İşimden Memnun Değilim

Merhaba. 21 yaşında bir kamu kurumunda aşçı olarak çalışıyorum. Ortalama 2800-3000TL maaş, haftada 1 gün izni olan bir yerde çalışıyorum. İşim 10 bin kadar memurun yemeğinin piştiği bir birimde yemek yapmak. İşimin çok kolay da, çok zor da yönleri var fakat benim sorunum şu ki ben burada çalışmaktan nefret ediyorum. Daha önce otel ve restoranlarda çalıştığım için dünya mutfağı öğrenip geleceğimi düşünüyor ve kendimi geliştiriyordum. Aile zoruyla bu işe girdim. Burada kazan yemeği yaptığımız için iş ağır, ihtiyar ve seviyesiz insanlarla dolu. Bu iş yüzünden ailemle bile tartıştım fakat çık işten senden önemli mi diyemediler. Her gün işe giderken içimden nefret fışkırıyor sinirlenip deliriyorum. Bana zarar veriyor, onların umurunda bile değil. Kafayı yemek üzereyim. Lütfen rahat batmış vb. ön yargılarınızı bırakın. 5 yıldır bu işi yapıyorum, buradan nefret ediyorum. Delirmeme ramak kaldı. Ne yapacağımı bilmiyorum. Yardım edin lütfen.

Böyle bir durumda ailene kulak asmayıp işten çıkmanı öneririm ama geçinme durumunuzu ve tahmini tekrar iş bulma süreni bilemediğim için kesin bir yargı kullanmayayım. Çalışırken bir yandan başka bir iş arayabilirsin.

bence birikim yap ve yurt dışında özellikle ABD'de aşçılık üzerinde kariyer yapabileceğin çok alan var bu meslek üzerinden devam etmek istiyorsan tabii.

Açıkçası hedeflerin var ise işi bırakarak hedeflerine gitmeni önerebilirim.

Tabi bu konuda bazı etmenleri göz önüne almak lazım. Mesela hayalin ne? Hedefin ne? Şuan işten ayrılsan hedefine ne kadar sürede ulaşacağına inanıyorsun? O süre içinde işsiz kalsan ailene bir zararın olur mu? Maddi açıdan zor duruma girer misiniz?

Eğer bu etmenlerden sonra hedeflerine gidebiliyorsan hiç düşünmeden git derim. Belki daha çok para kazanırsın belki daha az. Ama sevdiğin işi yaparsın ve kendini geliştirirsin.

Hiçbir iş sizin sağlığınızdan önemli değildir, 1 gün izin hakkınızı sonuna kadar iş arayarak kullanın. Kendinize iş bulup öyle işi bırakın. Ülkemizin ekonomik şartları ve işsizlik oranı ortada ailenin "tamam çık senden önemli mi" diyememe sebebi bu olabilir.

abi bende istemediğim bir lisede aile zoruyla okuyorum aklımdan hiç geçmezdi sağlık okumak sağlık derslerinden midem bulanıyor intihar seviyesine geldim okula bırakmak istiyorum fakat ailem izin vermez sen hem reşitsi de çık o işten ailen bilmez seni ne çektiğini sen bilirsin boşver onları canın hangi işi istiyorsa onu yap.Allah bu durumdaki insanların yardımcısı olsun.

Öncelikle benim düşüncem işten ayrılman yönünde çünkü işini en iyi yapan işini en çok sevendir. Yada 2-3 ay çalışıp ufak bir birikim yaparak ayrılman. En azından işsizlik dönemindeki masraflarını çıkartırsın.

Kendi hayatın ile ilgili vereceğin hiçbir kararda başkalarından onay arama. Mühim olan mutluluğun. Nerede ve ne yaparken mutlu isen onu kovala.

21 yaşında bir bireysin. Kendi kararlarını kendin verebilirsin. Hayatına ailen değil sen yön ver. Her zaman içinden gelen sesi dinle...

İstemediğin bir işi yapmak yada ortamda çalışmak insanı çok yıpratır. Hiç uğraşmadan yeni bir iş ara ve bulunca hemen çık oradan. Maddi olarakseni zora sokmadan ve aileni karşına almadan yapabileceğin en iyi şey bu olur.