Kavga Etmekten Korkmak

Bunu kesinlikle oku çünkü benim gençliğimsin resmen.
Ben de seninle aynı kişiliğe sahip biriyim. Hep şakaya vururum. Ortam gerilse lise 1 zamanlarımda hep arkadaşlarım bana fiziksel şakalar yapardıç Koluma vururlardı. Bu giderek arttı, lise 2'ye başladığımızda ise bu konuda taviz vermeyen bir tavır takındım. Mesela bana şaka yapan bir arkadaşım vardı ne zaman bana fiziksel olarak temas etse hemen anında suratımı düşürüp "kanki hoşlanmıyorum" dedim. 2. yapışında bunu daha sesli söyledim. 3 yapışında ise o kadar sesli söyledim ki tüm sınıf bize dönüp baktı. İnsanların dikkatini çekmiş olduk. Artık konu ikimiz arasında değil ortak bir olay olmuştu.
Fakat bu yöntem biraz riskli, karşındaki ters birisiyse senle dikleşip kavga çıkartabilir veya o kişiyle kavga etmezsiniz ama arkadaşlığınız zarar görebilir. Bir sonraki adım önemli. O arkadaşınla aranda hiçbir şey olmamış gibi sanki az önce olanlar hiç yaşanmamış gibi tekrar gülmeye konuşmaya konuya dahil olmaya başla ama asla taviz vermemen lazım, asla ama asla. Her zaman tepki ver (az yada çok) ve tepki her seferinde bir öncekinin bir üstü olsun. Şu an üniversite 2'deyim, şu an bile yakın çevrem bana dokunmaz. Tam yapacakken durup "a doğru Emre sen fiziksel şeyleri sevmiyordun." deyip vazgeçerler. Zira insanların kolunu omzuma koymasına bile izin vermem hemen elini çektiririm. Mesela geçen uyurken birisi üzerime zıpladı. Yurtta kalıyorum, hemen kalktım "Ne yapıyorsun?" dedim. Bir süre surat astım, o da "Tamam la bir daha yapmam." dedi en son.
Son olarak eğer kaşındakinin kafası kırıksa gerçek yürek yemiş biriyse şakasını yapar dikleşirsen direk kavgaya girmeye meyillenen biriyse o zaman gerçekten zor bir durum. Böyle biriyle nasıl başa çıktığımı anlatayım.
Bu arkadaşıma da tepki gösteriyordum ama geri adım atmayınca ben atmak zorunda kalıyordum ama asla tepki vermeden direk bedenimi onun ellerine bırakmıyordum. Haliyle kısa sürede aramızda bir nefret ve hoş karşılaşmamazlık ortamı oldu. Futbol oynarken falan bana hep hayvan gibi girerdi ya da bana hiç pas atmazdı. Ne zaman görse laf sokmaya falan çalışırdı. Bir gün çok zor bir durumda kaldı. Çok önemli bir iyilik yaptım kendisine. O günden sonra Emre lan sen aslında iyi biriymişsin dedi. Bir daha ne sataştı ne vurdu. Yaptığım iyiliği söyleyemeyeceğim ama ben böyle çözmüştüm durumu.

Sana böyle davranmalarına izin verme ve sana kötü davranan biriyle konuşarak çözmeye çalışma. Çok sevdiğim bir söz var '' Vaaza hiç gerek yok, kırık kemiklerin verdiği ders unutulmaz! '' diye. Aynen böyle dostum. Sana atarlanan düdüğün daşşaklarına çak tekmeyi iki büklüm it gibi kıvransın yerde.

Hepinize çok teşekkür ederim. Neredeyse hepiniz spor yapmamı söylemiş. Zaten fitnessa gidiyorum, fakat neredeyse hiç yararı olmuyor nedenini anlayamadım. 183 boyunda 71 kiloyum bu arada, zayıf olduğum için vücudum gelişmiyor olabilir bilmiyorum. Dövüş sporu da istiyorum aslında ama annem bu işe pek sıcak bakmıyor.

Kavga konusundan bağımsız olarak da özgüvenin çok çok düşük. Sadece spor ile mi artar özgüven, başka yolları da var mı?

Öncelikle başta yaptığın hata bu konuda taviz vermek olmuş. Ne yani o bana vuracak, emir verecek sonra da zorla istediğini yaptıracak ha? O kim oluyor da bana dokunuyor? Bu konuda fazla taviz vermişsin. Bu konuda tavırlarını arkadaşlarına belli et. Sen onlara resmen ben çelimsizim gelin bana vurun demişsin. Bunun önüne geç. Kişisel alanını koru.
Ve en önemlisi kendini geliştirebileceğin bir spora başla. Hem sağlığın için, hem de bu tür olayların başına gelmemesi için.
Yanlış anlama, kimseye demiyoruz ki git spor yap güçlen ve sonra da gelip birilerini döv. Bu kesinlikle yanlış. Şunu unutma, her zaman kavgadan kaçınmaya çalış. Demek istediğimi anladın. Kavga kaçınılmaz olduğunda sadece kendini korumak için dövüşmelisin.
Bunu neye dayanarak yazıyorum? Ben 5 sene kick box'a gittim. Ve dışarıdan baktığında zayıf çelimsiz gibi görünürüm. Önemli olan zayıf gözükmen VS. değil. Yani sen zayıfsın diye gelip sana öyle bir şey yapma hakları yok. Ben 4-5 bilemedin 6 defa kavga etmişimdir. Ama o ettiklerimde de mutlaka haklı sebebim vardır, kendimi savunmuşumdur ve öyle acıyarak felan vurmam. Kavga ediyorsan, vurdun mu oturtacaksın.

FantastikTürk dedi:

Öncelikle başta yaptığın hata bu konuda taviz vermek olmuş. Ne yani o bana vuracak, emir verecek sonra da zorla istediğini yaptıracak ha? O kim oluyor da bana dokunuyor? Bu konuda fazla taviz vermişsin. Bu konuda tavırlarını arkadaşlarına belli et. Sen onlara resmen ben çelimsizim gelin bana vurun demişsin. Bunun önüne geç. Kişisel alanını koru.
Ve en önemlisi kendini geliştirebileceğin bir spora başla. Hem sağlığın için, hem de bu tür olayların başına gelmemesi için.
Yanlış anlama, kimseye demiyoruz ki git spor yap güçlen ve sonra da gelip birilerini döv. Bu kesinlikle yanlış. Şunu unutma, her zaman kavgadan kaçınmaya çalış. Demek istediğimi anladın. Kavga kaçınılmaz olduğunda sadece kendini korumak için dövüşmelisin.
Bunu neye dayanarak yazıyorum? Ben 5 sene kick box'a gittim. Ve dışarıdan baktığında zayıf çelimsiz gibi görünürüm. Önemli olan zayıf gözükmen VS. değil. Yani sen zayıfsın diye gelip sana öyle bir şey yapma hakları yok. Ben 4-5 bilemedin 6 defa kavga etmişimdir. Ama o ettiklerimde de mutlaka haklı sebebim vardır, kendimi savunmuşumdur ve öyle acıyarak felan vurmam. Kavga ediyorsan, vurdun mu oturtacaksın.

Genişletmek için tıkla...

Aslında ben de kavga etmek istemiyorum, fakat mesela bu gün dövüş sporlarında bayağı iyi olan bir arkadaşım bana dedi "kimseye dokunmam am sen burada yemek yersen seni döverim". Her ne kadar şakayla karışık söylese de sınıfın ortasında böyle demesi insana dokunuyor açıkçası. Ben yine çok bir tepki vermedim. Sabrım taşıyor. Kavga etmek zorunda bırakılıyorum. İlk adımı onlar atmasa da benim atmam gerekiyor

Spora başla vücudunu geliştir bu sana özgüven verecektir. Her şey daha farklı gelecek, zaman bulursan boksa git. Kimseye ezdirme kendini.

Bu durumu biliyorum. Liseyi geçen sene bitirmiş olarak o zorbalığı yapan kişilerden biri bendim. Şuan kendimi çok mahcup hissediyorum. Zorbalık yaptığımız çocukla da aramızdaki buzları erittim. Gerçekten bu konuda kendime kızıyorum. Alaycı mizacımı bıraktığım için çok memnunum.

Ne kadar güçlensen bile psikolojik olarak ezik hissedeceksin. Zorbalık yaptığımız çocukta güçlüydü. Olay tamamen kendini reklamlamada bitiyor. Çelimsiz arkadaşlarım da vardı fakat konuşmasıyla, benliğiyle insanlara verdiği izlenimle ona zorbalık yapılamacayacağını kanıtlıyor.

Yukardaki spoilerda da gördüğün temas yok demek bile çok büyük bir psikolojik üstünlük sağlamadır.

Kıssadan hisse, ne yaparsan yap o ortamda hep ezileceksin. Dayan ve yeni ortama gir. Orada kendini güçlü göster. Kaslarını değil aklını.