Son mesajın üstünden 7 ay geçmiş. Yeni gördüm burayı. Bir de ben yazayım dedim. Ben kendimi bildim bileli ishalim. Yıllardır günde 2-3 bazen 4-5 kere tuvalete girerim ve kesinlikle kilo alamıyorum. Boy 184, 58 kiloyum. 3-4 yıl öncesine kadar olayın farkında bile değildim. Son 3-4 yıldır kafaya takıyorum bu kilo alamama durumunu ve 2 yıl önce yaklaşık bir senemi bunu çözmeye harcadım. Hastaneden hastaneye koştum. Her türlü kan testini verdim. Her türlü diyeti denedim. Muz, haşlanmış patates ve pirinçle yaşadığım zamanlar oldu. Sonuç: Yine ishal. Gluten hassasiyeti veya çölyak olabileceğimden şüphelenip endoskopi yaptılar, o da temiz çıktı. Gluteni tamamen kestik, olmadı laktozu da kestik. Sonuç değişmedi. En sonunda doktor pes edip "psikolojik o zaman bu " dedi ve gönderdi beni. Sonrasında internette araştırma yaparak öğrendim hastalığımın ne olduğunu. Net bir çözümünün olmaması çok canımı sıkmıştı. Bir de bu sırada "gilbert" diye bir hastalığın da teşhisi koyuldu. (bilmeyenler için basitçe, stres, yorgunluk ve kafein tüketimi gibi durumlarda karaciğerin kendini gereksiz yorup gözlerinin ve teninin sararıp solmasına sebep oluyor. -ekstra olarak yorgunluk, halsizlik falan da yapıyormuş, ben bunları bugün öğrendim.) E tabii gilbertle IBS birleşimi de muazzam bir kombo oluyor ve uzun boylu, zayıf, beti benzi solmuş, neredeyse her zaman yorgun veya canı sıkkınmış gibi duran artı olarak -bunlarla alakası var mı bilmiyorum ama- akranlarına göre daha asosyal biri ortaya çıkıyor. Gilbert mevzusu kafeini tamamen kestiğimde ciddi şekilde azalıyor bende, fakat bu ıbs ilginçtir ki sadece yeni bir ortama girdiğimde duruluyor. Mesela şehir dışına gezmeye gittiğimde veya üniversiteye geldiğim ilk 1-2 hafta tuvalet sıklığımda güzel bir azalma oldu. Fakat ortama alıştığım zaman yine eskisine döndü. Bu hastalığı yenmek için dünya turuna çıkmaktan başka çarem kalmamış olabilir
bir de geçen sene bu zamanlarda bacağıma giren kramplar için doktora gittiğimde bana magnezyum önermişti ve magnezyumun ishal yapması mevzusundan dolayı ben de "ben zaten ıbs'yim. Bir sıkıntı çıkmasın." deyince doktor her gün yaklaşık 1 saat boyunca kulağına podcast tarzı bir şey açıp onu dinleyip anlayarak sakin sakin yürümemi tavsiye etti. Henüz denemeye fırsatım olmadı ama deneyice yazarım onun da etkisini. Son olarak antidepresan falan demişsiniz yukarıda. Bünyem zaten yeterince hassas. Ağrı kesici içitm diye haftalarca ne mide ağrıları çektim. Bu yüzden çok gerekmedikçe ilaç kullanmamaya çalışıyorum. Ki psikolojı ile alakalı hiçbir ilaç da bana güven vermiyor, o yüzden kullanmayı düşünmüyorum.
