Kaç tane arkadaşınız var?

ciddi manada can dostu diyebileceğim 1 kişi var hayatımda. 5 senedir, yani liseden bu yana arkadaşız. tüm lise hayatımın %60'ı onunla geçti diyebilirim. yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmedi, öğle aralarında tavla vs. oynamaya giderdik. ama bir dönem çok saçma sebeplerden aramız açıldı, uzun bir müddet arkadaşlığımız çok ileri gitmedi, buluşacaksak çoğunu ben planladım hep veya çoğunlukla ben aradım onu [çünkü o yalnızlığı daha çok tercih ediyordu (telefonlara çok az dönüyor, kendisine ulaşmak gerçekten zor) ben bunu her ne kadar 3-4 sene sonra anlasam da]. ama uzunca çabamın karşılığını nihayet aldım diyebilirim. son 9 ayda arkadaşlığımız çok daha fazla güçlendi yani ailem (ve olursa sevgilim) hariç geri kalan herkes gitse yanımda sadece o kalsa geri kalanlar hiç umurumda olmaz o bana yeter çünkü.
liseden tanıdığım, liseden sonra samimiyetimin arttığı, artık birebir buluşabildiğim bir kız arkadaşım var (sevgili değil).
üniversiteden de 1-2 samimi olabileceğim arkadaş edindim.
onun dışında sanaldan oldukça çok arkadaşım var ve reelde buluştuğum da oldu aralarında. tabi ki yukarıda bahsettiğim arkadaşlarla aynı kefeye asla koyamam.
 
Instagram olmadığı için sanal ark yok. Okuldada sadece laga luga eden var benimle samimi olan yok oda 0. Gerek de duymuyorum. Eve kapanık asosyallik daha iyidir. No friends No Social-Media Yes Anti-Social.
 
Bildirim kutuma bu mesajın beğenildiği gelince zamanında böyle bir şey yazdığımı fark ettim. Öyleyse pek de şaşırtmayacak 1.5 yıl sonrası editi yapalım.

Geçen sene aşağı yukarı bu vakitlerde yeni bir yere taşındım. Ve şimdi elimde koca bir sıfır var. Hepsi gitti. Çoğu giderdi, normal bu. Yakın çevrenle irtibatta kalırsın zaten başka şehire taşınınca. Ama onlarında birçoğu o kadar hızlı unuttu ki beni. Kardeşim diye gördüklerimin halimi hatırımı bile sormaması o kadar kısa sürdü ki. Ancak ben onlara yazarsam konuşuyorlardı benle. Bu dediğim de 2021'in sonları. Haliyle ben de saldım onları. Gözden ırak, gönülden ırak. İnsana koyuyor ama bazı şeyleri zorlamamak lazım.

Neyse, burada eskisi kadar büyük olmayan bir ortam kurdum. Birçoğu samimi olduğum kişiler. Her şey güzel. Hatta eskisinden daha güzel çoğu şey. Ama seneye de buradan gideceğim. Muhtemelen benzer şeyler olur. Ama bu insanlarla ilişki kurmamam için bir sebep değil.

İnsanlar gider, olabilecek bir şey bu. Ayrılıklar olur, ilişkilerin sonuçlarından biri olabilir bu. İşin sonu kötü olabilir diye insanlardan kaçma, o olasılık başına geldiğinde çok yalpalama. İnsanları sev ama bağlanma. Günün sonunda kendine kalıyorsun, hatırlanacak anılar biriktirmeye bak. Ben bunu istemeyeceğim şekilde öğrendim. Umarım birileri kolay yoldan öğrenir.
ben de istemeyeceğim yollarla öğrendim kader ortağım.
ama o kadar iyi oldu ki, hayatım pozitif yönde ciddi olarak ivmelendi.
 
Metin 2 arkadaşlarımı saymıyorum. DC'den falan konuşmuyoruz onlarla sadece oyunda muhabbetlerimiz var. Şimdi normalde 7 tane sanal arkadaş vardı. Tek tek hepsiyle bazı anlatamayacağım durumlar yüzünden arkadaşlığımı kestim. 1 tane sanal arkadaşım kaldı. Gerçek hayattan ise, 2 tane var. Yani toplamda 3 tane arkadaşım var.
 

Geri
Yukarı