İlk defa Soulslike tarzı oyun oynayacağım

Ben de sevmiyordum souls-like oyun. Şuan Elden Ring'de 40 saati geride bıraktım baya sardı. Tavsiye ederim bir şans ver. Eğer kasılmadan boss kesmeye çalışırsan sıkılır silersin ama kasılıp bosslara iyi damage vurmaya başlarsan sıkılmazsın.
 
aynı beni tarif ettin. Nefret ediyorum resmen . Bir oyunu neden bu kadar zor yaparlar hiç benlik değil
Bir oyunu neden zor yaparlar? Birkaç sebebi var, söyleyeyim.
İnsanlar kendilerini sıradan hissetmeyi sevmezler. Herkes etrafındaki insanlardan üstün olmak, onların sahip olmadığı güç, niteliklere, onların sahip olmadığı şeylere, onların sahip olmadığı bir akla sahip olmak ister. Tabii bu davranış biçimi oyunlarda da kendisini gösterir. "Herkesin yapamadığı şeyleri yapabildiğini" görmek ve bundan mutluluk duymak isteyen çok sayıda insan olur. But ür insanalr, "hıh" diye dudak bükerler normal oyunlara. "Bana kendi kabiliyetlerimi gösterebileceğim zorlukta bir oyun lazım" diye düşünürler. Sayılara da çok olduğu için, onlara hitap eden oyunlar yapılır.
İkinci nokta şu: Diyelim bir araba yarışı oynuyorsunuz. Yol dümdüz. Yapmanız gereken tek şey sürekli
gaza basmak ve diğerlerine çarpmamak. O zaman da basitlik ve monotonluk insanları sıkıyor. Herkesi sıkar. Bu nedenle keskin virajlar olan, sert dönüşler bulunan, doğru zamanda gaz ve frene basmanın gerekeceği yarış oyunları daha çok seviliyor. Yani zorluk, eğlence de ortaya çıkarıyor. Bunun bir sebebi de, "daha zor olanı yapmayı başarmak istemenin" yarattığı azim ve hırstır. Basit şeyi yapmak kolaydır. Hırs ve azim gerekmez. Ama zor olanı yapmak defalarca uğraşmayı, pes etmemeyi ve başarmayı gerektirir. Bu da başardığında büyük mutluluk yaratır. Oyun yapımcıları da bunu fark edip daha zor oyunlar yaparlar. Ama b.knu da çıkarmamak gerekiyor.
 
Bir oyunu neden zor yaparlar? Birkaç sebebi var, söyleyeyim.
İnsanlar kendilerini sıradan hissetmeyi sevmezler. Herkes etrafındaki insanlardan üstün olmak, onların sahip olmadığı güç, niteliklere, onların sahip olmadığı şeylere, onların sahip olmadığı bir akla sahip olmak ister. Tabii bu davranış biçimi oyunlarda da kendisini gösterir. "Herkesin yapamadığı şeyleri yapabildiğini" görmek ve bundan mutluluk duymak isteyen çok sayıda insan olur. But ür insanalr, "hıh" diye dudak bükerler normal oyunlara. "Bana kendi kabiliyetlerimi gösterebileceğim zorlukta bir oyun lazım" diye düşünürler. Sayılara da çok olduğu için, onlara hitap eden oyunlar yapılır.
İkinci nokta şu: Diyelim bir araba yarışı oynuyorsunuz. Yol dümdüz. Yapmanız gereken tek şey sürekli
Gaza basmak ve diğerlerine çarpmamak. O zaman da basitlik ve monotonluk insanları sıkıyor. Herkesi sıkar. Bu nedenle keskin virajlar olan, sert dönüşler bulunan, doğru zamanda gaz ve frene basmanın gerekeceği yarış oyunları daha çok seviliyor. Yani zorluk, eğlence de ortaya çıkarıyor. Bunun bir sebebi de, "daha zor olanı yapmayı başarmak istemenin" yarattığı azim ve hırstır. Basit şeyi yapmak kolaydır. Hırs ve azim gerekmez. Ama zor olanı yapmak defalarca uğraşmayı, pes etmemeyi ve başarmayı gerektirir. Bu da başardığında büyük mutluluk yaratır. Oyun yapımcıları da bunu fark edip daha zor oyunlar yaparlar. Ama b. Knu da çıkarmamak gerekiyor.

Konuyu aşırı rekabete bağlamışsınız ama bu doğru değil. Souls oyuncuları kendini yenmeyi sever. Bir bossa girersiniz, dayağınızı yersiniz ve sanki o boss yenilmesi imkansızmış gibi hissettirir. Bossun mekaniklerini öğrenip zamanlamaları tutturunca da büyük bir tatmin yaşarsınız, çünkü buna emek harcadınız ve o korkunç şeyi yendiniz. Normal oyunlara dudak bükme olayını sadece zorluğa bağlamak saçma, bunun temel nedeni souls oyunlarının gerçekten "oyun" temellerine uyması. Günümüzdeki oyunlar belli temellere uyarak çıkıyor, bu da onları tek düze ve sıkıcı yapıyor, ya da interaktif filmler gibi çıkıyorlar. Souls oyunlarıysa güzel bosslar, dünyalar ve eşyalarla sana saf oynanış sunuyor. Şahsen burdan çıkıpta herhangi bir ac oyunu oynayınca eğitim modunda oyun oynuyormuş gibi hissediyorum.
 
Konuyu aşırı rekabete bağlamışsınız ama bu doğru değil. Souls oyuncuları kendini yenmeyi sever. Bir bossa girersiniz, dayağınızı yersiniz ve sanki o boss yenilmesi imkansızmış gibi hissettirir. Bossun mekaniklerini öğrenip zamanlamaları tutturunca da büyük bir tatmin yaşarsınız, çünkü buna emek harcadınız ve o korkunç şeyi yendiniz. Normal oyunlara dudak bükme olayını sadece zorluğa bağlamak saçma, bunun temel nedeni souls oyunlarının gerçekten "oyun" temellerine uyması. Günümüzdeki oyunlar belli temellere uyarak çıkıyor, bu da onları tek düze ve sıkıcı yapıyor, ya da interaktif filmler gibi çıkıyorlar. Souls oyunlarıysa güzel bosslar, dünyalar ve eşyalarla sana saf oynanış sunuyor. Şahsen burdan çıkıpta herhangi bir ac oyunu oynayınca eğitim modunda oyun oynuyormuş gibi hissediyorum.
Bunu yazdım zaten. Dikkatli okusaydınız görecektiniz.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı