Güvenliğinizi ve bilgisayar güvenliğinizi sağladıysanız sorun olacağını zannetmiyorum.Kendinizi bu konuyla ilgili çok germeyin.Psikolojik destek almaktan çekinmeyin.Yemezler
.Kaygınızı kontrol edebilecek seviyeye gelmenize çok destek olurlar.
Eskiden bu aşırı rahatsız edici bir seviyedeydi özellikle öfke nöbetiyle var bende birden patlayı veriyordum, ama sonradan küçük şeyleri kafaya takmamaya başladım, önerim bu kaygı sorununu kafaya takarsan her zaman bu hastalık gibi ilerliyecek, ben kendim buna bir nokta koymaya çalıştım, sonrası kendiliğinden geldi, sorunları kafanda fazla büyütmeyeceksin özellikle gelip geçici olan küçük sorunları, sınav gibi büyük şeylerde her zaman kendini rahatlatmaya çalış mesela doğa insanı rahatlatır evinin yakınlarında bir orman varsa insanların her gün gittiği belediyeye bağlı oraya gidip bir yarım saat otur keşfet şahsen beni hep rahatlatmıştır bu ve bir hobi bul benim hobim bisikletten yöne ben normal düz yolda sürmüyorum düz yolda sürdüğümde insanlara sinir oluyorum durduk yere laf atıyolar falan filan o yüzden genellikle hareket yapıyorum ve biraz hızlı sürüyorum ve aynı şekilde bisikletle ormana gidebilirsin patikalar bulup bisikletle inebilirsin, biraz zor ama zamanla kaparsın sende her şehirde vardır öyle bir tayfa Downhill/Freeride çatısı altında bisiklet sürerler onu yapan 1 kişiyle tanışıp arkadaş olduğunda bir bakarsın adam seni bir gruba eklemiş artık tüm Türkiyedeki bisiklet sürücüleriyle konuşuyorsun
onlardan çeşitli şeyler öğreniyorsun gelişiyorsun sen bunları yaptıkça stresin azalıyor bir anda tüm yükler uçuyor gidiyor, bir hobi bul.
Hocam haklısınız zaten böyle olması gerek. Ama istemsizce zihin bu kaygıyı oluşturuyor. İlaç + terapi ile bir nebze çözüm alabilirim gibi. Yoksa şu anki taktığım şey aşırı derecede kötü hissettiriyor. Başka çözüm var mı bilemiyorum.
Evet bisiklet çok güzel olabilir deneyeceğim teşekkürler.Eskiden bu aşırı rahatsız edici bir seviyedeydi özellikle öfke nöbetiyle var bende birden patlayı veriyordum, ama sonradan küçük şeyleri kafaya takmamaya başladım, önerim bu kaygı sorununu kafaya takarsan her zaman bu hastalık gibi ilerliyecek, ben kendim buna bir nokta koymaya çalıştım, sonrası kendiliğinden geldi, sorunları kafanda fazla büyütmeyeceksin özellikle gelip geçici olan küçük sorunları, sınav gibi büyük şeylerde her zaman kendini rahatlatmaya çalış mesela doğa insanı rahatlatır evinin yakınlarında bir orman varsa insanların her gün gittiği belediyeye bağlı oraya gidip bir yarım saat otur keşfet şahsen beni hep rahatlatmıştır bu ve bir hobi bul benim hobim bisikletten yöne ben normal düz yolda sürmüyorum düz yolda sürdüğümde insanlara sinir oluyorum durduk yere laf atıyolar falan filan o yüzden genellikle hareket yapıyorum ve biraz hızlı sürüyorum ve aynı şekilde bisikletle ormana gidebilirsin patikalar bulup bisikletle inebilirsin, biraz zor ama zamanla kaparsın sende her şehirde vardır öyle bir tayfa Downhill/Freeride çatısı altında bisiklet sürerler onu yapan 1 kişiyle tanışıp arkadaş olduğunda bir bakarsın adam seni bir gruba eklemiş artık tüm Türkiyedeki bisiklet sürücüleriyle konuşuyorsun
Zengin olarak nitelendirebileceğimiz insanların çocuklarının da farklı problemleri oluyor. Korku ve kaygı insanı yaşamda tutar. Maddi yönden güçlü olan çocukların çoğunluğu, boşluk içerisine düşer. Çünkü bir amaçları, hedefleri yoktur. Yolun sonu en azından onların düşüncesine göre belirlidir, ailelerinin kaldığı yerden devam edeceklerdir. İstisnalar elbette kaideyi bozmaz.
Ne düşünüyorsun mesela?
