Evet hocam 12. sınıfım aslında 11. sınıfa kadar çok çalışkan bir öğrenciydim ama hep geleceğime karşı bir hayalim yoktu ve ümitsizdim. Sonra işte bazı olaylar olunca notlarımda düştü.
Hocam aslında derslerinize çalışsanız (12. sınıf olmalısınız) ve iyi bir üniversiteye giderseniz oralarda zaten iyi olan birilerini mutlaka bulursunuz. Tavsiyem doğu tarafına gidin. Neden doğu? Oradaki insanların çoğu genellikle cana yakındır. Mesela babamın bir olayını anlatayım:
(Olayın başını tam olarak bilmiyorum.) Babam Adıyamanlı. Bir gece babamların evine askerler ve komutanları geliyor. Hava da kar kıyamet. Dedem onları misafir ediyor. Babaannem de misafirlere yemek yapıyor. Saat ise gecenin bir vakti. Sonra yemek yiyorlar yatıyorlar falan. Sabah oluyor, hava düzelmiş. Misafirleri uğurluyorlar ve de kendi işlerini yapıyorlar. Komutanı ben tanımıyorum. Çünkü görmedim. Ama hala geliyordur tahminimce. Batıda da böyle insanlar var ama çok yok. Şimdi olduğunuz yerde gecenin bir vakti herhangi bir kapıyı çalsanız belki açmayacaklar, hadi açtılar diyelim ki: "senin işin gücün yok mu?" diyecekler. Belki de iyisine denk geleceksiniz. Orası belli değil. Tamamen şans.
"Elalem ne der?" kaygısı var diyorsunuz. Ve bu da çok kötü bir şey. Mesela: Hz. Peygamber'in (s.a.v.) amcası Ebu Talib neden müslüman olmadı? Bunda da "Elalem ne der?" kaygısı vardı çünkü.Hocam öfkeni, sıkıntını içinde tutarsan bir gün böyle oluyor. Ben çok tutmam ama tuttuğum zaman karşımdakinin ağzını açtırmıyorum. Sanki böyle konuştukları zaman kafama vuruyorlarmışçasına rahatsız oluyorum bazen. Çok sabretmek, karşındakini her hatasıyla hoş görmek, sırf arkadaşım olsun diye onlara katlanmak da aynı şekilde. Bence kendine bir zevk bul. Onunla uğraş. Çok yakın arkadaşın varsa derdini ona dök. Yoksa da o derdi çıkarmaya çalış. Size de hep baskı yapıyorlarsa hoşgörülü davranma. Seni ezik birisi olarak görmelerine izin verme. Hep "Ben bunu yaparsam böyle düşünürler" tarzında düşünceler de var bazılarında. Öyle düşünüyorsan düşünme. Karşındakinin sende bir artısı yok. Sadece biraz serseriler.
Hocam öfkeni, sıkıntını içinde tutarsan bir gün böyle oluyor. Ben çok tutmam ama tuttuğum zaman karşımdakinin ağzını açtırmıyorum. Sanki böyle konuştukları zaman kafama vuruyorlarmışçasına rahatsız oluyorum bazen. Çok sabretmek, karşındakini her hatasıyla hoş görmek, sırf arkadaşım olsun diye onlara katlanmak da aynı şekilde. Bence kendine bir zevk bul. Onunla uğraş. Çok yakın arkadaşın varsa derdini ona dök. Yoksa da o derdi çıkarmaya çalış. Size de hep baskı yapıyorlarsa hoşgörülü davranma. Seni ezik birisi olarak görmelerine izin verme. Hep "ben bunu yaparsam böyle düşünürler" tarzında düşünceler de var bazılarında. Öyle düşünüyorsan düşünme. Karşındakinin sende bir artısı yok. Sadece biraz serseriler.
Merhaba. Umarım iyisinizdir. 17 yaşındayım. Kendimi bildim bileli içe kapanık ve sessiz biriyimdir. Hiçbir zaman insanlarla iletişimim iyi olmadı. Beni olduğum gibi seven birkaç kişi vardı fakat onları istemeden kırdım ve bir daha eskisi gibi olamadık. Bu durumdan çok etkilendim uzun bir süre kendime gelemedim. Hala pek iyi değilim ama eskisinden iyiyim. Aslında çok sıcak ve merhametli biriyimdir. Elimden geldiğince herkese yardım etmek isterim ve onların dertlerini kendi sorunummuş gibi görüp çözüm aramaya çalışırım ama artık öyle bir şey yapmıyorum çünkü çok değiştim. Eskiden her şeyi olumlu düşünürdüm, mutluydum, herkese yardım etmeye çalışırdım yani oldukça pozitif biriydim. Birkaç olaydan sonra çok değiştim. Sinirli, yorgun ve kimseyle muhatap olmak istemeyen birine dönüştüm. Kısacası hiçbir şeye karşı tahammülüm kalmadı. Ben bile inanamıyorum bu halime. Bir yanım kimseyle konuşmak istemiyor, diğer yarım biri ile dertleşmek istiyor ama konuşacak biri yok. Ne yaparsam bu sıkıntıdan kurtulabilirim?
Özel değilse nerede yaşıyorsunuz? İstanbul ise ilçe de belirtirseniz sevinirim.
Spor yaptınız mı hiç? Sizi daha iyi hissettirebillir.
Bende sizin gibiyim. Sessiz olunca herkes üstüne geliyor istediğim zorbalığı yaparım diye düşünüyor. Tek çare kendinden emin bir şekilde konuşup asosyal olarak görünmek değil de milleti takmayan biri gibi davranmak.
Bu şarkı tam sizin yaşadığınız durumu özetler.
When you're talkin' to yourself.
And nobody's Home.
You can fool yourself.
You came in this world alone.
(Alone)
So nobody ever told you baby.
How it was gonna be.
So what'll happen to you baby.
Guess we'll have to wait and see.
One, two.
Old at heart but ı'm only twenty eight.
And ı'm much too young.
To let love break my heart.
Young at heart but it's getting much too late.
To find ourselves so far apart.
I don't know how you're s'poşet to find me lately.
An what more could you ask from me.
How could you say that ı never needed you.
When you took everything.
Said you took everything from me.
Young at heart an it gets so hard to wait.
When no One ı know can seem to help me Now.
Old at heart but ı musn't hesitate.
If ı'm to find my own way out.
Still talkin' to myself.
And nobody's Home.
(Alone)
So nobody ever told us baby.
How it was gonna be.
So what'll happen to us baby.
Guess we'll have to wait and see.
When ı find out all the reasons.
Maybe ı'll find another way.
Find another day.
With all the changing seasons of my Life.
Maybe ı'll get it right Next time.
An Now that you've been broken down.
GoT your head out of the clouds.
You're back down on the ground.
And you don't talk so loud.
An you don't walk so proud.
Any more, and what for.
Well ı jumped into the river.
Too many times to make it Home.
I'm out here on my own, an drifting all alone.
If it doesn't show give it time.
To read between the lines.
'Cause ı see the storm getting closer.
And the waves they get so high.
Seems everything we've ever known's here.
Why must it drift away and die.
I'll never find anyone to replace you.
Guess ı'll have to make it through, this time - oh this time.
Without you.
I knew the storm was getting closer.
And all my friends said ı was high.
But everything we've ever known's here.
I never wanted it to die.
Dinlersen çok mutlu olurum, hocam.Antalya da yaşıyorum. Hayır yapmadım.
Hocam işte olmuyor maalesef. Yapacak pek bir şey yok sanırım.
Hocam şu an pek müsait değilim. Müsait olduğum zaman dinleyeceğim.
Bugün yarım gün okul vardı. Gittim biraz eğlenirim diye. Birini gördüm gene eskiler geldi aklıma. Ona asla ait olmadığımı anladım. Eve gidene kadar ağlamamak için kendimi zor tuttum. O kadar dalgındım ki araba çarpıyordu bana. Bu durumdan kurtulmak istiyorum.
Antalya da yaşıyorum. Hayır yapmadım.
Hocam işte olmuyor maalesef. Yapacak pek bir şey yok sanırım.
Hocam şu an pek müsait değilim. Müsait olduğum zaman dinleyeceğim.
Bugün yarım gün okul vardı. Gittim biraz eğlenirim diye. Birini gördüm gene eskiler geldi aklıma. Ona asla ait olmadığımı anladım. Eve gidene kadar ağlamamak için kendimi zor tuttum. O kadar dalgındım ki araba çarpıyordu bana. Bu durumdan kurtulmak istiyorum.