@Enesova, saçma sapan popüler kültür terimlerinin lüzumu yok. Söylenecek çok şey var diyerek bana sitem edemezsiniz, küfür falan yollayacağınızı zannedeceğiz az kaldı
Şeriat mı geldi kanka Afganistan da mı yaşıyoruz? Muhtemelen şehirde yaşamıyorsundur büyük şehirlerde bu tarz şeyler pek takılan şeyler değildir keza bizim alt komşular pavyoncular yıllardır her gece sarhoş gelirler sorun yaşadıklarını görmedim duymadım. Muhtemelen oldukça dindar bir bölgede yaşıyorsunuz. Orayı bırakıp adamakıllı bir yerlere taşının derim sadece komşulardan kaynaklı değil vizyonunuz genişler dini bir köşeye bırakıp Avrupa standartların insani bir hayat yaşarsınız.
Değişim sancılıdır.Adam yanımıza gelip sohbet etmeye çalıştı,annem muhatap olmamaya çalışıyodu zaten onlar balkona çıkıp durduk yere güldüler
Zaten İstanbul'un Anadolu yakasında saçma sapan ve tam gelişmemiş bir mahallesindeyiz :/ taşınalım diyorum ben hep ama şimdi ki binamızda ev sahibiyiz ya yine ev sahibi olmayı istiyolar İstanbul'da hem arsa sayısı azaldı işte az sayıda arsalar olduğu için çok pahalı kiracı olarak ev tutmayı düşündük nedense vazgeçtiler.Bide babamın iş yerinden dolayı da…
Kanıtlarla beraber doğru polise ya da mahkemeye.İyi akşamlar konu biraz uzun olabilir elinizden geldiğince bana yardım eder misiniz? Afedersiniz ama mahallemdeki haysiyetsizleri içimde biriktirdiğim için bir sürü psikolojik sorunlarım bu lanet olası insanlar yüzünden oldu. Neyse konuya giriş yapayım. Benim küçükken D vitamini eksikliğim vardı dolayısıyla dışarıya çıkıp güneş görmem gerekiyordu. Annemle ben kapımıza inmiştik ve bizim binanın dükkanında çalışan eski işçi vardı gelip beni sevmek istediği için yanımıza geliyordu. Olay tam burada başladı. Küçük olmama rağmen hatırlıyorum. Mahallemizdeki insansı yaratıklar balkona çıkıp anneme gülmeye başladılar saatlerce hem de. Annem kendini savunsada nafile insanlıktan yoksun oldukları için yine bildiklerini yaptılar. Olayın üzerinden 10 yıl geçmesine rağmen iftiraya devam ediyorlar ve hâlâ da gülüyorlar. 2020'de bana da çocukları iftira attılar masamda yani evde ders çalışıyordum ve sürekli kendilerine baktıklarımı zannedip sataşıyolardı bana küfür ederek bağrıyolardı ders çalıştığımı söylüyordum zaten belli oluyordu ders çalıştığım yine de üstüme gitmeye devam ettiler. Annemde beni savunuyordu yine de edepli olmayı bilemediler. Neyse ki artık sataşmıyorlar ama o zamanlar durduk yere bana küfür ettikleri için hâlâ zoruma gidiyor. O çocuklar artık bana sataşmasa da bu sefer o haysiyetsiz çocuklardan birinin 3 tane ablası daha da gitmeye başlamasın mı üstüme? Zaten 2020'de de sataşıyolardı sebepsizce. Üstelik çocukları onlar ve anneleri kışkırttı ve o kızlar 25'li yaşlardalar? Bir de 2021 de bana her gün daha çok akşam 10'dan sonra bağırarak küfür ediyorlardı. Annem ve beni kimse savunmadığı için (abim ve babam bile) o yüzden de üstümüzde gittiklerini düşünüyorum artı mahallede iftiraya inanıpta üzerimize giden de çok oldu ve sürekli oturduğumuz daireyi dikizliyorlar hakkımızıda savunamıyoruz bizi kâle almayıp inadımıza daha kötü şeyler yaptıkları için. Anlatacaklarım bu kadardı çok uzun anlatmış olabilirim kusura bakmayın, yıllardır yaşadığımız için bir sürü psikolojik sorunlarım oldu. Anlatacak bir doğru düzgün arkadaşım yok akrabam da yok o yüzden buraya anlatmak istedim.
Bu arada mesajlarınız için çoookk teşekkür ederim kendimi daha iyi hissettim
Ama diğer türlü daha fazla rahatsız eder.Dediğim gibi kafana takma bu tür insana benzemeyen kendini insan sanan sorunluları umursamak sana çok zarar verir.
Ama diğer türlü daha fazla rahatsız eder.
Adam yanımıza gelip sohbet etmeye çalıştı, annem muhatap olmamaya çalışıyordu zaten onlar balkona çıkıp durduk yere güldüler.
Zaten İstanbul'un Anadolu yakasında saçma sapan ve tam gelişmemiş bir mahallesindeyiz :/ taşınalım diyorum ben hep ama şimdi ki binamızda ev sahibiyiz ya yine ev sahibi olmayı istiyorlar İstanbul'da hem arsa sayısı azaldı işte az sayıda arsalar olduğu için çok pahalı kiracı olarak ev tutmayı düşündük nedense vazgeçtiler. Bir de babamın iş yerinden dolayı da…
Sözlü kanıtlarımız var düşündük gitmeye ama yeterli değil gibi.İftiradan dolayı inanıp onlardan yana olan çok oldu o yüzden mahalleden şahidimiz bile yok.Kanıtlarla beraber doğru polise ya da mahkemeye.
Teşekkürler"Etmeyi dener". Kimse kendini takmayan biriyle uğraşmak için nefesini tüketmez. Ederse de takmayacaksın ediyor diye dövecek hali yok kimsenin.
Umursamamayı beceremiyorsan şöyle bir önerim var.
Gelip güldükleri zaman moralini bozmak yerine sende onlara gül. Gülmeleri bitince de gülmeye devam et. Ben sınıfımda rahatsız edenlere karşı uyguluyorum gülünce karşı tarafın aklından şu geçiyor. "güldürdüm işim bitti". Tabii geçmeyen insanlar da var ama karşıdaki şahıslar biraz korkak ve utangaçsa işe yarayacaktır.
Bu sitenin çalışmasını sağlamak için gerekli çerezleri ve deneyiminizi iyileştirmek için isteğe bağlı çerezleri kullanıyoruz.