klerloxmain
Femtopat
- Katılım
- 20 Nisan 2025
- Mesajlar
- 32
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Çok da eski değil, hayatımdan bir yerden başlamak istiyorum. Lise 1. sınıftayken edebiyat notum çok düşüktü. Ertesi yıl notlarım düzelmezse büyük ihtimalle sınıfta kalacaktım ama kesin bir durum da değildi. Babam ise hiç düşünmeden bana mesleki eğitim merkezi broşürünü zorla dayattı. Sürekli “Geç, geç, geç!” diyerek baskı yaptı. Bu baskıyla MESEM’e geçiş yaptım.
14 yaşında, babamın arkadaşının lokantasında işe başladım. Sözde stajyer olarak orada bulunacaktım ama bana neredeyse hiçbir şey öğretmediler. Sonra orada çalışmaya başladım; “Madem öğretmiyorsunuz, bari çalışayım.” dedim ve çalıştım. O zamanın parasıyla asgari ücret yaklaşık 5.500 TL’ydi. Benim staj ve çalışarak kazandığım toplam ise yaklaşık 4.500 TL civarındaydı. Yani asgari ücrete yakın diyebiliriz.
Daha sonra internet üzerinden, çevremde de görüp duyduğum şekilde, kumarla tanıştım. Özellikle Bonanza gibi oyunlarla başladım. Şu ana kadar yaklaşık 30 asgari ücret kadar para harcamışımdır, hatta belki daha fazlasını. Tam anlamıyla dibe vurmuştum.
Bir gün 100 TL’yi 48.000 TL yaptım, hem de bir haftada. Nasıl yaptığımı bile bilmiyordum, o kadar şok içindeydim. Sırf “50.000 olsun, düz sayı olsun.” diye devam ettim ama sonunda o 48.000 TL’yi de kaybettim.
Şu an 17 yaşındayım ve bir ayakkabı toptancısında çalışıyorum. Yaklaşık asgari ücret (18.000 TL) kadar maaş alıyorum. Stajı bırakıp 5 ay evde oturmuştum ama sonra tekrar işe dönme isteği geldi. Son iki maaşımı rulette kaybettim. Bazen 2 katı, bazen 4 katı kazandım ama her seferinde günün sonunda hepsini geri verdim.
Ne sigara ne alkol kullanıyorum ama kafayı sıyıracak gibiyim. Parayı kaybedince anlık baş ağrısı, başta spazm gibi şeyler oluyor. 3-4 tane Alveres içtiğim oluyor ama bazen yine de geçmiyor. Sinir krizleri geçiriyorum, hiçbir şeye sabrım kalmıyor.
Hayatımın kötüye gitmeye başladığı bir başka nokta da dini inancımla ilgili. Müslüman bir ailede büyüdüm ama şu anda dini görüşüm tamamen değişti. Dinle ilgilenmiyorum artık. Hatta en son, “Eğer Tanrı varsa, kötü biridir.” dedim ve o günden beri dinle hiç uğraşmadım.
Kısacası: Amaçsızca koşuyorum ama yolun sonu uçurum.
Bundan nasıl kurtulabilirim? Bir deri bir kemik kaldım stresten :’)
Gram param yok, bir bisikletim var. Şu an telefonumu bile sattım en son kumar için, sonrasında da almadım fakat hâlâ oynuyorum istemsizce.
Babamı da hiç sevmem. Annemi ve kardeşlerimi severim fakat kendimi çok kötü hissediyorum, vasıfsız, mal bir insan olduğum için.
Evin tek erkeğiyim sözde.
14 yaşında, babamın arkadaşının lokantasında işe başladım. Sözde stajyer olarak orada bulunacaktım ama bana neredeyse hiçbir şey öğretmediler. Sonra orada çalışmaya başladım; “Madem öğretmiyorsunuz, bari çalışayım.” dedim ve çalıştım. O zamanın parasıyla asgari ücret yaklaşık 5.500 TL’ydi. Benim staj ve çalışarak kazandığım toplam ise yaklaşık 4.500 TL civarındaydı. Yani asgari ücrete yakın diyebiliriz.
Daha sonra internet üzerinden, çevremde de görüp duyduğum şekilde, kumarla tanıştım. Özellikle Bonanza gibi oyunlarla başladım. Şu ana kadar yaklaşık 30 asgari ücret kadar para harcamışımdır, hatta belki daha fazlasını. Tam anlamıyla dibe vurmuştum.
Bir gün 100 TL’yi 48.000 TL yaptım, hem de bir haftada. Nasıl yaptığımı bile bilmiyordum, o kadar şok içindeydim. Sırf “50.000 olsun, düz sayı olsun.” diye devam ettim ama sonunda o 48.000 TL’yi de kaybettim.
Şu an 17 yaşındayım ve bir ayakkabı toptancısında çalışıyorum. Yaklaşık asgari ücret (18.000 TL) kadar maaş alıyorum. Stajı bırakıp 5 ay evde oturmuştum ama sonra tekrar işe dönme isteği geldi. Son iki maaşımı rulette kaybettim. Bazen 2 katı, bazen 4 katı kazandım ama her seferinde günün sonunda hepsini geri verdim.
Ne sigara ne alkol kullanıyorum ama kafayı sıyıracak gibiyim. Parayı kaybedince anlık baş ağrısı, başta spazm gibi şeyler oluyor. 3-4 tane Alveres içtiğim oluyor ama bazen yine de geçmiyor. Sinir krizleri geçiriyorum, hiçbir şeye sabrım kalmıyor.
Hayatımın kötüye gitmeye başladığı bir başka nokta da dini inancımla ilgili. Müslüman bir ailede büyüdüm ama şu anda dini görüşüm tamamen değişti. Dinle ilgilenmiyorum artık. Hatta en son, “Eğer Tanrı varsa, kötü biridir.” dedim ve o günden beri dinle hiç uğraşmadım.
Kısacası: Amaçsızca koşuyorum ama yolun sonu uçurum.
Bundan nasıl kurtulabilirim? Bir deri bir kemik kaldım stresten :’)
Gram param yok, bir bisikletim var. Şu an telefonumu bile sattım en son kumar için, sonrasında da almadım fakat hâlâ oynuyorum istemsizce.
Babamı da hiç sevmem. Annemi ve kardeşlerimi severim fakat kendimi çok kötü hissediyorum, vasıfsız, mal bir insan olduğum için.
Evin tek erkeğiyim sözde.
Son düzenleyen: Moderatör: