İnsanları Ateizm ve Deizime İten Sebepler

Akif dedi:

İnsanlar düşünmeye başladı diyemez miyiz?

Genişletmek için tıkla...

Aynen insanları düşünmeye başlaması hatta acaba demeye başlaması bazı şeylerin önünü açıyor mutlaka. Yani körü körüne bağlanmak ile sorgulayarak ve tatmin olarak inanmak veya inanmamak aslında önemli.

Kelleharic16 dedi:

Ateizm şu an tüm dünyada popüler.

1. Diziler, filmler
2. Youtube'da Ateizmle ilgili 10.000 binlerce video olması övmesi iyi gibi anlatılması
3. İnternette ayetlerde çelişki var, Kuran'da çelişki var diye videolar yazılar yayınlanması
4. Ateist, deist olan malum profesörlerin TV'de rahat rahat konuşması ateizme teşvik etmesi
5. Ateist sanatçıların yayınları, konuşmaları

Genişletmek için tıkla...

Adalet belirtileri, medenilik belirtileri.

Jira dedi:

Ne alaka şimdi?

Ben gireceğim sınava çalışmayayım. Sınav kötü geçsin, sonra da Allah'ın dediği olur, zaten Allah öyle istedi, kötü aldım deyip oturayım. Sen emek vereceksin, çalışacaksın sonra ediyorsan duanı edip Allah'a bırakacasın. Buna İslam dininde tevekkül deniyor. Ama yok ben çalışmayayım, duamı edeyim Allah'a bırakayım, buna gülerler sadece.

Kişi emek vermeyip, çalışmasa, sadece sözde bunları bıraksa kontrolü ilahi güce bırakmış oluyor. O kontrol de hiçbir işe yaramıyor, emin olabilirsin

İslam dinini vurayım da, nereden vurursam vurayım tarzında ne kadar çok mesaj var. Piyasada dalga geçtiğiniz sahte hocalardan farkınız (bazılarının) yok.

Burada atılan mesajlar benin inancımı sarsmıyor, onda sorun yok. Ama biz sizinki hakkında yorum yapınca ortalığı karıştıran adamların başka görüşlere kadar saygı duymayı bilmemesi çok garip.

Genişletmek için tıkla...

İslam inancına göre bakmadığımı sanırım 10 mesajda falan söyledim. Kimsenin inancını sarsmak gibi bir niyetim de yok.

İslamı da (hatta diğer dinleri de) buradaki çoğu kişiden daha iyi bildiğime eminim. Buna da kızacaksınız belki, çünkü daha önce bu konuda konuşanların Müslümanlığı çok iyi bildiğini söylemesinden rahatsız olanlar da olmuş. Ama gerçek şu ki tüm dinleri ve kitapları incelememi gerektiren bir bölümde okumuş olmamın yanı sıra 5 yaşından 15 yaşına kadar kendi isteğimle Kuran ve siyer kurslarına gittim, bu sırada ve sonrasında da kurslardaki hocaların yetmediğini görüp elime geçen her ilmihali, her İslam tarihi kitabını okudum. Dedem çok bilgiliydi İslam konusunda, onun sayesinde dini konulara daha da heveslendim. Çünkü o kadar huzur buluyordu ki, ben de aynı huzura ulaşmak istedim. Ancak tüm inancına rağmen bana öğrendiğim şeyleri sorgulamayı öğreten de oydu. Aklımla duygum arasında kalmama bunlar sebep oldu. Ben aklımı seçtim, doğru veya yanlış. İlk mesajımda da söylediğim gibi, benim en büyük doğrum, varlığım, gerçeğim kendi benliğim. Etrafımdaki masanın, sandalyenin olup olmadığını, renkleri doğru görüp görmediğimi, bir simülasyonda olup olmadığımı bile sorgularım. Ama bir bilincim var, bundan eminim.

Bu yüzden gerçekten İslam'ı anlayıp, saygı duyan ama inanmayan bir insan olabilir. Bu neden garip geliyor, anlayamıyorum.

Tevekkül felsefesi de ilk bakışta huzur verici, ancak derinlemesine düşününce kendi içerisinde karmaşa olan bir düşünce. "Elinden geleni yapıp, bu uğurda vazgeçmemek, ama gerisini Allah'a bırakmak." en basit anlatımı. Peki elimden gelenin ne olduğuna tam olarak nasıl karar veriyorum? Allah'a bıraktım, olmadı, ne noktada bu iş benim için hayırlı değilmiş diye bırakmam gerekiyor? Yoksa vazgeçmemeli mi? Bunlar benim bir şeyleri çürütmek için değil, tam tersi kendimi ikna etmek, konuyu anlamak için sorduğum sorulardı. Cevapları beni tatmin etmedi. Sizi etmiş, huzur vermiş bir düşünce olabilir.

Gerçekten değer verdiğim ve bilgili olduğum bir konuda sırf içimden geçeni söyledim diye sahte hocalarla karşılaştırmak beni üzüyor.

ardelia dedi:

Tevekkül felsefesi de ilk bakışta huzur verici, ancak derinlemesine düşününce kendi içerisinde karmaşa olan bir düşünce. "Elinden geleni yapıp, bu uğurda vazgeçmemek, ama gerisini Allah'a bırakmak." en basit anlatımı. Peki elimden gelenin ne olduğuna tam olarak nasıl karar veriyorum? Allah'a bıraktım, olmadı, ne noktada bu iş benim için hayırlı değilmiş diye bırakmam gerekiyor? Yoksa vazgeçmemeli mi? Bunlar benim bir şeyleri çürütmek için değil, tam tersi kendimi ikna etmek, konuyu anlamak için sorduğum sorulardı. Cevapları beni tatmin etmedi. Sizi etmiş, huzur vermiş bir düşünce olabilir.

Genişletmek için tıkla...

Vazgeçersen kaybedersin. Hayırlı değil demeyeceksin, çabalayacaksın.

ardelia dedi:

Gerçekten değer verdiğim ve bilgili olduğum bir konuda sırf içimden geçeni söyledim diye sahte hocalarla karşılaştırmak beni üzüyor.

Genişletmek için tıkla...

Bu konuda bilginiz cidden iyi gibi gerçekten. Buna memnun oldum ben de Okulunu okumuş bir insansanız zaten seviye belli demektir Tevekkül konusu benim için de biraz tuhaf bir konu. Yani olursa olur gibi bir mantık bence.

Çok güzel anılarım var. Ancak bu bir şeye inanmak zorunda olduğumu göstermiyor.

Kimseyi inandırma gibi bir amacımız da yok. Her mesajımda söylüyorum neredeyse. Kimsenin inancı beni alakadar etmiyor.

Seviyesiz bir cevap verdiğimi düşünmüyorum açıkçası. Öyle bir şeye denk geldiyseniz kusura bakmayın.

AsjasFıdas1000 dedi:

Adalet belirtileri, medenilik belirtileri.

Genişletmek için tıkla...

Ne alaka? Osmanlı bir zamanlar süper güçtü ve bu zamanlarda medrese eğitimleri alınıyordu. Daha sonra gelen padişahlar işi bozdu gerçi ama dinle gelişmişlik arasında hiç bir bağ yok. Adalet dersen de Osmanlı, adaleti çok iyi bir devlet idi.