Eğer insanlar seni daha önce gördüyse, onlarla tanıştıysan, gidip konuşmak 2 kat daha zor olur. ''Niye geldin'' durumu olur, ki haklı da bir durum. Eğer ortamını sevmiyorsan senin anlayacağın türden söylüyorum; Ortama format at. Okulunu değiştir, arkadaşlarını değiştir, git farklı ortamlarda gez falan, yani yeni arkadaş ortamları bul kendine. Yoksa ileride sıkıntı çekersin. Bunu benim sana söylemem pek uygun olmayabilir ama yine de mantıksız değil. Ayrıca ben bilgisayardan resmen ''bıktım''. Sırf dışarıda yapacak işim olmadığından dolayı başında 5 saatten fazla kalıyorum ama o kadar istemiyorum ki. Daha 2 hafta olmadı yeni sistem toplayalı. Ama o bile bende bir heves uyandırmadı. Yani asosyal'in bir altıyım ben de. Senin durumun biraz ileri gibi, bende insanlardan utanma, aktivite yapmak istememe gibi bir şey yok, aksine istediğim gibi bir arkadaş ortamım olsun, takılalım istiyorum ancak pek öyle insanlar bulamadım ben. Yani kafama uyacak türden insanlar. Ama sen aramaya tenezzül bile etmemişsin, aynı yaştayım, seni anlıyorum ama böyle olmaz. Bilgisayar yeri gelince evet, sana bir eğlence çıkarabilir ama aslında bir demir yığınından başka bir şey değil (Bunu Technopat'ta söylemek biraz yanlış, umarım linç edilmem
). Bak, herkes sevdiği şeyi yapar, sen içinde bulunduğun durumdan memnunsan, sonu kötü olsa bile devam edebilirsin. Biz sana tavsiye veririz sadece. Ama şayet ki bulunduğun durumdan memnun değilsen, tek yapman gereken sadece dışarı çıkmak ve insanlarla konuşmaya çalışmak. Utanma! Neden utanıyorsun! Kimse seni ezmek, dövmek, laf atmak istemiyor. İnsanlar canavar değil. Sen nasılsan onlar da öyle. Empati yap, sen 10-25 kişi, kendi arkadaşlarınla gezsen, sonra bir kişi size baksa, normal olan sizin onun yanına gitmeniz mi, onun sizin yanınıza gelmesi mi? İşte oradaki kişi sensin. Sen gideceksin onların yanına. İzlediğin filmlerden, dizilerden konuş, oyun muhabbeti yap, ne bileyim konuşacak bir şeyler bul işte. Eğer bunu yapmak istemiyorsan asosyal olmaya mahkumsun. Çalışmayana ekmek yok