İyi değilim

Zylex

Hectopat
Katılım
23 Ağustos 2020
Mesajlar
467
Çözümler
4
Eskiden insanlardan hiç çekinmezdim. Öz güvenim çok iyiydi ve gülerken gerçekten gülüyordum. Şu anki gibi değildim. 9.sınıftayken okul açılalı daha 1 hafta olmuşken bir kızdan hoşlandım ve direk bunu WhatsApp'tan yazarak söyledim. Kız bana sonraki gün konuşalım dedi ve benimle konuşmadı bile. Bu olay hemen sınıfa yayıldı ve ben bundan sonra hiç iyi olmadım. 9.sınıfın sonuna doğru kız bana ilgi göstermeye başladı. Benim de o an hoşuma gitmişti bu durum. Kız sonra 10.sınıfta nakil aldı ve başka okula gitti. 10.sınıftayken bu durumum daha kötü hale geldi ve artık saçlarım hafiften beyazlamaya başladı. Hemen her gün asık suratla dolaşıyorum. Kimseye belli etmemeye çalışıyordum ama hemen fark ediliyordu bu durum. O kıza açıldığımdan beri herhangi bir kıza açılmadım. Hoşlansam bile açılmadım. Hep şunu düşündüm:(acaba biri laf eder mi, kız benimle dalga geçer mi, bana ters bir şey söyler mi vs.) Bir süre boyunca hiçbir kızla konuşmadım. Hep ne olduysa içime attım. Kimseye bir şey anlatmadım yani. Tatile geldim ve arkadaşlarla denizden dönüyorduk. Herkes açık sözlü olup biribiri hakkında olumlu veya olmusuz taraflarını söylüyordu. Sıra bana geldiği zaman öz güven eksikliği, utangaçlık, kendine güvenmeme gibi şeylerden bahsettiler. Bildiğim özelliğimi başkasından duyduğumdan üzülmek istemesem de çok üzüldüm. Herkesin bir sevgilisi falan var, geziyor, gülüyor, ortamı falan var. Ben öyle kendi kendine, sıradan, herhangi bir özelliği olmayan insan gibiyim. Özgüveni kaybolmuş, hayattan zevk almayan. Kız bende hala Instagram'da ekli ve storysini falan görüyorum. He gördüğümde gülümseme geliyor bana istemsizce. Her gece ağlamamaya zor duruyoruö. 100-110 kilo arasındayım ve zayıflamam lazım. Tatilden döndüğümde ilk iş spora başlamak olacak. 11.sınıfta aynı hataları yapmayacağım. Daha önce hiç sevgilim olmadı. Bana tavsiye verin arkadaşlar.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Eskiden insanlardan hiç çekinmezdim. Öz güvenim çok iyiydi ve gülerken gerçekten gülüyordum. Şu anki gibi değildim. 9.sınıftayken okul açılalı daha 1 hafta olmuşken bir kızdan hoşlandım ve direk bunu WhatsApp'tan yazarak söyledim. Kız bana sonraki gün konuşalım dedi ve benimle konuşmadı bile. Bu olay hemen sınıfa yayıldı ve ben bundan sonra hiç iyi olmadım. 9.sınıfın sonuna doğru kız bana ilgi göstermeye başladı. Benim de o an hoşuma gitmişti bu durum. Kız sonra 10.sınıfta nakil aldı ve başka okula gitti. 10.sınıftayken bu durumum daha kötü hale geldi ve artık saçlarım hafiften beyazlamaya başladı. Hemen her gün asık suratla dolaşıyorum. Kimseye belli etmemeye çalışıyordum ama hemen fark ediliyordu bu durum. O kıza açıldığımdan beri herhangi bir kıza açılmadım. Hoşlansam bile açılmadım. Hep şunu düşündüm:(acaba biri laf eder mi, kız benimle dalga geçer mi, bana ters bir şey söyler mi vs.) Bir süre boyunca hiçbir kızla konuşmadım. Hep ne olduysa içime attım. Kimseye bir şey anlatmadım yani. Tatile geldim ve arkadaşlarla denizden dönüyorduk. Herkes açık sözlü olup biribiri hakkında olumlu veya olmusuz taraflarını söylüyordu. Sıra bana geldiği zaman öz güven eksikliği, utangaçlık, kendine güvenmeme gibi şeylerden bahsettiler. Bildiğim özelliğimi başkasından duyduğumdan üzülmek istemesem de çok üzüldüm. Herkesin bir sevgilisi falan var, geziyor, gülüyor, ortamı falan var. Ben öyle kendi kendine, sıradan, herhangi bir özelliği olmayan insan gibiyim. Özgüveni kaybolmuş, hayattan zevk almayan. Kız bende hala Instagram'da ekli ve storysini falan görüyorum. He gördüğümde gülümseme geliyor bana istemsizce. Her gece ağlamamaya zor duruyoruö. 100-110 kilo arasındayım ve zayıflamam lazım. Tatilden döndüğümde ilk iş spora başlamak olacak. 11.sınıfta aynı hataları yapmayacağım. Daha önce hiç sevgilim olmadı. Bana tavsiye verin arkadaşlar.

Yaşadıklarının bazılarını bende yaşıyorum sürekli ağlama hissi, sıkıntı, insanların neler yaptığını ne kadar eğlendiklerini görmek vs. fakat daha kötü hayatlarda var. O kızı unutmaya çalış hatırlatan şeyleri ortadan kaldır, spora başla kilo verdikçe özgüvenin artar ve utandığın şeylerin üzerine git. Aynı öz güven eksikliği bende de var ne kadar üstüne gidersen o kadar azalıyor, özgüvenini ve kendini toparladıktan sonra yalnız kalmamak için sevgili yaparsın yüksek ihtimal, bol bol arkadaş edin. Başarıcaksın :)
 
Ya herkesin kişiliği, alınganlık düzeyi, sinirleri farklıdır tamam ama dostum Allah aşkına bir tane kıza çıkma teklif edip red yemişsin. Erkek nüfusunun yarısı yaşamıştır zaten çok garip bir şey değil. Bunu bu kadar büyütmene gerek yok. Yaşıtız zaten. Büyüyünce pek takılacak bir şey olmayacağına eminim. Bir kız reddetti diye bu kadar bütün hayatın mahvolacaksa nasıl yaşayacaksın aga sen? Ya kız senle sevgili olmadı senin hayatında hiçbir şey değişmez bir iki gün somurtur devam edersin. Aldatılanlar, kullanılanlar varken senin üzüleceğin bir şey yok ortada. Bunlar hayatında olacak şeyler. Ama sen de gidip de daha hiç tanımadığın birinci haftadan kıza teklif etme. Önce tanış, konuş biraz, zevklerini öğren işte özellikle samimi olup olmadığına bak sonra teklif et. İlk hafta birine teklif etmek pek mantıklı değil ha onu yayması onun karaktersizliği. Günün sonunda sevgili olmadığınız için bir şey kaybetmedin dostum red yemek dünyanın sonu değil bu kadar takmamalısın. Güzel günlerin olsun. Kendini daha çok önemse. (Bazı kısımları sert olduysa kusura bakma samimi şekilde anlatayım dedim)
 
Eskiden insanlardan hiç çekinmezdim. Öz güvenim çok iyiydi ve gülerken gerçekten gülüyordum. Şu anki gibi değildim. 9.sınıftayken okul açılalı daha 1 hafta olmuşken bir kızdan hoşlandım ve direk bunu WhatsApp'tan yazarak söyledim. Kız bana sonraki gün konuşalım dedi ve benimle konuşmadı bile. Bu olay hemen sınıfa yayıldı ve ben bundan sonra hiç iyi olmadım. 9.sınıfın sonuna doğru kız bana ilgi göstermeye başladı. Benim de o an hoşuma gitmişti bu durum. Kız sonra 10.sınıfta nakil aldı ve başka okula gitti. 10.sınıftayken bu durumum daha kötü hale geldi ve artık saçlarım hafiften beyazlamaya başladı. Hemen her gün asık suratla dolaşıyorum. Kimseye belli etmemeye çalışıyordum ama hemen fark ediliyordu bu durum. O kıza açıldığımdan beri herhangi bir kıza açılmadım. Hoşlansam bile açılmadım. Hep şunu düşündüm:(acaba biri laf eder mi, kız benimle dalga geçer mi, bana ters bir şey söyler mi vs.) Bir süre boyunca hiçbir kızla konuşmadım. Hep ne olduysa içime attım. Kimseye bir şey anlatmadım yani. Tatile geldim ve arkadaşlarla denizden dönüyorduk. Herkes açık sözlü olup biribiri hakkında olumlu veya olmusuz taraflarını söylüyordu. Sıra bana geldiği zaman öz güven eksikliği, utangaçlık, kendine güvenmeme gibi şeylerden bahsettiler. Bildiğim özelliğimi başkasından duyduğumdan üzülmek istemesem de çok üzüldüm. Herkesin bir sevgilisi falan var, geziyor, gülüyor, ortamı falan var. Ben öyle kendi kendine, sıradan, herhangi bir özelliği olmayan insan gibiyim. Özgüveni kaybolmuş, hayattan zevk almayan. Kız bende hala Instagram'da ekli ve storysini falan görüyorum. He gördüğümde gülümseme geliyor bana istemsizce. Her gece ağlamamaya zor duruyoruö. 100-110 kilo arasındayım ve zayıflamam lazım. Tatilden döndüğümde ilk iş spora başlamak olacak. 11.sınıfta aynı hataları yapmayacağım. Daha önce hiç sevgilim olmadı. Bana tavsiye verin arkadaşlar.

