LGS beni yordu

Arkadaşla şunla bunla olacak iş değil kardeşim. Sen çalışıyorsan annenin dediklerini pek kafana takma. Deneme sonuçlarını da kafana takma. Denemeyi üzülmek için değil yanlışlarını öğrenmek için yapıyorsun. Yanlışlarının üstüne gitmek için yapıyorsun. Deneme de yanlış yaptım diye üzülme tam tersi sevin niye biliyor musun nerede hatan olduğunu nereyi geliştirmen gerektiğini öğreniyorsun çünkü.
 
Her geçen gün bir mutlu bir mutsuz ve sinir krizi geçiriyorum. Mutlu oluyorum çünkü beni stres altına sokan şeyden kurtulcam kısa bir sürede.
Mutsuz oluyorum çünkü it gibi çalışıyorum ama annem buna inanmıyor ve neden bilmiyorum denemelerim düşük çıkıyor ama bir gün geçen seneninki LGS'ye baktım dedim keşke ben girseydim.
Sinir krizi geçiriyorum çünkü yapamadığım soruda ben LGS'de ne halt yiyeceğim diye çıldırıyorum. Yanımda bana destek olacak hiçbir arkadaşım yok. Geçen sene çok mutluydum 30 kişilik bir arkadaş grubum vardı hepsi de benden büyüktü ve beni teselli ediyordu ama şu an hiçbiri yok. Ben ne yapacağım?
Önce cefası ,sonra sefası inşallah.
 
Güzel kardeşim, denemelerin puanlarını önemseme. Denemenin önemsenecek tek yanı yanlış yaptığın sorular. O soruların üstüne git, videolarını izle. Anlamazsan hocana sor. Bak ben de geçen sene LGS'ye girdim denemelerim 320 330 puan arasında gidip geliyordu. Fen ve Türkçe'den 10 doğru yapıp ağladığımı bilirim. Sınavda Türkçe'den 17D fenden 16D yaptım puanım 391. Annenizi bu konuda takmayın. Siz çalışıyorsanız ve bu çalışmanın hakkını veriyorsanız gerisi pek de önemli değil. Emin ol çok soru çözmenin bir faydası yok. Sınava girerken mutlu ve heyecanlıydım. Sık dişini az kaldı :)
Aynı olay benim için de geçerli :D Denemelerim 300 civarındaydı. Aldığım puan ise 370. Türkçe 17, Fen 18, Matematikten ise 2 doğrum vardı (Matematikten 5 soruyu yapmıştım)😅. Canını sıkma yani değmez. Hayat daha çok uzun. Ama bunu bahane edip de salma sakın kendini.
 
Her geçen gün bir mutlu bir mutsuz ve sinir krizi geçiriyorum. Mutlu oluyorum çünkü beni stres altına sokan şeyden kurtulcam kısa bir sürede.
Mutsuz oluyorum çünkü it gibi çalışıyorum ama annem buna inanmıyor ve neden bilmiyorum denemelerim düşük çıkıyor ama bir gün geçen seneninki LGS'ye baktım dedim keşke ben girseydim.
Sinir krizi geçiriyorum çünkü yapamadığım soruda ben LGS'de ne halt yiyeceğim diye çıldırıyorum. Yanımda bana destek olacak hiçbir arkadaşım yok. Geçen sene çok mutluydum 30 kişilik bir arkadaş grubum vardı hepsi de benden büyüktü ve beni teselli ediyordu ama şu an hiçbiri yok. Ben ne yapacağım?

Kimse elleri cebinde kazanmadı sınavı.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı