Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
- Meslek
- Active Directory - Security Uzmanı
- Profil Kapağı
- 1522600635
Serimize kaldığımız yerden devam ediyoruz. Bugün .VHDX uzantılı sanal diskimizi kullanarak hızlı bir Server 2012 R2 kurulumu gerçekleştireceğiz.
Aşağıda Server2012R2.VHDX dosyamızı görüyoruz, diskimiz 7.5GB büyüklüğe sahip. İçerisinde taşıdığı bilgilerin; kendi kişisel bilgisayarımızdaki C: diskinden hiçbir farkı yok arkadaşlar.
Hyper-V Yöneticisini açıyoruz. Bunun için Windows 10 işletim sisteminin, Hyper-V barındıran sürümlerinden birine sahip olmamız gerekiyor örneğin Pro sürümü gibi. Home sürümü ile Hyper-V Yöneticisini arama girişiminde bulunmayın, şimdiden peşinen uyaralım
BIOS menüsünden ve Windows özelliklerinden açılmasıgereken ayar ve özellikleri aşağıdaki konuda görebilirsiniz.
Her şey sorunsuz ise kişisel makineniz sol üst kısımda görünecektir. Sağ üst köşeden Yeni > Sabit Disk diyoruz.
Daha güncel olan VHDX uzantılı sanal sabit disk için 2. radio butona tıklıyoruz.
Oluşturacağımız sabit diskin türünü "Dinamik" olarak belirliyoruz. Bu seçenek sayesinde genişleyebilen, ihtiyaç duyduğu kadar alan rezerve den bir disk yapısına sahip olabileceğiz. Sabit boyutlu olmasının güvenlik anlamında artıları bulunsa da camia içerisinde mantıklı olan ve kabul gören tür; genel itibariyle Dinamik diyebiliriz.
Alt kısımda .VHDX dosyasını nereye atacağını soruyor yani hedef konum istiyor bizden. Masaüstünde Hyper-V Makineler > RootDomainDisk klasörünü hedef gösterdik.
Üst kısımda ise diskin ismini RootDomain.VHDX olarak belirledik. Konum ve isim bilgileri aynı olursa; yönetilebilirlik anlamında büyük bir avantaj sağlayacaktır bizlere.
Biz var olan bir diskin içeriğini kopyala diyoruz. Başta da belirttiğim gibi diski direkt olarak kopyalayabilirdik ancak yukarıdaki özellikleri belirtmek için bu yolu tercih ettik.
Kopyalanacak dosyayı belirtiyoruz; Masaüstü > Windows Server 2012.VHD hedefini geçiyoruz. Gördüğünüz gibi VHD dosyası ve belirli bir boyutun üzerine çıkamıyoruz bu formatta. Ancak yeni oluşacak diskimiz VHDX uzantılı olacak ve 64TB sınıra erişebileceğiz.
Son diyoruz ve 2-3 dakika içerisinde diskimiz kopyalanıyor. Bu noktada disk boyutu ve sistem performansı süreyi kısaltabilir.
İşlemin bitmesini bekliyoruz. Herhangi bir uyarı mesajı vermeyecektir. Bittiğinde pencere kaybolacaktır.
Oluşan VHDX dosyamızı görüyoruz. Masaüstü > Hyper-V Makineler > RootDomainDisk hedefine kopyalandı ve boyutu 7.6GB. Görülen o ki 100MB kadar artış olmuş.
Sağ köşeden Sanal Anahtar Yöneticisi sekmesine tıklıyoruz. Aşağıdaki pencerede ise Dış seçeneğine tıklayıp anahtarı oluştur diyoruz.
Anahtar ismini yazarken mutlaka "İç - Dış - Özel" şeklinde betimlemelerde bulunuyoruz. Ardından uygula diyoruz.
Aşağıdaki uyarı ekranına evet diyoruz ve anahtar oluşturuluyor. Bu esnada kendi erhernet bağlantımız devre dışı kalabilir kısa süreliğine. Kendiliğinden eski haline gelecektir.
Görüldüğü üzre dış sanal ağ kartımız oluşmuş durumda.
Şimdi Hyper-V Yöneticisi ekranından Yeni > Sanal Makine diyoruz.
Sanal makinenin kurulacağı alan olarak RootDomain klasörünü hedef gösterdik. İsim olarak birebir aynı tercihte bulunuyoruz. Yönetilebilirlik anlamında avantaj sağlayacak bu bize.
2. nesil BIOS yalnızca 64-bit işletim sistemi deklemekte ve UEFI desteği bulunmakta. Bu noktada 1.Nesil diyip devam edebilirsiniz. Bu daha ince durumlar için önem arz eden bir özellik. Biz 1. Nesil ile devam edelim yolumuza.
