Bizim okulda damat dayağı vardır sevgilisi olana atılır. Sonra sınıftakiler azdı sevgilisi olmayana da atmaya başladılar. Sonra hepsi bana bakmaya başladı. Anladım teneffüste dayak yiyeceğim. Neyse ben montumu falan da giydim az darbe yiyeyim diye. Sonra teneffüs vakti geldi. Hoca sınıftan çıkınca bunlar bana bir çullandı. Ben köşeye pıstım elimle kafamı tutup eğildim. Yiğidi öldür hakkını yeme bizim gençler kafaya vurmazlar. Ama birisi kafama vurunca ayağı kalktım, "Kafaya vurmak yoktu ... çocukları" diyip birine yumruk attım ama o da sınıfın ağırlık siklet boksçusuna geldi. Neyse bu da anlık bir sinirle benim kafamı duvara vurdu. Sonra araya girdi herkes. Diğer teneffüste de çocukla el sıkıştık birbirimizden özür diledik. Mevzu bu kadar. Zaten ben kavgalara sık karışmam genelde diyalog ile olayı bağlarım. Bu yüzden çok kavgadan ve disiplinden kurtuldum.