İki insan varmış.
Birisi yol görünce hep sağa gider miş birisi hep sola. Bu yolun çıktığı yer hep aynıymış. Aslında sonunda başka bir yol daha varmış.
Yolun gittiği yer aynı fakat yolların kendisi başka yollara açılırmış. Bu yollarda da çeşitli seçimler varmış. Bunlara göre ilerler miş bu iki insan ve yolun sonunda seçimlerine göre başka bir yola götürülecekler miş.
Birisi hep iyiliğe koşmuş birisi kötülüğe. Birisi yardıma birisi zalimliğe. Birisi adalete, birisi hak yemeye. Birisi kendi meyve ağacını dikmiş, birisi gördüğü ağacı yıkmış.
Yolun sonuna gelmiş bu iki insan. İyi olan iyiliğe gönderilmiş kötü olan ise yaptıklarının aynısını kendisi yaşamak üzere kötülüğe.
Hayat bu. Hepimizin önünde iyilik ve kötülük denen iki yol var ve her iki yolun sonunda kaçınılmaz olan ölüm var. Ölüm sonrası da iki yolumuz vardı ya hani.
Hayattayken iyi olduysak götürüleceğiz iyilerin yanına, kötü olduysak kötülük görmek üzere kötülerin yanına.
Allah bizleri kötülerden eylemesin.
