Kapitalist dünyada tutunabilmek için illa mucit mi olmak gerek?

Tek vagonlu bir tren düşünün. Bu vagonda dört tane koltuk var. Dördü de kapılmış. Tepesine çıkarsanız düşersiniz. Altına girerseniz ezilirsiniz. Sizin bu trende gidebileceğiniz bir yer yok. Şimdi bir de dört koltuktaki 4 kişiyi tanıyalım:

1. kişi, bir mucit. Ürettiği eşsiz cihaz sayesinde koltuğa oturabildi.
2. kişi, ikna kabiliyeti son derece güçlü bir karaktere sahip olduğu için trende yerini aldı.
3. kişi, üstün yetenekleri, üstün zekâsı ve fikirleriyle, insanların sorunlarını çözebildiği için koltuğa oturabildi.
4. kişi, yıllar önce çalışmaya başlamış, büyük küçük bir sürü kişiyle çalışıp onları tanımış, güçlü referanslar edinmiş, kendi insan ağını oluşturmuş, dolayısıyla çevresi geniş biri olduğu için bağlantıları sayesinde kariyerine devam ederken trende yerini almış.

Ama sizin bilmediğiniz bir 5. kişi var. O; hayatı başarılarla ve müthiş fikirlerle dolu, üstün zekâlı veya yıllar önce birçok yerde çalışmış biri değil. Peki bu arkadaşımız da trene binmek istiyorsa ne yapmalı? Ezilmek veya düşmek uğruna trene mi atlamalı, yoksa karnının açlığının derdine düşerken bir daha kalkamamak üzere yıkılmalı mı? Bunun ortası var mı? 5. kişinin bu hayattaki yeri ne?

Dipnot: Şaka veya espri yapılacak bir konu değildir. Sizden de ciddiyet bekliyorum.

İşte bu yüzden Kapitalizm kötü.
Will win Communism.