İstediğiniz hayatı mı yaşıyorsunuz?

Selamlar. Aranızda istediği hayatı yaşayan var mı? Türkiye şartları sebebiyle ilgi alakam olan yerlere yönelemedim ve çok ta meraklı olmadığım bir mühendislik bölümü öğrencisiyim. Gelecek kaygısı çok fazla. Her Türk gencinin hayali gibi yurt dışına çıkmak istiyorum. Çünkü burada bir motivasyonum yok. Gelecekte istediğim işi yapamayacağım. Siyasi bilimler, işletme tarzı yöneticilik, planlama programlama tarzı şeyler ilgimi çekiyor fakat neden bu bölümleri okumadığımı tahmin etmeniz de oldukça kolay diye düşünüyorum. Ne olacak gelecekte, ne yapacağız gerçekten merak ediyorum. İngilizcem var, planlarım var, çizim programları biliyorum ve öğreniyorum, yazılım öğrenmeye çalışıyorum, kitap okuyorum, okulda projeler ve kluplere katılıyorum, farklı bir yabancı dil arayışına girdim, her bilgiye açığım ama motivasyonum yok. Boşa kürek çekiyor gibiyim. Sizde durumlar nasıl? Her hayal ettiğim şeyin olacağını beklemek tabii ki yanlış bir şey ama en azından umudum olsaydı biraz fena olmaz mıydı? Ben mi abartıyorum bilmiyorum ama meraklı olmadığım ve iş bulma konusunda sıkıntı yaşayan bir bölüm okumam, hiç alakam olmayan ve pek sevmediğim bir şehirde okumam, 2. sınıf bir üniversitede okumam üst üste gelince pek hoş olmuyor açıkçası. Kendimi iyi ifade edebildim mi bilmiyorum. Umarım derdimi anlatabilmişimdir. Ne olacak bizim halimiz? (Daldan dala atlamışım gibi olmuş biraz ama içimi dökmek istedim) (iyice derde sokmazsanız sevinirim :D )
Boş boş ingilizce testi çözüyorum hiçbişeyde anlamıyorum
 
Selamlar. Aranızda istediği hayatı yaşayan var mı? Türkiye şartları sebebiyle ilgi alakam olan yerlere yönelemedim ve çok ta meraklı olmadığım bir mühendislik bölümü öğrencisiyim. Gelecek kaygısı çok fazla. Her Türk gencinin hayali gibi yurt dışına çıkmak istiyorum. Çünkü burada bir motivasyonum yok. Gelecekte istediğim işi yapamayacağım. Siyasi bilimler, işletme tarzı yöneticilik, planlama programlama tarzı şeyler ilgimi çekiyor fakat neden bu bölümleri okumadığımı tahmin etmeniz de oldukça kolay diye düşünüyorum. Ne olacak gelecekte, ne yapacağız gerçekten merak ediyorum. İngilizcem var, planlarım var, çizim programları biliyorum ve öğreniyorum, yazılım öğrenmeye çalışıyorum, kitap okuyorum, okulda projeler ve kluplere katılıyorum, farklı bir yabancı dil arayışına girdim, her bilgiye açığım ama motivasyonum yok. Boşa kürek çekiyor gibiyim. Sizde durumlar nasıl? Her hayal ettiğim şeyin olacağını beklemek tabii ki yanlış bir şey ama en azından umudum olsaydı biraz fena olmaz mıydı? Ben mi abartıyorum bilmiyorum ama meraklı olmadığım ve iş bulma konusunda sıkıntı yaşayan bir bölüm okumam, hiç alakam olmayan ve pek sevmediğim bir şehirde okumam, 2. sınıf bir üniversitede okumam üst üste gelince pek hoş olmuyor açıkçası. Kendimi iyi ifade edebildim mi bilmiyorum. Umarım derdimi anlatabilmişimdir. Ne olacak bizim halimiz? (Daldan dala atlamışım gibi olmuş biraz ama içimi dökmek istedim) (iyice derde sokmazsanız sevinirim :D )
Tabii ki de evet, herkes istediği gibi yaşıyor.
 
14. yaşıma gireceğim ve 8 ay sonra LGS var. 07:00'da uyanıp okula gidiyorum, 15:00'te biten okuldan sonra okula tekrar LGS hazırlık kursu için gidiyorum. 17:00'da biten bu kurstan sonra 23:00'a kadar tüm ödevlerimi, ders tekrarlarını yapıp test çözüyorum. Daha şimdiden gecem-gündüzüm, hafta sonum kalmadı. Benden hep en iyisi olmam beklendi, oldum. Elde ettiğim başarı harici sonuçlar ise:
Bu yaşta beyazlayan bir saç,
Dışlanmak,
Yazılıdan 90 altı bir puan alındığında maruz kaldığın aile baskısı,
2 derece miyop göz...
Benim bu yaşta deliler gibi oyun oynayıp gezmem gerekirken kitap ve derslerin arasında saçımı beyazlatıyorum. Kısaca, HAYIR.
 

Geri
Yukarı