Sanal makinemizin RAM bellek ihtiyacını fiziksel makinemizden karşılayacağız. 2048MB ayırıyoruz ve Dinamik bellek seçeneğini aktif ediyoruz. Bu sayede yalnızca ihtiyacı olduğu kadar RAM bellek rezerve edecek, sanal makinemiz. Dinamik bellek seçili olmaz ise direkt olarak 2GB bellek rezerve edilecek ve sanal makine tarafından kullanılmasa bile fiziksel makine tarafından dokunulamayacaktı bu alana.
Sanal dış ağ yongamızı tanımlıyoruz. Bu sayede yalnızca yerel yapılanmamız içerisinde hapis kalmayacağız. İç anahtar seçimi yapsak bile Hyper-V ekranından değişim yapılabilmekte zaten.
Ve can alıcı kısma geldik. Yeni oluşturduğumuz .VHDX dosyamızı hedef göstererek sanal makinemizi oluşturmak içni en önemli adımı atıyoruz. Özet kısmında ise SON diyerek makineyi oluşturuyoruz.
Dilerseniz oluşan RootDomain isimli makineye tıklayıp Bağlan diyelim. Açılan pencerenin sol üst kısmından ise Güç verip sistemin çalışmasını sağlayalım.
Sistemimiz sanal diski gördü ve boot etti. İlk açılışı gerçekleştiriyoruz.
Dil seçimi gibi kısımları geçiyorum zira hepimizin yapabileceği kişisel tercihler. Herhangi bir disk işlemi de olmadığı için kurulum oldukça basit aslında. Yalnızca kullandığımız klavyeyi doğru seçmeye özen gösterelim, unutkanlık ile farklı bir dil - klavye tercihinde girilen şifre, sistem açılışında kabul edilmeyebilir; karakterlerden doğan farklılıklardan dolayı.
Şifremizi akılda tutuyoruz, unutursak uğraştıracaktır.
Ekran çözünürlüğünü tam ekran yapabiliriz; buna karşılık fiziksel makine ile sanal makineyi birbiri ile karıştırmayalım
Sanal makine içerisinde Windows + L gibi kombinasyonlar çalışmaz. Ek olarak sanal makinelere ilk geçiş esnasında NumLock tuşu pasif konuma düşebilir, sürekli neden NumLock kapanıyor diye katil olmayınız
Çift monitör kullanan kişiler "Tüm monitörlerimi kullan" seçeneğini de aktif edebilir.
Ve görmüş olduğunuz gibi Server 2012 R2 işletim sistemimiz yüklenmiş bulunuyor. Server Manager ekranını da görebiliyoruz. İlerleyen zamanlarda Domain kurulumu rehberi ile tekrar karşınızda olacağım.
Aşağıda Server2012R2.VHDX dosyamızı görüyoruz, diskimiz 7.5GB büyüklüğe sahip. İçerisinde taşıdığı bilgilerin; kendi kişisel bilgisayarımızdaki C: diskinden hiçbir farkı yok arkadaşlar.
Hyper-V Yöneticisini açıyoruz. Bunun için Windows 10 işletim sisteminin, Hyper-V barındıran sürümlerinden birine sahip olmamız gerekiyor örneğin Pro sürümü gibi. Home sürümü ile Hyper-V Yöneticisini arama girişiminde bulunmayın, şimdiden peşinen uyaralım
BIOS menüsünden ve Windows özelliklerinden açılmasıgereken ayar ve özellikleri aşağıdaki konuda görebilirsiniz.
Her şey sorunsuz ise kişisel makineniz sol üst kısımda görünecektir. Sağ üst köşeden Yeni > Sabit Disk diyoruz.
Daha güncel olan VHDX uzantılı sanal sabit disk için 2. radio butona tıklıyoruz.
Oluşturacağımız sabit diskin türünü "Dinamik" olarak belirliyoruz. Bu seçenek sayesinde genişleyebilen, ihtiyaç duyduğu kadar alan rezerve den bir disk yapısına sahip olabileceğiz. Sabit boyutlu olmasının güvenlik anlamında artıları bulunsa da camia içerisinde mantıklı olan ve kabul gören tür; genel itibariyle Dinamik diyebiliriz.
Alt kısımda .VHDX dosyasını nereye atacağını soruyor yani hedef konum istiyor bizden. Masaüstünde Hyper-V Makineler > RootDomainDisk klasörünü hedef gösterdik.
Üst kısımda ise diskin ismini RootDomain.VHDX olarak belirledik. Konum ve isim bilgileri aynı olursa; yönetilebilirlik anlamında büyük bir avantaj sağlayacaktır bizlere.
Biz var olan bir diskin içeriğini kopyala diyoruz. Başta da belirttiğim gibi diski direkt olarak kopyalayabilirdik ancak yukarıdaki özellikleri belirtmek için bu yolu tercih ettik.