Hocam o kız meselesinin benzerini ben de yaşadım, 9. sınıfta bende birilerini sevdim ama söylemedim içim de kaldı bende sizinle aynı durumu yaşamamak için, sabrettim şu an bir kız arkadaşım var sizde sabredin merak etmeyin şans sizin de yüzünüze güler.
 
Eskiden insanlardan hiç çekinmezdim. Öz güvenim çok iyiydi ve gülerken gerçekten gülüyordum. Şu anki gibi değildim. 9.sınıftayken okul açılalı daha 1 hafta olmuşken bir kızdan hoşlandım ve direk bunu WhatsApp'tan yazarak söyledim. Kız bana sonraki gün konuşalım dedi ve benimle konuşmadı bile. Bu olay hemen sınıfa yayıldı ve ben bundan sonra hiç iyi olmadım. 9.sınıfın sonuna doğru kız bana ilgi göstermeye başladı. Benim de o an hoşuma gitmişti bu durum. Kız sonra 10.sınıfta nakil aldı ve başka okula gitti. 10.sınıftayken bu durumum daha kötü hale geldi ve artık saçlarım hafiften beyazlamaya başladı. Hemen her gün asık suratla dolaşıyorum. Kimseye belli etmemeye çalışıyordum ama hemen fark ediliyordu bu durum. O kıza açıldığımdan beri herhangi bir kıza açılmadım. Hoşlansam bile açılmadım. Hep şunu düşündüm:(acaba biri laf eder mi, kız benimle dalga geçer mi, bana ters bir şey söyler mi vs.) Bir süre boyunca hiçbir kızla konuşmadım. Hep ne olduysa içime attım. Kimseye bir şey anlatmadım yani. Tatile geldim ve arkadaşlarla denizden dönüyorduk. Herkes açık sözlü olup biribiri hakkında olumlu veya olmusuz taraflarını söylüyordu. Sıra bana geldiği zaman öz güven eksikliği, utangaçlık, kendine güvenmeme gibi şeylerden bahsettiler. Bildiğim özelliğimi başkasından duyduğumdan üzülmek istemesem de çok üzüldüm. Herkesin bir sevgilisi falan var, geziyor, gülüyor, ortamı falan var. Ben öyle kendi kendine, sıradan, herhangi bir özelliği olmayan insan gibiyim. Özgüveni kaybolmuş, hayattan zevk almayan. Kız bende hala Instagram'da ekli ve storysini falan görüyorum. He gördüğümde gülümseme geliyor bana istemsizce. Her gece ağlamamaya zor duruyoruö. 100-110 kilo arasındayım ve zayıflamam lazım. Tatilden döndüğümde ilk iş spora başlamak olacak. 11.sınıfta aynı hataları yapmayacağım. Daha önce hiç sevgilim olmadı. Bana tavsiye verin arkadaşlar.
Zirve tek kişiliktir kral boşver spor yap kendine gel elinde sonunda olur bi kız arkadaşın🙂
 
Aşk Hayatini fazla ciddiye alma ,Hele suanki yaş grubunda ,Hayatıni yaşa, Yaşadığın olay normal ,Kizlar erkeklerin üzerine atlamiyor ,Herkes senin durumunu yaşadı yaşayacak ,İnsanlari kendinden daha özel görme,Kendini sev en iyi dostun aynada baktigin sensin,Kilo ve Saçlarin moralini bozuyorda, günümüzde bunlarin üstesinden gelmek çok basit.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı