Olmazsa ramazan sonu belki bir doktora daha gideceğim şuan şükür iyiye gidiyor gibi ama hiç ses olsun istemiyorum ya. Gül gibi sessizlik varken, uğraşacağız bakalım inşallah sizinki de benimki de geçer. Sessizliği özleyeceğim aklıma gelmezdi.
Gerçekten maddi zenginlik hiç birşey ifade etmiyor ya sağlık başka birşey.
Geçecek diye bir umudum olmasa uğraşmayacağımda hani şu sesin değişmesi olsun, doktorların birşeyin yok demesi olsun, şükür kulağımın giderek iyileşiyor gibi olması falan bu gibi etkenler bir umut etmeme sebep oluyor ve ben gerçekten severim sessizliği. Normalde hareketliyim hatta zannediyorum hiperaktiflik varmış bende. Sabit duramam sürekli bir yerlerimi hareket ettiresim gelir
ama işte bazen de sessiz ortama kafa dinlemeye ihtiyacı oluyor insanın. Denemeye devam edeceğim bakalım Allah'tan umudu ancak kâfirler keser sonuçta. Umarım geçer.
Öldürecek kadar birşey yaptığımı sanmıyorum, sadece şu aralar fazla kulaklık takmıştım ama bayram sonu yine de bir doktora daha görüneceğim galiba kendimi avutmak istemiyorum boş boş.
