İnsanları hiçbir şekilde anlayamıyorum

Selam,
Aslında bu konuyu hem içimi dökmek için hem de bir nevi günlük hayattaki yaşadıgım sorunları anlatmak icin açtım. Okuyacak herkese teşekkür ederim.

Liseye geçeli 3 sene oluyor ve hayatımda bu 3 senedir cok kötü gidiyor. Öncelikle açık açık söyleyeyim arkadaşım yok fakat bu Asosyallik'ten degil daha çok benik kafamın insanlarla uyuşmamasından kaynaklanıyor. Benim de hatta herkesin de dahil oldugu Z kuşagını anlayamıyorum. İnsanlar cok kisiyle sevgili olunca marifet olduğunu düsünüyor, neredeyse hiç kimsenin geleceğe karşı bir planı yok, hepsi sigara ya da alkollerle kafayı bozmuş.

Kendimden bahsedecek olursam: Okula gider, adamakıllı dersleri dinler ve kimseyede sataşmam. Hayatımda sigaradır alkoldur hicbirine dahi kafamı cevirip bakmadım. Bir de sınıfta derste hiçbir zaman konuşma kirliligi yapmam, kendimin düzgün bir ögrenci oldugunu düsünürüm. Fakat bazı kisiler sırf konuşmuyorum diye "kanka o konuşmama yemini etti ondan öyle davranıyor" gibi şeyler diyor ve bunun gibi sözleride 1-1.5 senedir diyor. Anlamıyorum konuşmadım diye ezik mi oldum simdi? Alt tarafı dersi dinliyordum. Hiç kimseye bir zararım dokunmuyor.

Ayrıca arkadaşım yok derken aslında yaşıtlarımla arkadaş olamıyorum yoksa 18-25 yasında bir sürü tanıdıgım büyük insan var ve onlarla arkadaş olabilmemin sebebi de kafalarımız her zaman bir noktada uyuyor. Kim bilir belki de ben bu Z kuşagına ait degilimdir ya da bu kuşak icin fazla düzgünümdür.

Onun dışında bir de kimse beni etrafında hissedemiyor fakat bunu kasıtlı yaptıklarını düsünüyorum çünkü "konuşmuyorum" ama hayır konuşmamamın sebebi utangaçlık falan degil sadece sizin gibi insanlardan nefret ettigim için konuşmuyorum. Her zaman insanlara laf atıp zorbalamaktan zevk alan insanları sevmiyorum, direk yasıtlarımı sevmiyorum desem daha dogru olur aslında.

Kısacası lise hayatım 3 senedir iyi yola gitmiyor. 12.sınıfa kadar dayanmaya calısıyorum ki bu tür düsük seviyeli insanlarla bir daha denk gel miyim? Üniversiteye geçtigim gibi bu ve buna benzer gördügüm, tanıdıgım ne kadar insan varsa hepsini aklımdan temelli sileceğim, zaten bu sınıfımdaki hiçbir çocuk üniversite okumayı düsünmüyor (ki bu durumlarınıda anlamıyorum)

Biraz uzun oldu kusura bakmayın ama içimi döktügüm için az rahatladım. Okuyan varsa herkese teşekkür ederim eger bana bir hayat tavsiye verecek varsa seve seve okurum.
Hocam ortama ayak uydurun ama karakterinizden de ödün vermeyin yoksa böyle geçmez lise.
 
Başka sınıflarda sana uygun birisi yok mu?
Maalesef yok hocam, gerek sayısal sınıflarda gerek eşit agırlık sınıflarında. Bu yazdığım neler varsa her sınıfta varlar çünkü.

Hocam ortama ayak uydurun ama karakterinizden de ödün vermeyin yoksa böyle geçmez lise.
Hocam ortama ayak uydurmak için bir puf ve her hafta sevgili mi degistirmem lazım? Maalesef ortama ayak uydurmak icin bu kadar düşemem. (Konuşma tarzı olarak ta diyorsan Futbol, para ve Alkoller dısında konuştukları baska konu yok)
 
Hocam ben tartışmaya girmeden de yoruldum artık. Gerek okul bodrumuna çekilip dayak yemem ki sırf iyi niyetliymişim diye, gerek derste 4 kisinin de aynı anda bana zorbalık yapması ki sırf konuşmuyorum diye. Yıllardır ugrasıyorum ama bende insanım, benimde bir sınır noktam var. Dedigim gibi 12.sınıftan sonra hayatıma reset atmayı planlıyorum.

Az kalmış hocam. Bekleyin, sabır edin. Az kaldı.
 
Selam,
Aslında bu konuyu hem içimi dökmek için hem de bir nevi günlük hayattaki yaşadıgım sorunları anlatmak icin açtım. Okuyacak herkese teşekkür ederim.

