ilk defa yapacağım için utanıyordum sanki karşımdaki insanların önünde komik duruma düşecek gibi hissediyordum. Sonra dedim ki kendime "yahu bu insanlar seni daha önce görmediler ki, seni tanımıyorlar. Onlar gibi düzgün bir Türkçe ile konuşsan, nereden bilecekler eski halini" işte o zaman kendimde bir şeyler değiştirebilmeye ve bundan çekinmemeye başladım.
 
Gözüm kapalı güvenebileceğim arkadaşlarım var zaten.

Benim arkadaşımda yok ama arkadaş sandıklarınla bazen saçma olaylar yüzünden aranız açılabilir sana önerim video çekmeyi mi seviyorsun çek dolaşmayı mı seviyorsun dolaş günde 10 dakika İngilizce çalış gerekirse ama bir yerden tutunmak lazım bende aynı durumdayım bazen günde 20 saat oynadığım oluyor.
 
15 yaşında bir insan bunları bilmiyorsa niye yaşıyor?

Böyle saçma sapan düşüncelerinizden kurtulun artık bu nasıl bir söylem tarzı? Bu nasıl bir terbiyesizlik? Asıl sen bu tavrını düzeltmelisin. İnsanlar 20 - 30 - 40 yaşına gelip hala bir şeyleri bilmiyor olabilirler. "bilmiyorsa niye yaşıyor" gibi aptalca bir söylemdense anlatmak, doğruyu göstermek öğretmek önemli olan. Ha eğer diyorsan ki "banane?" o zaman insanların kalplerini kıracak söylemlerde bulunma yani birilerine cevap vermek zorunluluğunda hissetme. Çünkü kurduğun cümleler yapıcı olmaktan çok yıkıcı.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
15 saat PC başındayım diyip, Sonrada türkiyede şartlar kötü diyorsun. Evet kötü, fakat sende hiç bir şey yapmazsan kendine veya başkalarına faydan olmadığı sürece anca ergen ergen ağlayıp üzülürsün. Daha 15 yaşındasın hüü asosyalim şuyum buyum triplerini bir kaç seneye bırakısın merak etme. Kimse sana L4D2'deki boomer canavarı gibi bakmıyor, tek sen kilolu değilsin milletin gözü senin üzerinde de değil merak etme ve rahat ol emin ol dediğim gibi zaman geçsin düzelirsin.
LOL-CSGO gibi oyunları bırakarak başla öncelikle, bomboş oyunlar ikiside, oynayacaksan eğlence için oyna. İş hayatında hiç bir işine yaramaz bu oyunlar. git tek başına dışarı çık en az 30 dk spor yap az hava al yaşıyor musun kontrol et. İnternet çağında anti-sosyal kişilere bürünen insan sayısı artıyor. Tembelliği yayıyor haraketsiz oluyorsun sağlığına çok ama çok zararlı bide. 15 saat oturmaya devam edersen iş hayatında çok zorluklar çekebilirsin. 2 saatten fazla ayakta duramazsın bile.
 
Son düzenleme:

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı