Merhaba. Umarım iyisinizdir. 17 yaşındayım. Kendimi bildim bileli içe kapanık ve sessiz biriyimdir. Hiçbir zaman insanlarla iletişimim iyi olmadı. Beni olduğum gibi seven birkaç kişi vardı fakat onları istemeden kırdım ve bir daha eskisi gibi olamadık. Bu durumdan çok etkilendim uzun bir süre kendime gelemedim. Hala pek iyi değilim ama eskisinden iyiyim. Aslında çok sıcak ve merhametli biriyimdir. Elimden geldiğince herkese yardım etmek isterim ve onların dertlerini kendi sorunummuş gibi görüp çözüm aramaya çalışırım ama artık öyle bir şey yapmıyorum çünkü çok değiştim. Eskiden her şeyi olumlu düşünürdüm, mutluydum, herkese yardım etmeye çalışırdım yani oldukça pozitif biriydim. Birkaç olaydan sonra çok değiştim. Sinirli, yorgun ve kimseyle muhatap olmak istemeyen birine dönüştüm. Kısacası hiçbir şeye karşı tahammülüm kalmadı. Ben bile inanamıyorum bu halime. Bir yanım kimseyle konuşmak istemiyor, diğer yarım biri ile dertleşmek istiyor ama konuşacak biri yok. Ne yaparsam bu sıkıntıdan kurtulabilirim?
İnsanlara tahammülüm kalmadı
- Konuyu başlatan Neo.1
- Başlangıç Tarihi
- Mesaj 52
- Görüntüleme 3B
yorgunsavascı999
Hectopat
- Katılım
- 8 Temmuz 2020
- Mesajlar
- 336
Aynı ben onca konu açtım dertten.
Abdul0234
Hectopat
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
- Meslek
- 12. Sınıf Öğrencisi (YKS Sınavına Hazırlanıyor)
Hocam siz ben misiniz? Resmen kendimi okudum. Okulda zaten bu yüzden kaç kere kavga etmişliğim var? Herkes size biniyor değil mi? Herkes size suç atıyor? Eve geliyorsunuz, evde azar işitiyorsunuz? Bunlar da var değil mi? Yani gerçekten de kendimi okudum. Ben de düşünüyordum: "Benim durumumda olan var mı?" diye.
Evet hocam aynen öyle. Beynim patlamak üzere dün sinirden kendimi 3. kattan atacaktım zor kurtardım.
Abdul0234
Hectopat
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
- Meslek
- 12. Sınıf Öğrencisi (YKS Sınavına Hazırlanıyor)
Hocam Allah korusun ama onu yaparsanız zaten bu intihar olur ve bu da direkt cehenneme gitmenize sebep olur. Çünkü Allah'ın sana verdiği bir emanete hıyanet etmiş olursunuz. Allah bizleri böyle yaratmış, ama bize de bu halimize şükretmek düşer. Mustafa Cihat'ın bir tane ezgisi tam da bundan bahsediyor zaten:
gen2
Megapat
- Katılım
- 7 Aralık 2019
- Mesajlar
- 9.544
- Makaleler
- 1
- Çözümler
- 66
Biraz kendinden cik bence kendini bu kadar onemseme, hepimiz yaşıyoruz boyle seyler ama atlamiyoruz bir yerden, bu cok buyuk bencillik. Insanlara tahammul etmek zaten dunyanin en zor seylerinden bir tanesidir. Uzak durmaya calis sevdiklerinle vakit gecir.
Teşekkür ederim hocam. Hayır hocam asla intihar etmem o an sinirle ne yapacağımı bilemedim birden çok bunaldım ondan dolayı. İzledim hocam çok hoşuma gitti teşekkür ederim.
Hocam sevdiğim insanlar beni sevmiyor ki. Ailem bile beni umursamıyor. Bir tek konu derslere gelince önemsiyorlar. Zaten babamdan dolayı aile gibi olamıyoruz.
Abdul0234
Hectopat
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
- Meslek
- 12. Sınıf Öğrencisi (YKS Sınavına Hazırlanıyor)
Hocam aslında derslerinize çalışsanız (12. sınıf olmalısınız) ve iyi bir üniversiteye giderseniz oralarda zaten iyi olan birilerini mutlaka bulursunuz. Tavsiyem doğu tarafına gidin. Neden doğu? Oradaki insanların çoğu genellikle cana yakındır. Mesela babamın bir olayını anlatayım:
(Olayın başını tam olarak bilmiyorum.) Babam Adıyamanlı. Bir gece babamların evine askerler ve komutanları geliyor. Hava da kar kıyamet. Dedem onları misafir ediyor. Babaannem de misafirlere yemek yapıyor. Saat ise gecenin bir vakti. Sonra yemek yiyorlar yatıyorlar falan. Sabah oluyor, hava düzelmiş. Misafirleri uğurluyorlar ve de kendi işlerini yapıyorlar. Komutanı ben tanımıyorum. Çünkü görmedim. Ama hala geliyordur tahminimce. Batıda da böyle insanlar var ama çok yok. Şimdi olduğunuz yerde gecenin bir vakti herhangi bir kapıyı çalsanız belki açmayacaklar, hadi açtılar diyelim ki: "Senin işin gücün yok mu?" diyecekler. Belki de iyisine denk geleceksiniz. Orası belli değil. Tamamen şans.
Copp
Hectopat
Daha fazla
- Sistem Özellikleri
- Intel Celeron N3060
Intel HD 400 :(
4 GB RAM
500 GB HDD :(
- Cinsiyet
- Erkek
- Meslek
- Öğrenci
Hocam öfkeni, sıkıntını içinde tutarsan bir gün böyle oluyor. Ben çok tutmam ama tuttuğum zaman karşımdakinin ağzını açtırmıyorum. Sanki böyle konuştukları zaman kafama vuruyorlarmışçasına rahatsız oluyorum bazen. Çok sabretmek, karşındakini her hatasıyla hoş görmek, sırf arkadaşım olsun diye onlara katlanmak da aynı şekilde. Bence kendine bir zevk bul. Onunla uğraş. Çok yakın arkadaşın varsa derdini ona dök. Yoksa da o derdi çıkarmaya çalış. Size de hep baskı yapıyorlarsa hoşgörülü davranma. Seni ezik birisi olarak görmelerine izin verme. Hep "Ben bunu yaparsam böyle düşünürler" tarzında düşünceler de var bazılarında. Öyle düşünüyorsan düşünme. Karşındakinin sende bir artısı yok. Sadece biraz serseriler.
