Hikayeyi devam ettir

Ve sahur yapmayı unutup ezan okunurken babanın azarı ile kalkıp aç bir şekilde niyet ederek yatmışsındır. Ve bütün gün aç aç ne yapacağım diye düşünüyorsundur.
O sırada bilgisayarın olduğu aklına gelir. Gecelere kadar oyun oynayarak vakit geçirirsin.
 
O sırada bilgisayarın olduğu aklına gelir. Gecelere kadar oyun oynayarak vakit geçirirsin.
Ama ne fayda. Karnının açlığı moral motivasyonunu iyice dibe çökertirken birileriyle takılmak istersin ama yasak var. Aslında yasak olmasa ne yazar. Takılmak için arayacağın birileri bile yoktur. İyice depresyona girersin.
 
Ama ne fayda. Karnının açlığı moral motivasyonunu iyice dibe çökertirken birileriyle takılmak istersin ama yasak var. Aslında yasak olmasa ne yazar. Takılmak için arayacağın birileri bile yoktur. İyice depresyona girersin.

"Yeter be depresyon, depresyon bu ne uleayn" der ve telefonu da bilgisayarı da camdan aşağı atarsın. Sonra, "ipin ucunu fazla mı kaçırdım acaba? Gitti gül gibi cihazlar" demeyi müteakip depresyona girersin.
 
"Yeter be deprasyon, deprasyon bu ne uleayn" der ve telefonu da bilgisayarı da camdan aşağı atarsın. Sonra, "ipin ucunu fazla mı kaçırdım acaba? Gitti gül gibi cihazlar" demeyi müteakip depresyona girersin.

Son yaptıklarından dolayı depresyonun iyice artmıştır bunun farkındasındır ve bir çözüm aramaya başlarsın. Çözüm olarak "ibo show" a gitmeye karar verirsin, belki orada eğlenir ve düzelirim dersin...
 
Daha öncesinde hikayeyi devam ettirmiştik ve çok uzun fakat bir o kadar da eğlenceli bir konu olmuştu. Şimdi de bunu seri olarak devam ettirmek istiyorum.

Başlıyorum:
Bakkal Mehmet Amca'nın bakkalından gelen robotik seslerden dolayı uyandım ve acele ile Mehmet Amca'nın bakkalına bakmaya çıktım. Etrafta kimse yoktu. Sadece bakkalın girişinde bir portal vardı. Merak edip portalın içerisine girdim ve bir kutu içerisinde RTX 5090 olduğunu gördüm. Kutuya elimi uzattığımda alarm ötüyordu bile. Arkama baktığımda ise portaldan eser yoktu...
 

Geri
Yukarı