Insan da hayatta kalmak ister diger tum canlilar gibi.
Bilinmeyen, bilinemeyen bu sebeple bize korku verir. Hayatimizi nasil etkileyecegini kestiremeyiz.
Merak edip okursaniz, her donem icin teknolojik gelismeye "basimiza bir is cikarir" diye muhalefet eden bir kesim olmustur. Matbaa icin de boyle bu, araba icin de, yapay zeka icin de boyle. Hatta yerlesik hayata gecmeyelim, avci ve toplayicikla biz iyiydik diye dusunen birileri bile kesinlikle olmustur. Insanlar kedi gibi. Meraklarina hakim olamayip baslarina bela almaya cok yatkinlar ama bir taraflari her zaman korkak.
Binlerce yillik evrimlesmenin sonucunda bu satirlari yaziyorum, okuyorsunuz siz de Bugun hissettigimiz her seyin bizim hayatta kalmamiza katkisi var. Korku da bu hislerin basinda geliyor. Icinde ayi saklanan magaradan korkan, korkmayandan uzun yasiyor.
Yapay zeka ile ilgili felaket senaryolarini ben gercekci bulmuyorum. En azindan benim yasam surecim boyunca. Savas, fakirlik, dogal afetler gibi insanlik boyunca can alan ve sebebi insanin kendisi olan seyler varken yapay zeka zerre korku vermiyor bana. Zaten calisma mantigina da az cok hakimim. Ama yarin Turkiye nin basina kotu bir olay gelmeyeceginin garantisini kimse veremez, esas korkum bu. Bir Hollandali, bir Norvecli bilmez bu korkuyu. Ben kacar kurtulurum belki ama herkesi de yanima alamam.