Kopyalanacak dosyayı belirtiyoruz; Masaüstü > Windows Server 2012.VHD hedefini geçiyoruz. Gördüğünüz gibi VHD dosyası ve belirli bir boyutun üzerine çıkamıyoruz bu formatta. Ancak yeni oluşacak diskimiz VHDX uzantılı olacak ve 64TB sınıra erişebileceğiz.
Son diyoruz ve 2-3 dakika içerisinde diskimiz kopyalanıyor. Bu noktada disk boyutu ve sistem performansı süreyi kısaltabilir.
İşlemin bitmesini bekliyoruz. Herhangi bir uyarı mesajı vermeyecektir. Bittiğinde pencere kaybolacaktır.
Oluşan VHDX dosyamızı görüyoruz. Masaüstü > Hyper-V Makineler > RootDomainDisk hedefine kopyalandı ve boyutu 7.6GB. Görülen o ki 100MB kadar artış olmuş.
Sağ köşeden Sanal Anahtar Yöneticisi sekmesine tıklıyoruz. Aşağıdaki pencerede ise Dış seçeneğine tıklayıp anahtarı oluştur diyoruz.
Anahtar ismini yazarken mutlaka "İç - Dış - Özel" şeklinde betimlemelerde bulunuyoruz. Ardından uygula diyoruz.
Aşağıdaki uyarı ekranına evet diyoruz ve anahtar oluşturuluyor. Bu esnada kendi erhernet bağlantımız devre dışı kalabilir kısa süreliğine. Kendiliğinden eski haline gelecektir.
Görüldüğü üzre dış sanal ağ kartımız oluşmuş durumda.
Şimdi Hyper-V Yöneticisi ekranından Yeni > Sanal Makine diyoruz.
Sanal makinenin kurulacağı alan olarak RootDomain klasörünü hedef gösterdik. İsim olarak birebir aynı tercihte bulunuyoruz. Yönetilebilirlik anlamında avantaj sağlayacak bu bize.
2. nesil BIOS yalnızca 64-bit işletim sistemi deklemekte ve UEFI desteği bulunmakta. Bu noktada 1.Nesil diyip devam edebilirsiniz. Bu daha ince durumlar için önem arz eden bir özellik. Biz 1. Nesil ile devam edelim yolumuza.
Sanal makinemizin RAM bellek ihtiyacını fiziksel makinemizden karşılayacağız. 2048MB ayırıyoruz ve Dinamik bellek seçeneğini aktif ediyoruz. Bu sayede yalnızca ihtiyacı olduğu kadar RAM bellek rezerve edecek, sanal makinemiz. Dinamik bellek seçili olmaz ise direkt olarak 2GB bellek rezerve edilecek ve sanal makine tarafından kullanılmasa bile fiziksel makine tarafından dokunulamayacaktı bu alana.
Sanal dış ağ yongamızı tanımlıyoruz. Bu sayede yalnızca yerel yapılanmamız içerisinde hapis kalmayacağız. İç anahtar seçimi yapsak bile Hyper-V ekranından değişim yapılabilmekte zaten.
Ve can alıcı kısma geldik. Yeni oluşturduğumuz .VHDX dosyamızı hedef göstererek sanal makinemizi oluşturmak içni en önemli adımı atıyoruz. Özet kısmında ise SON diyerek makineyi oluşturuyoruz.
Dilerseniz oluşan RootDomain isimli makineye tıklayıp Bağlan diyelim. Açılan pencerenin sol üst kısmından ise Güç verip sistemin çalışmasını sağlayalım.
Sistemimiz sanal diski gördü ve boot etti. İlk açılışı gerçekleştiriyoruz.
Dil seçimi gibi kısımları geçiyorum zira hepimizin yapabileceği kişisel tercihler. Herhangi bir disk işlemi de olmadığı için kurulum oldukça basit aslında. Yalnızca kullandığımız klavyeyi doğru seçmeye özen gösterelim, unutkanlık ile farklı bir dil - klavye tercihinde girilen şifre, sistem açılışında kabul edilmeyebilir; karakterlerden doğan farklılıklardan dolayı.
Şifremizi akılda tutuyoruz, unutursak uğraştıracaktır.
Ekran çözünürlüğünü tam ekran yapabiliriz; buna karşılık fiziksel makine ile sanal makineyi birbiri ile karıştırmayalım
Sanal makine içerisinde Windows + L gibi kombinasyonlar çalışmaz. Ek olarak sanal makinelere ilk geçiş esnasında NumLock tuşu pasif konuma düşebilir, sürekli neden NumLock kapanıyor diye katil olmayınız
Çift monitör kullanan kişiler "Tüm monitörlerimi kullan" seçeneğini de aktif edebilir.
Ve görmüş olduğunuz gibi Server 2012 R2 işletim sistemimiz yüklenmiş bulunuyor. Server Manager ekranını da görebiliyoruz. İlerleyen zamanlarda Domain kurulumu rehberi ile tekrar karşınızda olacağım.
Son düzenleme:
