Kendi kendinize konuşuyor musunuz?

Arkadaşlar bir tek bende mi oluyor bilmiyorum ama kendimle konuşmayı diğer insanlarla konuşmaktan daha çok seviyorum çünkü kendimle konuşurken istediğim konu hakkında konuşabiliyorum. Yani özgür oluyorum. Mesela "Yusuf sen de olsan öyle yapardın" dediğimde karşılık olarak "hayır ben öyle yapmazdım Yusuf" diyorum. Bu çift yönlü kendimle karşılıklı konuşma örneği. Bir de tek başıma konuştuğum anlar da oluyor. Mesela "acaba bu su ne kadar kirlidir? Atlasam mı acaba? Yok yok daha kafayı yemedim" diyorum. Tek başıma karşılıksız konuşmayı, çift yönlü kendimle karşılıklı konuşmaktan daha çok seviyorum çünkü bu beni rahatlatıyor. Bu arada bu düşünceler sadece düşünceden ibaret değil kendi kendime bunu sessizce söylüyorum. Hatta maske takmamın bir nedeni de kendimle konuşurken insanlar dudaklarımın oynadığını görüp "ne yapıyor bu çocuk?" dememeleri için. Herkeste de böyle oluyor mu yoksa ben kafayı mı yemeye başladım?

Ben de kendi kendime konuşuyorum genelde kendime hakaret ediyorum, plan yaparken kendi kendime konuşuyorum yani normal kafayı yemedin... Ya da bizler kafayı sıyırdık bunu normal sanıyoruz?
 
Arkadaşlar bir tek bende mi oluyor bilmiyorum ama kendimle konuşmayı diğer insanlarla konuşmaktan daha çok seviyorum çünkü kendimle konuşurken istediğim konu hakkında konuşabiliyorum. Yani özgür oluyorum. Mesela "Yusuf sen de olsan öyle yapardın" dediğimde karşılık olarak "hayır ben öyle yapmazdım Yusuf" diyorum. Bu çift yönlü kendimle karşılıklı konuşma örneği. Bir de tek başıma konuştuğum anlar da oluyor. Mesela "acaba bu su ne kadar kirlidir? Atlasam mı acaba? Yok yok daha kafayı yemedim" diyorum. Tek başıma karşılıksız konuşmayı, çift yönlü kendimle karşılıklı konuşmaktan daha çok seviyorum çünkü bu beni rahatlatıyor. Bu arada bu düşünceler sadece düşünceden ibaret değil kendi kendime bunu sessizce söylüyorum. Hatta maske takmamın bir nedeni de kendimle konuşurken insanlar dudaklarımın oynadığını görüp "ne yapıyor bu çocuk?" dememeleri için. Herkeste de böyle oluyor mu yoksa ben kafayı mı yemeye başladım?
Herkes konuşuyor dostum. Yani en azından kafamın içindeki anime kızı öyle söylüyor.
 
Yalnız kalmayı seven biri olduğum için kendimle çok fazla konuşuyorum. Kendi kendime din, siyaset ve toplum gibi konuları tartışıp kendi kendime bence öyle olmazdı tarzı cevaplar veriyorum hem karışıp saçma sapan cevaplar verende olmuyor.
Ben bir şey hayal ederken, (özellikle aksiyonlu) bildiğin yatakta falan zıplıyorum :D
Ellerimi falan savuruyorum, buna ne denir bilemiyorum. Siz yine iyisiniz.

Ben bir şeyi kurgularken veya düşünürken sanki yaşıyormuşum gibi oluyorum. Yalnız değilsiniz yani.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı