Belki de ondandır yalnızlığının sebebi. Yaşam tarzın yani. Üniversite ortamında arkadaşsız kalmak biraz zor çünkü. Ya da illa üniversite olmak zorunda değil grupça yapılan aktivitelere katılmaya çalışabilirsin gönüllü olarak.
Dostum nabza göre şerbet ver. Onların güldüklerine gülmeye çalış. Mecbur adapte olmak zorundayız. Onların yanında öyle takıl uyum sağla.
Hocam bir çok etkinliğe katıldım. Merhaba dediklerim sanki şahsına küfür etmişim gibi tepki verdi. En sonunda bir piknikte yalnız kalınca küfür edip eve gittim. Yani hocam üniversitede de yalnız kalırım ben.
Bendede aynı durum var. Geçmişte hemcinslerimden yediğim kazıklar soğuttu beni artık. Şuanda da bunu çok sorun etmiyorum açıkçası. Beni en çok üzen gönül işlerinin yarattığı hüzün.
Bende aynı. Fakat bir yerden sonra takmaya başlıyorsun. Üç adım atsam iki tane çift ya da arkadaş grubu görüyorum.
Sormayın. Ara sıra alışveriş amaçlı merkeze gittiğimde sevgilileri birlikte yürürken görmek koyuyor adama.
Değil mi? Heryerde bize inat çift var sanki. Üzmüyor değil adamı.
Kusursuz dost arayan dostsuz kalır. Elbet seninle arkadaş olmak isteyenlerde vardır, sırf kafa dengi değil diye ilgisiz davranma. Biraz zaman geçir bakalım, belki seni çok seven birisi çıkar karşına hocam