Liseye geçeli 3 sene oluyor ve hayatımda bu 3 senedir cok kötü gidiyor. Öncelikle açık açık söyleyeyim arkadaşım yok fakat bu Asosyallik'ten degil daha çok benik kafamın insanlarla uyuşmamasından kaynaklanıyor. Benim de hatta herkesin de dahil oldugu Z kuşagını anlayamıyorum. İnsanlar cok kisiyle sevgili olunca marifet olduğunu düsünüyor, neredeyse hiç kimsenin geleceğe karşı bir planı yok, hepsi sigara ya da alkollerle kafayı bozmuş.

Kendimden bahsedecek olursam: Okula gider, adamakıllı dersleri dinler ve kimseyede sataşmam. Hayatımda sigaradır alkoldur hicbirine dahi kafamı cevirip bakmadım. Bir de sınıfta derste hiçbir zaman konuşma kirliligi yapmam, kendimin düzgün bir ögrenci oldugunu düsünürüm. Fakat bazı kisiler sırf konuşmuyorum diye "kanka o konuşmama yemini etti ondan öyle davranıyor" gibi şeyler diyor ve bunun gibi sözleride 1-1.5 senedir diyor. Anlamıyorum konuşmadım diye ezik mi oldum simdi? Alt tarafı dersi dinliyordum. Hiç kimseye bir zararım dokunmuyor.

Ayrıca arkadaşım yok derken aslında yaşıtlarımla arkadaş olamıyorum yoksa 18-25 yasında bir sürü tanıdıgım büyük insan var ve onlarla arkadaş olabilmemin sebebi de kafalarımız her zaman bir noktada uyuyor. Kim bilir belki de ben bu Z kuşagına ait degilimdir ya da bu kuşak icin fazla düzgünümdür.

Onun dışında bir de kimse beni etrafında hissedemiyor fakat bunu kasıtlı yaptıklarını düsünüyorum çünkü "konuşmuyorum" ama hayır konuşmamamın sebebi utangaçlık falan degil sadece sizin gibi insanlardan nefret ettigim için konuşmuyorum. Her zaman insanlara laf atıp zorbalamaktan zevk alan insanları sevmiyorum, direk yasıtlarımı sevmiyorum desem daha dogru olur aslında.

Kısacası lise hayatım 3 senedir iyi yola gitmiyor. 12.sınıfa kadar dayanmaya calısıyorum ki bu tür düsük seviyeli insanlarla bir daha denk gel miyim? Üniversiteye geçtigim gibi bu ve buna benzer gördügüm, tanıdıgım ne kadar insan varsa hepsini aklımdan temelli sileceğim, zaten bu sınıfımdaki hiçbir çocuk üniversite okumayı düsünmüyor (ki bu durumlarınıda anlamıyorum)

Biraz uzun oldu kusura bakmayın ama içimi döktügüm için az rahatladım. Okuyan varsa herkese teşekkür ederim eger bana bir hayat tavsiye verecek varsa seve seve okurum.

Hocam sizde biraz sakin kalmışsınız sınıfta biri diyorsa hocada olsa cevap yapıştıracaksın.
 
Senden yaşça büyük birisiyim ama senin yaşlarında da ve daha önce de anlattıklarını okuyunca aynı şeyleri "bende yaşadım" diye düşündüm. şuan aslında "asosyalim" diyebilirim. senden yaşça büyüklerle arkadaş olabildiğini söylüyosun fakat ben onların da farklı olmadğını o zamanlar deneyimliyordum. insanlar tuhaf şekilde "sessiz, konuşmayan" insanı sevmiyorlar. tabi sevmeyince de bir şekilde "laf sokmalar, dalga geçmeler ,hatta aşağılamalar vs" bana göre yanlış algılamıyorlar seninde söyledğin gibi aslında onlar değil "sen onları sevmiyorsun"

peki neden? bana göre doğal ve/veya gerçek ve zihinsel iki tip insan var. ve neredeyse bütün insanlar "zihinsel" insan olarak tanımlanabilir. zihinsel insan pratikte alıngan olmayan, her türlü şakayı-espiriyi, hatta küfürü kaldırabilen ve bir nebze veya büyük ölçüde zihniyet bozukluğuna ve kötülüğe yatkın olan insanlar. yani ortama göre her duruma uyabilecek insan tipi denebilir.

ve insanların çok büyük çoğunluğu bana göre böyle. senin gibi insanlar bence onları kötü görüyor peki onlar kötümü? evet bence onlar kötü. ama yapacak fazla birşey de yok gibi..

nasıl ki insan denilen canlı savaşlar çıkarıyor, insanlar ölüyor bu normal kabul ediliyorsa, yaşamda her türlük zarar vermeler normal kabul ediliyorsa , ekonomik eşitsizlik normal kabul ediliyorsa, ast -üst ilişkisi normal kabul ediliyorsa zihinsel insanı da ya kabul edilecek yada edilmeyecek yada ara bir formul bulman gerekiyor.

ve en önemlisi "manipulasyon" zihinsel insan inanılmaz şekilde başka insanı kullanır , yani arkadaş çevrende zarar görmemek için (her konuda) hep uyanık,akıllı-zeki davranmak zorundasın. yada başka seçenek uzak duracaksın.
 

Geri
Yukarı